In mei 1995 werd overal herdacht dat Nederland vijftig jaar geleden werd bevrijd. Het is echter nauwelijks bekend dat ook Indianen een belangrijke rol hebben gespeeld bij de overwinning op het nazisme. De Indianen vormden natuurlijk slechts een kleine minderheid van de bevolking van Canada en de Verenigde Staten en daardoor waren ze ook in het leger een minderheid. Toch kan hun bijdrage niet worden uitgevlakt, ook omdat de oorlog voor een aantal Indiaanse gemeenschappen traumatische gevolgen heeft gehad.
Op 20 september 1944 veroverden de Geallieerden de Verkeers- en Spoorbrug bij Nijmegen. Na deze verovering ondernamen de Duitsers een elftal pogingen de bruggen te vernietigen. Gedurende de nacht van 12 op 13 januari 1945 vond met totaal 21 Biber mini onderzeeboten vanuit Emmerik de voor zover bekend laatste aanval op de bruggen ondernomen, waarbij dit keer de verkeersbrug het doel was. De aanval mislukte en ten minste zes Bibers gingen verloren
Het is ondertussen ruim drie jaar geleden dat ik schreef over de ontdekking van een "nieuwe" foto van de Veestraatbrug in oorlogstijd. Nieuw was de foto uiteraard niet, hij was namelijk in 1944 genomen, maar voor de geschiedschrijving over Helmond kwam hij wel degelijk als een verrassing. Het bijzondere is, dat er op die foto een brug op de plek van de oude te zien is. Op andere foto’s is vrijwel altijd de tijdelijke brug schuin naast de opgeblazen Veestraatbrug te zien.
In de nacht van 28 februari op 1 maart 1942 vond een zeeslag plaats tussen Geallieerde en Japanse schepen in de Straat van Soenda. Drie Geallieerde schepen kwamen in gevecht met een aanzienlijk grotere aanvalsvloot van de Japanse Keizerlijke Marine. Bij de zeeslag die hierop ontstond gingen alle drie de Geallieerde schepen verloren, evenals vijf Japanse schepen. Aan geallieerde zijde vielen 1.071 dodelijke slachtoffers en werden 675 manschappen krijgsgevangen gemaakt. De Japanse marine had 10 doden en 37 gewonden te betreuren. Bij de Japanners ging deze slag de geschiedenis in als de Slag in de Baai van Bantam.
"A perfect daylight target, beautifully bombed", zo kopte de Britse krant de Daily Mirror op 30 augustus 1941. De kop had betrekking op een aanval door Blenheim bommenwerpers op de Rotterdamse haven. Wat het bericht echter niet vermeldde, waren de enorm hoge verliezen die waren geleden tijdens de aanval. Deze waren dusdanig dat Prime Minister Winston Churchill de aanval vergeleek met de ‘Charge of the Light Brigade’ uit de Krimoorlog.
Nadat Beverlo in de ochtend van 8 september door de Britten was bevrijd (zie: bevrijding van Beverlo), wilden ze direct doorstoten om vervolgens Leopoldsburg aan het einde van de dag te bereiken. Daarvoor moesten ze echter wel door Heppen en daar hadden de Duitsers, die het debacle in Beverlo hadden overleefd, zich op terug getrokken. Heppen moest voor hen behouden blijven en ze gingen de Britten een zware prijs laten betalen voor de bevrijding.
Het is eind oktober/ begin november 1944 als West-Brabant bevrijd wordt van de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog. Hiervoor werden diverse geallieerde operaties uitgevoerd. Aan die operaties namen Canadezen, Britten (de Polar Bears), Amerikanen (de Timberwolves, zie hier de connectie met ‘boswolven’) en Polen (1e Poolse Pantser Divisie) deel. Deze operaties kregen codenamen:
Op 5 mei 1945 was Nederland grotendeels bevrijd. Op enkele Waddeneilanden en in enkele dorpen werd op 7 mei nog gevochten tussen de Waffen-SS en Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten (NBS). De Duitsers hadden alle wapens ingeleverd en al het rollend materieel, vliegtuigen en schepen waren door de geallieerden in beslag genomen. De geallieerden waren nu heer en meester in het luchtruim. Dat luchtruim werd nu op grote schaal gebruikt om voedsel te droppen boven de uitgehongerde gemeenten van Noord- en Zuidwest-Nederland. Bij weinigen is bekend dat ruim een maand later de Luftwaffe nog een operationele missie uitvoerde in het Oostzee-gebied, een missie waarmee veel vrouwen en kinderen werden gered.
