Als er een geallieerd wapen is dat veel tot de verbeelding spreekt, dan is het wel de Stengun. De Stengun is één van 's werelds meest bekende pistoolmitrailleurs. Het wapen is in gigantische hoeveelheden geproduceerd en kent diverse varianten, ook Duitse. Na de Tweede Wereldoorlog is het wapen in nagenoeg iedere film over verzetsacties nadrukkelijk aanwezig, een feit dat zeker heeft bijgedragen tot de mythe over dit wapen. In dit artikel proberen we de feiten op een rijtje te zetten: het ontstaan, de versies en het gebruik.
Ontwikkeling Het machinegeweer Browning M1917 werd geïntroduceerd in 1917. De ontwikkeling van het wapen was echter al begonnen in 1889. John Moses Browning patenteerde het in 1890. Dit eerste model werd geproduceerd door de Colt Company als Colt M1895. Het was een door gas aangedreven wapen, waarbij de expansiegassen van de patronen werden gebruikt voor de aandrijving. Browning ontwikkelde het systeem verder en besloot in 1900 dat een werking met een terugslagmechanisme meer mogelijkheden bood dan de werking op gas. Hij ontwikkelde op deze basis een totaal nieuw concept dat het basisprincipe werd voor alle volgende Browning-ontwerpen.
Al vanaf de Eerste Wereldoorlog was het Duitse leger haar infanterieeenheden aan het opbouwen met als basis de vuurkracht van het machinegeweer. Hiertoe werden vele typen uitgetest en in gebruikt genomen totdat de firma Rheinmetall in het begin van de jaren 30 een wapen ontwikkelde dat zeer veelzijdig kon worden ingezet, de MG 34. Het wapen zou, tot haar vervanging door de MG 42, het standaard lichte machinegeweer van de Duitse infanterie zijn.