Inlichtingen zijn altijd cruciaal geweest in oorlogvoering. Met de komst van onder andere de telegraaf, de radio en encryptiemachines is daar nog een nieuwe dimensie bijgekomen. De Duitse enigmamachine werd al vroeg in de oorlog gekraakt door de Britse inlichtingendienst met behulp van de Poolse inlichtingendienst en hun decryptieprogramma ULTRA heeft de geallieerden beslissend geholpen met de oorlogsvoering. Datzelfde geldt voor de Amerikanen, die er in 1942 in slaagden de Japanse marinecode te kraken. Dankzij hun codebrekers wisten de Amerikanen dat het atol Midway aangevallen zou worden en kon men voor de Japanners fatale maatregelen nemen.

Gedurende de bloedige en langdurige strijd in Normandië speelde het Canadese leger een belangrijke rol. Van Juno Beach naar Carpiquet, Caen en de heuvels van Verrières en Bourguébus en gedurende de operaties Windsor, Atlantic, Spring, Totalize en Tractable waren de Canadezen in de voorhoede van de geallieerde opmars. Het Canadian Army Intelligence Corps ondervroeg Duitse krijgsgevangenen, luisterde Duits radioverkeer af, verzamelde dagboeken en dagorders en verkreeg inlichtingen van ULTRA. In krijgsgevangenenkampen werden de Duitsers zelfs afgeluisterd met microfoons en geprovoceerd door nepgevangenen. Zo kwam men door een slip of the tongue van de Duitse generaal Wilhelm Ritter von Thoma op het idee om "de boel bij Peenemünde" eens nader te onderzoeken en later te bombarderen. Met als gevolg een forse vertraging in de ontwikkeling van het Duitse V-Waffen.

In het boek " Blood and Steel" wordt een indruk gegeven van het werk van de inlichtingendienst van het Canadese leger in Noordwest-Europa. Deze indruk is uitgebreid en omvat veel terreinen. De schrijver, Donald E. Graves (1949), is een Canadese historicus met een indrukwekkende staat van dienst. Sinds zijn vervroegde pensioen wijdt hij zijn tijd voltijds aan het schrijven van boeken over militaire geschiedenis. Zijn oeuvre beslaat Canadese militaire geschiedenis vanaf 1758. Donald E. Graves is "probably Canada's foremost military historian", zo beweerde Jon Latimer in 2007 in The Time’s Literary Supplement.

Het boek begint met een beschrijving van de Duitse eenheden in Normandië. Verdeeld over 15 hoofdstukken wordt vervolgens een selectie weergegeven van door de Canadezen onderschepte Duitse rapporten en informatie. Hieronder een beknopt overzicht.

1) The German Experience of Battle- Formations and Units
Rapporten over Duitse eenheden, waaronder de 16. Luftwaffe Feld Division die haastig van Nederlandse bodem naar de omgeving van Caen gestuurd werd voor de gevechten waar zij bijna totaal werd vernietigd. Daarnaast documentatie over de 3. Fallschirmjägerdivision die tegen de Amerikanen vocht, de 10. SS Panzerdivision Frundsberg, het gebrek aan radiodiscipline, een bevel van Hitler aan de commandant van het garnizoen te Saint-Malo, de opstelling van de 85. Infanterie Division, gevechtservaringen van de 2. Panzerdivision, de geallieerde inschatting van de sterkte van de 12. SS Hitlerjugend op 18 augustus 1944 en meer.

2) Defending Normandy- Extracts from the Telephone Log of Seventh Army and Fifth Panzer Army, June, July and August 1944
Reactie op de landingen op D-Day van het 7. Armee op 6-11 juni 1944 en Feldmarschall von Kluge reageert op de geallieerde operatie Cobra op 31 juli 1944. Ook Duitse rapporten over het einde in Normandië op 6-7 augustus 1944 en over de verdediging van het 5. Panzerarmee tegen de geallieerde operatie Totalize.

3) The German Experience of Battle-Soldier’s Diaries and Memories

4) The Individual Soldier’s Experience-Letters to and from Home

5) Tactics- General Directions
Rapporten van Panzergruppe West en aanwijzingen voor het voeren van gevechten.

6) Infantry Weapons and Tactics
Over het bemannen van een verdedigingslinie, het tactisch hanteren van Volksgrenadier divisies en meer.

7) Anti-Tank and Artillery Weapons and Tactics
Bevat een evaluatie van de Panzerfaust en Panzerschreck, informatie over Duitse tactieken m.b.t. de 81mm mortier en meer.