Op 18 november 1939 voer het Nederlandse schip s.s. Simon Bolivar, met aan boord 265 passagiers en 137 bemanningsleden langs de Britse kust, toen het ter hoogte van Harwich op twee mijnen liep en zonk. Het mijnenveld was juist die nacht daarvoor door drie Duitse torpedobootjagers gelegd. Bij de ramp kwamen ruim 80 mensen om het leven. Het precieze aantal is nooit met zekerheid vastgelegd. In dit artikel proberen we zo veel mogelijk duidelijkheid te scheppen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog bestond het U.S. Army uit drie autonome componenten, De U.S. Army Ground Forces, de U.S. Army Air Forces en de U.S. Army Service Forces. Deze Army Service Forces werd een verzameling eenheden die niet onder de noemer van de Army Ground Forces of de Army Air Forces konden worden geschaard. Zo viel onder de Army Service Forces alle logistieke ondersteuning, transport en medische ondersteuning van de U.S. Army. De U.S. Army Service Forces zou deze taken blijven uitvoeren tot het op 11 juni 1946 werd opgeheven. Haar taken werden voornamelijk overgenomen door het War Department General Staff.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog kende de Duitse Reichsheer een aantal Kampfgeschwader (der Obersten Heeresleitung), oftewel Kagohl. Deze eenheden bestonden van 1915 tot ze in 1917 werden omgevormd tot Bombengeschwader der Obersten Heeresleitung (Bogohl). Na de Tweede Wereldoorlog was het Duitsland niet toegestaan militaire luchteenheden te hebben. He zou tot 1936 duren voordat Duitsland, bij de instelling van de Luftwaffe, bommenwerpereenheden zou invoeren onder de aanduiding Kampfgeschwader. Een Luftwaffe Kampfgeschwader is het beste te vergelijken met een Britse Bomber Group of een Amerikaanse Bomber Wing.
Tijdens de Japanse invasie van Malakka (Maleisië), werd het Nederlandse Malakka Detachement ingezet ter ondersteuning van de Britse verdedigers. Dit detachement bestond uit vier brigades van het KNIL Korps Marechaussee te voet met in totaal 80 manschappen, een vernielingsploeg en veertig inheemse dragers. De vier brigades streden in de jungle van Malakka tegen de Japanse aanvallers en wisten met hun guerrillatactieken de Japanse opmars bij tijd en wijle te vertragen
De Eerste Wereldoorlog werd op 28 juni 1919 afgesloten met het Verdrag van Versailles. Voor het instabiele Duitsland waar toen net –¬ na een korte revolutionaire periode – de Weimarrepubliek tot stand kwam, had dit verdrag zware maatregelen tot gevolg.
Op 10 januari 1942 verklaarde Japan formeel de oorlog aan het Koninkrijk der Nederlanden. Op 11 januari vielen Japanse troepen het Nederlands-Indische olie-eiland Tarakan, aan de noordoost kust van Borneo, binnen, als onderdeel van Operatie DE. Na een korte maar hevige strijd, werd het eiland op 12 januari door de Japanse troepen ingenomen. Het op diezelfde dag tot zinken brengen van twee Japanse mijnenvegers door Nederlands kustgeschut, leidde op 19 januari 1942 tot de moord op 215 krijgsgevangenen door de Japanners.
In het vorige artikel hebben we gekeken naar de verovering van het bruggenhoofd bij Beringen en de daaropvolgende Duitse tegenaanvallen op 6 en 7 september. Het artikel eindigde met het veroveren van de mijnen en steenbergen door de Irish Guards op 8 september. In dit artikel kijken we naar de daarop volgende aanval, het veroveren van het dorp Beverlo.