De M26 Pershing vormt het hoogtepunt van de Amerikaanse tankontwikkeling die in de jaren dertig begon. De tank was het Amerikaanse antwoord op krachtige Duitse tanks zoals de verbeterde Panzerkampfwagen IV/PzKpfw IV met 7,5 cm KwK 40 L/48 kanon (Kampfwagen Kanone 40), de Panzerkampfwagen V Panther / PzKpfw V Panther met 7,5 cm KwK 42 L/70 kanon en de Panzerkampfwagen VI Tiger / Pzkpfw VI Tiger met 8,8 cm KwK 36 L/56 kanon. De M26 Pershing kon alle genoemde tanks tot op een afstand van twee kilometer uitschakelen. Het 90mm kanon van de Pershing was zeer krachtig en beschikte over een groot aantal uiteenlopende munitiesoorten.
De M4 Sherman was op de Sovjet T-34 na de meest geproduceerde tank in de Tweede Wereldoorlog. De Sherman was de officiële opvolger van de M3 Grant middelzware tank. De M4 was genoemd naar generaal Sherman. De M4 werd niet alleen gebruikt door het Amerikaanse leger en het Amerikaanse Korps Mariniers, maar door middel van de lend-lease regeling ook door de Britten, Canadezen en de vrije Fransen. Ook werden er Shermans naar het oostfront getransporteerd om daar voor de Sovjet-Unie in actie te komen tegen de Duitsers. De tank kwam verder in actie op de slagvelden van Noord-Afrika, Zuid-Europa en natuurlijk in Azië voor het Amerikaanse Korps Mariniers tegen de Japanners.
In de Tweede Wereldoorlog produceerde Hitler-Duitsland verschillende tanks en andere pantservoertuigen. Bekend zijn de Panzerkampfwagen (tank) I tot en met VI (‘Tiger’). In de jaren twintig en dertig experimenteerde Hitler-Duitsland met tankbouw. ‘Tankslagschepen’ kwamen in de jaren twintig en dertig in de belangstelling van ingenieurs en militairen te staan. Niet alleen Hitler-Duitsland zag het nut in van ‘tankslagschepen’, ook Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie hadden interesse voor die voertuigen. De ‘Neubaufahrzeuge’ zijn tanks die voldoen aan de idee van ‘tankslagschepen’: grote gepantserde voertuigen met koepels die afzonderlijke doelen aan kunnen vallen.
Let op: dit artikel is aan herziening toe. Wilt u ons helpen met het (her)schrijven van dit artikel, neem dan contact op met de redactie. De Duitsers zouden de grondleggers genoemd kunnen worden van de mobiele en gemechaniseerde oorlogsvoering. Het waren de Britten die de tank uitgevonden hebben en ook zij waren het die de eerste theorieën over mobiele oorlogsvoering formuleerden, Sir Basil Liddell Hart en generaal-majoor Fuller deden dit onder andere. Maar die ideeën vonden geen weerklank in de ouderwetse en arrogante Britse legertop en er gebeurde weinig mee. Het waren jonge Duitse officieren als Lutz, von Thoma, Harpe, Nehring en Guderian die in Kazan en Lipetsk in Rusland hun opleiding volgden en die aan de basis van de Duitse pantserdivisies stonden. Rusland en Duitsland deden gezamelijk onderzoek naar pantseroorlogvoering, het verdrag van Versailles was nog van kracht dus Duitsland mocht op zijn grondgebied geen tanks hebben. Toen Hitler afrekende met Versailles (en nog een heleboel meer) kregen de Duitse tankpioniers ruim baan van hem omdat hij zelf erg veel interesse had in de mogelijkheden van deze nog relatief nieuwe wapens. Een productielijn werd spoedig opgezet en deze bracht een reeks voertuigen voort onder de gezamelijke noemer "Panzerkampfwagens". De eerste 2 types waren te licht en werden al ver voor de oorlog als minderwaardig bestempeld, niet in de laatste plaats door de Duitsers zelf. Toch maakten deze types de hoofdmacht uit van de gepantserde nazi oorlogsmachine toen deze Polen en West-Europa aanviel. Het derde type (de PzKpfw III) voldeed wel aan de eisen en men besloot begin jaren dertig de toekomstige pantserdivisies rond deze tank te formeren. Een belangrijke ondersteunende rol werd weggelegd voor een ander type tank dat nog ontwikkeld moest worden, een pantservoertuig dat min of meer de weg vrij moest maken voor- en de flanken moest verdedigen van de PzKpfw III's. En dit type zou de PzKpfw IV worden.
