Al snel na het uitbreken van de gevechten in de Pacific, werd de militaire situatie aan geallieerde zijde zo ernstig, dat men de noodzaak inzag dat verregaande samenwerking gewenst was. Na een gezamelijke conferentie, werd door de militaire leiding van de Verenigde Staten (Amerika), Groot Brittannië (Britain), Nederland (Dutch) en Australië, besloten tot het vestigen van een gezamelijk opperbevel voor het gehele oorlogsgebied in het Verre Oosten. Dit werd American-British-Dutch-Australian Command (ABDA-command of ABDACOM), onder leiding van Generaal Sir Archibald Wavell. ABDA-Command trad op 25 december 1941 in werking.
Nagenoeg direct nadat Japan op 7 december 1941 de Amerikaanse basis Pearl Harbor overviel, begonnen pogingen tot nadere samenwerking tussen de Geallieerden in de Pacific. Deze gesprekken werden afgerond op de Arcadia Conference, die tussen 22 december 1941 en 14 januari 1942 plaatsvond in Washington.
Op 29 december 1941 kondigde Winston Churchill de formatie aan, waarbij hij aangaf dat Archibald Wavell de opperbevelhebber werd, waarbij hij tevens zijn functie als Commander-in-Chief India behield. Op 1 januari 142 volgde een verklaring van alle vier de regeringen van de vier betrokken landen, waarmee Wavell formeel werd geïnstalleerd.
Als taakstelling kreeg ABDACOM mee:
1. Het behoud van het Maleisische Barrière, een lijn lopend via het Maleisisch schiereiland, langs de Noordgrens van Nederlands-Indië naar het Oosten.
2. Het behoud van Birma en Australië.
3. Het herstellen van de verbindingen tussen Nederlands-Indië en Luzon en het ondersteunen van de troepen op de Filippijnen.
4. Het behouden van de essentiële verbindingsroutes in het gebied.
Met de formatie van ABDACOM kreeg Archibald Wavell het bevel over één van de grootste strijdkrachten die tot op dat moment op de been waren gebracht. Het nadeel was dat deze strijdkrachten over een groot gebied verspreid waren. Onder zijn bevel viel het gebied van Birma naar Nederlandsch-Indië tot en met de Filippijnen. Hoewel formeel onder bevel van Wavell, bleek in de praktijk dat bijvoorbeeld de Amerikaanse General Douglas MacArthur de volledige praktische controle behield over de Geallieerde troepen in de Filippijnen en in de praktijk Wavell hier nauwelijks iets over te vertellen had. Daarnaast bleven de territoria van Hawaii, het grootste deel van Australië en Australisch Nieuw Guinea onder bevel van de eigen Nationale bevelhebbers.
Vanaf het begin bleek de opdracht aan ABDACOM, het behoud van het Maleisiche Schiereiland en de controle over de Indische Oceaan en de toegang tot Australië, nagenoeg onmogelijk. De Japanse Keizerlijke Marine beheerste de zee en de grote geografische spreiding van ABDACOM troepen maakte goede controle en bevelvoering haast onmogelijk. De vier Geallieerde deelnemende landen, Australië, Groot-Brittannië, Nederland en de Verenigde Staten, hadden nog nooit militaire oefeningen met elkaar gehouden en gebruikten van elkaar afwijkende communicatiemiddelen en uitrusting. Tevens bleken de Politici van de deelnemende naties van elkaar verschillende prioriteiten te hebben.
Het grootste belang voor de Britten was de verdediging van Singapore. Door de val van Nederland in mei 1940, hadden de Nederlands-Indische autoriteiten vooral de prioriteit gelegd bij de verdediging van Java. De Australiërs hadden grote delen van hun strijdkrachten gebonden in de strijd in Europa en Noord-Afrika en konden weinig troepen en materieel ter beschikking stellen. Bij de Amerikanen lag de prioriteit bij de Filippijnen.
Op 7 januari 1942 vestigde Archibald Wavell zijn hoofdkwartier in Singapore, bij British Far East Command, waarmee de staf van deze organisatie nagenoeg geheel door Wavell in beslag werd genomen. Op 10 januari 1942 kwam Wavell naar Batavia voor een conferentie met de staf van ABDACOM. Hier werd de basisorganisatie opgezet. Formeel werd ABDACOM op 15 januari 1942 geformeerd met haar hoofdkwartier in Batavia op Java. Op 18 januari 1942 vestigde Wavell zijn hoofdkwartier in het Grand Hotel te Lembang, bij Bandoeng op Java. Op 1 februari verplaatste ABDAIR haar hoofdkwartier van Lembang naar Bandoeng, waarmee de communicatie werd bemoeilijkt.
Op zee, op land en op het water verliep de strijd voor ABDACOM slecht. Geallieerde strijdkrachten werden op alle fronten teruggedrongen. Als enig lichtpunt kon de succesvolle aanval van de U.S. Navy op 24 januari 1942 op de Japanse landingstroepen bij Balikpapan, Borneo genoemd worden, waarbij zes Japanse transportschepen werden vernietigd. Het had echter weinig invloed op de strijd aan land.
