Het boek 'German Anti-Tank Guns: 37mm, 50mm, 75mm, 88mm Pak, 1935-1945' geeft een duidelijk overzicht van de belangrijkste Duitse antitankwapens die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden ingezet. Tijdens en na de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) werd het eerste in grote aantallen geproduceerde Duitse antitankkanon ingezet, de 3.7 cm Pak 35/36(Panzerabwehrkanone 36). In Spanje werd duidelijk dat het 3,7 cm kanon in staat was tanks en andere voertuigen uit te schakelen. Achtereenvolgens werden de 5 cm PaK 38, 7,5 cm PaK 40 en de 8.8 cm Flak 18/36/37/41 ontwikkeld (prototypes van de FlaK 18 werden al in 1928 ontworpen). Vooral de 7,5 cm en 8,8 cm kanonnen waren erg krachtige antitankwapens. De 8,8 cm pantsergranaat (Panzergranate/Panzergranate 39) was in staat de zwaarste vijandelijke tanks zoals de Sovjet Jozef Stalin series (Zware tank IS-serie) uit te schakelen.

Bij elk kanon worden technische gegevens vermeld die gebaseerd zijn op primair bronmateriaal. Het wordt duidelijk dat de 3.7 cm PaK 35/36 (L/45) voor het eerst in Spanje tijdens de Spaanse Burgeroorlog werd ingezet en daar succesvol was. Het 450 kilogram wegende wapen was in staat lichte tanks te vernietigen. De technische gegevens maken duidelijk dat de projectielen van de pantsergranaten 745 meter per seconde (m/s) aflegden en 0,69 kilogram wogen. Omdat het 3,7 cm kanon vaak niet in staat was sterkere tanks te vernietigen werd een groter kaliber, 5 cm PaK 38 (L/60) kanon ontwikkeld dat in staat moest zijn om beter gepantserde tanks en andere pantservoertuigen uit te schakelen. Het boek vermeldt dat het 5 cm kanon een ton woog en een kaliber van L/60 had. Het wapen kostte ongeveer 5,730 Rijksmark.

Op pagina zeventien zien we een vrij compleet technisch overzicht van het kanon waarin vermeldt wordt dat de projectielen van de pantsermunitie (Panzergranate 39/PzGr 39) een mondingssnelheid van 835 meter per seconde hadden en 2.06 kilogram wogen. De prijs van het kanon bedroeg 10,600 Rijksmark. Vooral tijdens Operatie Barbarossa, de Duitse invasie in de Sovjet-Unie, toonde het 5 cm kanon aan dat het niet goed in staat was de sterkere Sovjettanks zoals de T-34 tank en de KV-1 uit te schakelen. Het 5 cm PaK 38 L/60 kanon bleef tot en met 1945 in dienst maar was wat betreft vuurkracht inferieur vergeleken met de 7,5 cm PaK 40 die vanaf mei 1942 aan het Oostfront werd ingezet. Dat 1,4 ton (1425 kilogram) wegende wapen was een vergrote versie van de 5 cm PaK 38 waarvan de projectielen van de pantsergranaten 6,8 kilogram wogen en een mondingssnelheid van 770 tot 790 meter per seconde hadden. De prijs van het wapen lag rond 12,000 Rijksmark. Het 7,5 cm PaK 40 geschut was een van de meest succesvolle antitankwapens tot en met 1945. Het boek sluit af met de verschillende 8,8 cm PaK 43 versies. Die kanonnen waren, na de 12,8 cm PaK 44 L/55, de krachtigste Duitse antitankkanonnen die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden ingezet. De pantsermunitie van de 8,8 cm PaK 43 had een mondingssnelheid van een kilometer per seconde.

We kunnen concluderen dat het boekje een geïllustreerd overzicht geeft van alle genoemde antitankwapens, exclusief de 8,8 cm Flak 18/36/37 en de 12,8 cm PaK 44. Pluspunten zijn de technische diepgang en de interessante zwart-wit foto's. Minpunten zijn het ontbreken van de 8,8 cm FlaK, de 12,8 cm PaK 44 en het ontbreken van meer diepgaande achtergrondinformatie wat betreft de ontwikkeling en de inzet van de kanonnen.