De Canadese Cruisertank Ram was een middelzware gevechtstank die in oorspronkelijke vorm nooit actief deelgenomen heeft aan de gevechten in Europa. Maar de Ram werd wel veel gebruikt voor trainingsdoeleinden en het onderstel van de Ram werd gebruikt voor een aantal belangrijke varianten, zoals de Sexton, die op de slagvelden in Europa in 1944 heel belangrijk waren.
De Somua S35 was een in de tweede helft van de jaren 1930 ontwikkelde en gebouwde cavallerietank van het Franse leger. Ten tijde van de Duitse inval in het westen in mei en juni 1940 bleek de tank een geduchte tegenstander voor Duitse tanks. Slechts door ander tactisch gebruik waren de Duitse tanks succesvoller. Een poging een opvolger te produceren voor Vichy Frankrijk, de Somua S40, kwam niet van de grond. Een aanzienlijk aantal Somua S35 tanks vielen in handen van de Duitsers en werden bij de As-mogendheden ingezet, zelfs aan het Oostfront.
De T-28 is een Sovjettank uit de Tweede Wereldoorlog. De T-28 is één van de eerste middelzware tanks ter wereld. De T-28 was bedoeld als infanterie ondersteuningstank. De ontwikkeling van de T-28 middelzware tank begon in 1931. Het prototype van de T-28 was klaar in 1931 en massaproductie van de tank begon in 1932. De T-28 zou vijandelijke posities, bestaande uit machinegeweren, prikkeldraadversperringen en kanonnen, kunnen vernietigen. Het ontwerp van de tank is waarschijnlijk gebaseerd op de ontwerpen van de Duitse NbFz, Grosstraktor en de Britse A1E1 Independent tanks. Populair was het gebruik van meerdere koepels bij de ontwikkeling van tanks. Ook Groot-Brittannië en Duitsland deelden die interesse in de jaren twintig en dertig. De T-28 middelzware tank is vooral ingezet tijdens de Sovjet-invasie in Oost-Polen (september 1939) en tijdens de Winteroorlog (1939-1940) tegen Finland.
De T-34 is een middelzware Sovjettank uit de Tweede Wereldoorlog. Waarschijnlijk is het één van de meest bekende tanks uit de oorlog, samen met de Amerikaanse M4 Sherman en de Duitse zware 'Tiger'. Zoals de M4 het ‘werkpaard’ van de Verenigde Staten was en de Panzerkampfwagen IV de standaardtank van Hitler-Duitsland, zo was de T-34 de belangrijkste tank van de Sovjet-Unie. De T-34 was een tank die grote mobiliteit, vuurkracht en sterke bepantsering combineerde. De tank wordt ook wel omschreven als een ‘universele tank’ omdat het voertuig voor verschillende doelen ingezet werd. De tank heeft een iconische status omdat het voertuig een grote bijdrage leverde aan de Sovjetoverwinning op Hitler-Duitsland. Twee 'basismodellen' van de T-34 werden geproduceerd: de T-34-76 en de T-34-85. Eerstgenoemd model had een 76.2mm kanon, het tweede model een 85mm kanon.
Een van de eerste tanks van Japan was de Type 89 middelzware tank die tussen 1932 en 1942 gebruikt werd tijdens gevechten tegen Chinese troepen, tegen de Sovjet-Unie en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Type 89 was de eerste tank ter wereld met een dieselmotor die in grote aantallen werd gebouwd.
De tankmacht van Japan blonk uit in het gebruik van lichte en middelzware tanks, ideaal voor in de jungle. Hoewel het Japanse leger al vanaf halverwege jaren dertig had aangetoond wat zij met tankondersteuning kon bij de campagnes in China, was hier door de westerse mogendheden nagenoeg niet op ingespeeld. Zowel Groot-Brittannië, de Verenigde Staten als Nederland vonden het tankwapen ongeschikt voor de jungleoorlog. Dat dit een fatale misvatting zou zijn, bleek al snel. Japan zette bij haar opmars naar het zuiden en de invasies van de vele eilanden het tankwapen volop in. Hoewel de type 97-tank niet bekend staat als het meest gebruikt door het Japanse leger, is het wel in de grootste hoeveelheden geproduceerd. Het was ook een tank, waarvan door het Japanse leger diverse speciale versies werden ontwikkeld.