Ondertussen werd aan het politieke front door de regeringen van Nederland, Australië en Nieuw Zeeland bij Winston Churchill gelobbyd om te komen tot de oprichting van een Geallieerde Oorlogsraad ofwel Allied Inter-Governmental War Council, die de zeggenschap zou krijgen over alle Geallieerde inspanningen in Azië en de Pacific, met als thuisbasis Washington D.C.. Als gevolg hiervan werd op 9 februari 1942 een Far Eastern Council gevestigd in Londen, met een staf in Washington D.C..
De ontwikkelingen in het gebied van ABDACOM, volgden elkaar echter zo snel op dat met de val van Singapore op 15 februari 1942 ABDA-Command in feite werd beroofd van haar belangrijkste functie. Een week later werd het dan ook opgeheven.
ABDA-Command
tot 22 februari 1942 |
|
Opperbevelhebber: |
General Sir Archibald Wavell,
British Army |
Plaatsvervangend Bevelhebber: |
Lieutenant General George Brett,
U.S. Army Air Corps |
Stafchef: |
Lieutenant General Henry
Pownall,
British Army |
Deputy Intendant General: (Administratie) |
|
COIC: |
|
Landstrijdkrachten
(ABDAARM/ABDALAND) |
|
Bevelhebber Landstrijdkrachten: |
Luitenant Generaal Hein Ter
Poorten, Koninklijk Nederlandsch Indies Leger |
Stafchef: |
Major General Ian Playfair,
British Army |
British
Forces in Burma: (Burma Command) |
Major General Thomas Hutton,
British Army |
Australian 7th Military District (Northern Australia): |
Major General David Blake,
Australian Army |
British Forces in Malaya: (Malaya Command) |
Lieutenant General Arthur
Percival, British Army |
Allied
forces in the Philippines: (USAFFE) |
General Douglas MacArthur, United States Army |
Luchtstrijdkrachten
(ABDAAIR) |
|
Bevelhebber Luchtstrijdkrachten: |
Air Marshal Sir Richard Peirse, Royal Air Force |
Plaatsvervangend Bevelhebber: |
Major General Lewis Brereton, United States Army Air Corps |
Hoofd Planning en Operaties: |
Group Captain Joe Hewitt , Royal Australian Air Force |
Air
Officer Commanding RAF in Java: |
Air Vice-Marshal Sir Paul
Maltby, Royal Air Force |
NORGROUP (RAF Birma): |
Air Vice-Marshal Donald
Stevenson, Royal Air Force |
WESGROUP (RAF Maleisië en Noord-Sumatra): |
Air V. Marshal Conway Pulford, Royal Air Force |
CENGROUP (KNIL Zuid-Sumatra en West-Java: (samengevoegd met EASGROUP op 22 februari 1942) |
Generaal Majoor Ludolph van Oyen, Koninklijk Nederlandsch Indies Leger |
EASGROUP (USAAF Oost-Java: (samengevoegd met CENGROUP op 22 februari 1942) |
? |
RECGROUP / Allied Air
Reconnaissance Group: |
Kapitein ter Zee Gerard Bozuwa, Koninklijke Marine Captain Frank Wagner, U.S. Navy (plaatsvervanger) |
AUSGROUP (RAAF Noord-Australië
en de Molukken): |
Air Commodore Douglas Wilson, Royal Australian Air Force |
Zeestrijdkrachten
(ABDAFLOAT) |
|
Bevelhebber Zeestrijdkrachten: |
Admiral Thomas Hart, U.S. Navy (tot 12 februari 1942) Vice-admiraal Conrad Helfrich, Koninklijke Marine (na 12 februari 1942) |
Plaatsvervangend Bevelhebber: |
Rear Admiral Arthur Palliser, Royal Navy |
Commander United States Naval
Forces in the Southwest Pacific: |
Rear Admiral William Glassford,
Jr, U.S. Navy |
Bevelhebber Nederlandse
Zeestrijdkrachten: |
Schout-bij-Nacht Johan van
Staveren, Koninklijke Marine |
Commander British-Australian
Naval Forces / China Naval Force: |
Commodore John Collins, Royal Australian Navy |
Landstrijdkrachten (ABDAARM) | |
Birma |
Burma Command |
Maleisië |
Malaya Command |
Nederlands-Indië |
Koninklijk Nederlands Indisch
Leger Blackforce (Australië) Sparrow Force (Australië) Gull Force (Australië) British Army Contingent Java American Army Contingent Java |
Filippijnen |
United States Army Forces in the
Far East (USAFFE) |
Darwin |
Australian 7th Military District
|
Luchtstrijdkrachten (ABDAAIR) | |
NORGROUP |
|
WESGROUP |
|
|
CENGROUP |
|
EASGROUP |
|
RECGROUP |
|
AUSGROUP |
Zeestrijdkrachten (ABDAFLOAT) | |
United States Naval Forces in
the Southwest Pacific / Asiatic Fleet |
|
Koninklijke Marine in
Nederlandsch-Indië |
|
China Naval Force |
|
Task Force 5 |
Op 25 februari 1942 trad Wavell af als Opperbevelhebber en gaf hij het bevel over aan de lokale bevelhebbers. Bij zijn aftreden stelde hij als aanbeveling de oprichting voor van twee structuren om ABDACOM te vervangen, een Pacific Command en een India Command. Vooruitlopend hierop gaf hij zelf zijn bevel over Birma over aan het British Indian Army en nam hij zijn oude functie als Commander-in-Chief India weer op zich.