8) Armoured Vehicles and Tactics
Over de Duitse kijk op de tankjager Hornisse, het gebruik van de Panther, Duitse zware tankbataljon tactieken en de Duitse kijk op de Panther , Tiger en Jagdpanther.

9) Allied Evaluations of German Armoured Vehicles, Weapons and Tactics
Gegevens over Duitse ervaringen met Tiger tanks in Italië, een analyse van Sherman 75mm verliezen van 6 juni tot 10 juli 1944. Daarnaast rapportages over het effectief bereik van Duitse anti-tank-kanonnen (PAK), de uursnelheid van Duitse tanks en Sturmgeschütze en meer.

10) The Training of Senior Officers
Informatie over de training van de Duitse Generale Staf in 1944-1945 en aantekeningen over de opleiding tot divisiecommandant in 1943.

11) Shortages of Medical Supplies, Weapons and Equipment
Dit hoofdstuk bevat algemene orders over het voorkomen van het verlies van uitrusting en rapportages over problemen met medische voorraden en medische zaken in de 326. en 346. Infanteriedivisionen en in het III. Flak- Korps. Daarnaast ook verslagen over medische problemen in de 7. Armee in Normandië.

12) Discipline, Morale, Propaganda and Tensions Between the Army and the SS

13) Casualties and Casualty Replacement

14) The Effects of Allied Artillery and Air Bombardment

15) Miscellaneous and Humour (Such as it Was)

Epilogue: The Wehrmacht retreats from Dieppe, August 1944. A French View

Wat steeds opvalt in verscheidene verslagen is de enorme geallieerde overmacht in schepen, die regelmatig tegenaanvallen verijdelen en eigen operaties ondersteunen, en de praktisch totale dominantie in het luchtruim van de geallieerde luchtmacht, die het slagveld afgrendelde en bij verscheidene offensieven tienduizenden (!) tonnen aan bommen op de Duitse stellingen werpt. Ter vergelijking: op Rotterdam werd op 14 mei 1940 97 ton aan bommen geworpen. De Duitsers maken melding van de schier onbeperkte hoeveelheden materieel die de geallieerden in de slijtageslag kunnen werpen, inclusief het frequente gebruik van goed geplaatste en overvloedige hoeveelheden artilleriegranaten. Er wordt tevens gewag gemaakt van geallieerde technieken om de gecombineerde vuurkracht van een korps te concentreren op een enkel punt.

Hiertegenover staan de constante tekorten aan Duitse zijde, van benzine en munitie tot medische voorraden en versterkingen die nauwelijks arriveren. Ondanks deze tegenslagen blijven veel Duitsers geloven in een kentering door hun V-wapens. De eis van totale overgave die de geallieerden in Casablanca en Jalta hebben gesteld motiveert de Duitse Landser om vol te houden. De geallieerde infanterie wordt als matig getaxeerd: "If Tommy was a bit more of a soldier he could push us anywhere he wanted to." De westerse democratieën vertrouwden op staal om bloed te sparen; men wilde zoveel mogelijk verliezen vermijden. Die luxe hadden de Duitsers niet meer in die fase van de oorlog. Rommel zou zelfs gezegd hebben dat als hij de geallieerde bevelhebber was geweest hij de oorlog in twee weken zou kunnen beëindigen.

"Blood and Steel" is een interessant boek voor een ieder die inzicht wil hebben op de situatie die de Wehrmacht onder ogen kreeg in de bloedige zomer van 1944 in Normandië. Het boek geeft gedetailleerd allerlei zaken weer die betrekking hebben op de wekenlange strijd vanaf D-Day op 6 juni 1944 tot en met het einde bij Falaise op 21 augustus 1944.

Het boek is aan te raden voor de lezer die in de geschiedenis van de Slag om Normandië geïnteresseerd is, speciaal voor diegene die de Duitse kant van de strijd interessant vindt. Het is wel meer een boek voor de geïnteresseerde die al een tijd meedraait. Niet iedereen zal gefascineerd zijn in ondervindingen over de inzet van de Nashorn , details over Volksgrenadierdivisionen en rapporten over de moraal in de etappe. Toch geeft het boek een zeldzaam inzicht in de Duitse kant van de strijd. Voor iedere serieuze onderzoeker van de slag in Normandië is dit boek dan ook een echte must. Vanaf D-Day tot het einde in Falaise kan de lezer met een grotere kennis van zaken zich laven aan een "Fundgrube" aan zeer veelomvattende en veelzijdige informatie.