Er zijn relatief veel boeken geschreven over Duitse tanks. Weinig publicaties behandelen Duitse, Italiaanse en Japanse tanks die na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werden ontwikkeld. Militair expert Michael Green beschrijft in 'Axis Tanks of the Second World War, Rare Photographs From Wartime Archives' de belangrijkste Duitse, Hongaarse, Italiaanse en Japanse tanks die vanaf de jaren twintig en dertig werden ontwikkeld. In de eerste hoofdstukken beschrijft de auteur lichte en middelzware tanks waarbij onder andere ingezoomd wordt op Duitse tanks zoals de lichte Panzerkampfwagen I en II en de middelzware Panzerkampfwagen III en IV, de Japanse licht gepantserde tankettes, de Type 95 'Ha Go' en de Italiaanse lichte modellen zoals de Fiat 3000 en de Fiat L6/40 lichte tank. In het eerste hoofdstuk ('Light Tanks') worden de lichte tanks beschreven, in het tweede hoofdstuk ('Early-War Medium Tanks') de middelzware tanks die in de eerste oorlogsjaren (1939-1943) ontwikkeld werden en in het derde hoofdstuk worden de middelzware tanks behandeld die na 1942 en vanaf 1943 ontwikkeld werden. Het laatste (vierde) hoofdstuk gaat uitgebreid in op zware tanks zoals de Duitse PzKpfw VI Tiger (Panzerkampfwagen VI) tank. Ontwikkelingsplannen voor die tank begonnen al in 1937 maar kregen een grote impuls door de Duitse aanval op Frankrijk in 1940 en de Duitse invasie van de Sovjet-Unie op 22 juni 1941.

Net als andere Images of War-boeken is deze publicatie voorzien van uniek fotomateriaal. Zwart-wit en kleurenfoto's wisselen elkaar af en geven een goed beeld van de (technische) ontwikkeling van het tankwapen van de asmogendheden. Daarbij zijn foto's van de buitenkant en van de binnenkant (interieur en techniek) van tanks afgebeeld. Een kort voorwoord en een dankwoord introduceren het boek. Opgemerkt dient te worden dat Michael Green Duitse tanks als 'Panzer' afkort (in andere boeken over tanks worden Duitse tanks met de volledige naam 'Panzerkampfwagen' omschreven). Vanaf pagina achttien worden afbeeldingen getoond die afkomstig zijn van een groot aantal archieven waaronder van oorlogsmusea (het Patton Museum en Bovington Tank Museum zijn twee voorbeelden). De geselecteerde foto's zijn van goede kwaliteit en tonen geregeld zeldzame tanks of uitvoeringen (Ausführung, versies) van bepaalde tankmodellen. De korte, informatieve teksten geven in een paar regels de essentie van de tanks weer waarbij opvallende details worden besproken. Gedetailleerd is het boek zeker: verschillen tussen tankmodellen worden soms uitvoerig besproken. Zo verschillen commandantkoepels en richtvensters soms bij tanks die tot hetzelfde type behoren. Te denken valt aan de Panzerkampfwagen IV (PzKpfw IV) middelzware tank die naarmate de oorlog vorderde (1939 tot en met 1945), steeds meer upgrades kreeg waaronder nieuwe commandantkoepels, kanonnen (de overgang van het 75mm KwK 37 L/24 kanon naar het 75mm KwK 40 L/43 of 75mm KwK 40 L/48 kanon), zijplaten (Schürzen) en dikkere bepantsering (van 20 of 30mm naar 80mm staal).

Het boek maakt duidelijk dat de Duitse, Italiaanse en Japanse oorlogsindustrie geregeld Britse en Franse tankmodellen kopieerde of in ieder geval bepaalde (technische) aspecten gebruikte: zo was de Italiaanse Fiat 3000 grotendeels gebaseerd op de Franse FT-17 en de Japanse licht gepantserde tanks (tankettes) op de Britse Carden Loyd voertuigen. De ontwikkeling en de inzet van het Duitse tankwapen begon in de jaren dertig en werd versterkt en versneld door de benoeming van Adolf Hitler op 30 januari 1933 als Rijkskanselier met de Panzer I (PzKpfw I) en II die licht gepantserd en bewapend waren. De Panzer III en IV waren zwaardere tanks die voor frontgevechten tegen vijandelijke tanks geschikt waren. Die tanks werden tussen 1935 en 1937 ontworpen. De zwaarste en sterkste Duitse tanks waren de Panzerkampfwagen V (PzKpfw V Panther) en VI ('Tiger' I en Tiger II). De Panther-tank werd in 1943 ingezet bij de Slag om Koersk waar het voertuig veel technische mankementen vertoonde (Panzerkampfwagen V 'Panther' Ausf. D). De Tiger werd vanaf 1942 aan het front in Noord-Afrika en op 23 september 1942 in de Sovjet-Unie (Leningrad) ingezet. De Panther en Tiger-tanks worden uitgebreider besproken dan de overige tanks in het boek. Met name omdat de tanks ondanks hun lage productieaantallen zo'n grote impact op het slagveld hadden en tevens een grote psychologische indruk bij geallieerde tankbemanningen achterlieten. Gelet op wapentechniek en bepantsering waren beide tanks naar de maatstaven van de jaren veertig erg krachtig.

Het plusminus tweehonderd pagina's tellende boek (dikker dan andere Images of War publicaties) geeft een goed en duidelijk geïllustreerd overzicht van de tanks van de asmogendheden die na de Eerste Wereldoorlog en aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945 vaak redelijk tot goed opgewassen waren tegen geallieerde tanks zoals de M4 Sherman en de T-34 tank. Feit is echter dat het merendeel van de Italiaanse tanks en de Japanse tanks wat betreft bepantsering en bewapening vaak niet erg sterk waren (in de laatste oorlogsjaren ontwikkelde Japan een zeer klein aantal goed bewapende tanks, Italië ontwikkelde de relatief zwak gepantserde en met klinknagels uitgeruste P26/40 tank). Hitler-Duitsland speelde de hoofdrol wat betreft tankontwikkeling van de asmogendheden: niet alleen wat betreft productieaantallen, maar ook wat betreft kwalitatief materiaal. Gelet op de korte informatieve teksten, het relatief eenvoudige taalgebruik zonder complex vakjargon en de vele (unieke) afbeeldingen is deze publicatie zeer interessant om te lezen of aan te schaffen voor iedereen die algemene interesse heeft in tanks uit de Tweede Wereldoorlog.