Met de vernietiging van de belangrijkste marinevloot van ABDA, die onder bevel van Schout-bij-Nacht Karel Doorman, tijdens de Slag in de Javazee, op 27 februari 1942, kwam een eind aan de samenwerking binnen ABDA. General Douglas MacArthur werd bij de val van de Filippijnen, door de Amerikaanse regering gedwongen uit te wijken naar Australië, waar hij op 17 maart 1942 werd aangesteld als Geallieerd Opperbevelhebber (Supreme Allied Commander) South West Pacific Area. Hiermee kreeg hij het bevel over alle Geallieerde troepen in de Zuidwest Pacific, inclusief Australië en Nieuw-Guina en de door de Japanners bezette gebieden. Het overige gebied binnen de Pacific, bleef onder bevel van Pacific Ocean Areas Command, onder bevel van Admiral Chester Nimitz. Hiermee werd direct de Amerikaanse overheersing duidelijk van de Geallieerde oorlogsinspanningen in de Pacific.
Op 1 april 1942 werd in Washington D.C., een inter-gouvernementeel Pacific War Council ingesteld. ABDACOM kon beschouwd worden als een mislukte samenwerking tegenover een op dat moment oppermachtige vijand. Toch werden lessen getrokken uit de samenwerking. Lessen die later gebruikt zouden worden bij militaire samenwerkingen tussen Geallieerde landen en die uiteindelijk zouden leiden tot de ondergang van Duitsland, Japan en hun bondgenoten.
ABDA-Command
/ ABDA-Area vanaf 22 februari 1942 |
|
Opperbevelhebber ABDA-Area: |
Luitenant Generaal Hein Ter Poorten, Koninklijk Nederlandsch Indies Leger |
Landstrijdkrachten
(ABDAARM) |
|
Bevelhebber Landstrijdkrachten: |
Luitenant Generaal Hein Ter
Poorten, Koninklijk Nederlandsch Indies Leger |
Luchtstrijdkrachten (JAC - Java Air Command) |
|
Bevelhebber Luchtstrijdkrachten: |
Generaal Majoor Ludolph van
Oyen, Koninklijk Nederlandsch Indies Leger |
Plaatsvervangend Bevelhebber: |
Major General Lewis Brereton,
United States Army Air Corps |
British Australian Air Forces:
(BRITAIR) |
Air Vice-Marshal Sir Paul
Maltby, Royal Air Force |
COIC: (Combined Operations and Intelligence Center) |
|
Zeestrijdkrachten
(ABDAFLOAT) |
|
Bevelhebber Zeestrijdkrachten: |
Vice-admiraal Conrad Helfrich,
Koninklijke Marine |
Plaatsvervangend Bevelhebber: |
Rear Admiral Arthur Palliser,
Royal Navy |
Combined Strinking Force: | Schout bij Nacht Karel Doorman,
Koninklijke Marine |
Western
Striking Force: |
|
Eastern
Striking Force: |
Schout bij Nacht Karel Doorman,
Koninklijke Marine |
ABDA-Area |
|
Landstrijdkrachten: | |
Koninklijk Nederlands Indisch
Leger |
|
Blackforce (Australië) |
|
British Army Contingent Java |
|
American Army Contingent Java |
|
Luchtstrijdkrachten: |
|
Java Air
Command (JAR) |
|
BRITAIR (RAF/RAAF) |
|
Commando ML (Militaire Luchtvaart KNIL) |
|
EasGroup (East Group,U.S. Army
Air Corps) |
|
RecGroup (Reconnaissance Group) |
|
Commando Luchtverdediging Batavia |
|
Commando Luchtverdediging Banoeng |
|
Commando Luchtverdediging
Soerabaja |
|
KNIL Luchtdoelartillerie |
|
COIC (Combined Operations and
Intelligence Center) |
|
Zeestrijdkrachten: |
|
Combined
Striking Force (Soerabaja) |
Combined Striking Force
(Soerabaja, vanaf 26 februari 1942) |
Western Striking Force (Tandjong
Priok, tot 26 februari 1942) |
|
Eastern Striking Force
(Soerabaja, tot 26 februari 1942) |
|