Wehrmachtbericht

Na de bezeting van Denemarken op 10 april 1940 en in het licht van de gevechten in Noorwegen (Operatie Weserübung) evenals de voorbereidingen van de grote aanval tegen Frankrijk en de Benelux, zag de Oberbefehlshaber des Heeres Walter von Brauchitsch de noodzaak in om een nieuwe ereonderscheiding in te stellen voor zijn militairen.

Hij stelde een nieuwe, niet draagbare onderscheiding in, de "namentliche Nennung im Wehrmachtbericht" (in hedendaags Duits: Namensnennung im Wehrmachtsbericht), of in Nederlands "naamsvermelding in het Legerbericht", op 27 april 1940 (gepubliceerd in: HVBI.. van 06.05.1940, deel C, 27 edit., pagina 189, no. 520).

Von Brauchitsch stelde het volgende vast in het instellingsbesluit: "In de toekomst zullen de namen van militairen die uitblinken in militaire acties op een uitzonderlijke manier, worden genoemd. Dit is een speciale eer. Derhalve zullen alleen daden worden erkend die zulk een speciale aandacht van anderen vragen dat ze een publieke vermelding voor het Duitse Volk rechtvaardigen. Het is de taak van de Bevelhebbers om te oordelen of een daad overeenstemt met deze hoge standaard. In rustige tijden dienen andere criteria te worden aangewend dan in gevechtssituaties......".

De toekenning werd bijgeschreven in het Wehrpass/Soldbuch en het personeelsdossier. Deze toekenning bracht de genoemde militair een speciaal soort aanzien, omdat hij geneomd werd met naam en foto in kranten en radioberichten. Maar is werkelijkheid was het vele malen minder in waarde dan het Ridderkruis bij het IJzeren Kruis en de Ehreblattspange.
Volgens de uitlegnotities bij de instelling door het OKH bedoeld voor bevelhebbers, werd de verneoming in het Werhmachtbericht niet automatisch gevolgd door een vermelding in het Ehrenblatt des Deutschen Heeres. Als de bevelhebber de daad zo bijzonder vond dat vermelding in het Ehrenblatt was gerechtvaardigd, dan diende dit afzonderlijk te worden aangevraagd.

Van de om en nabij 1631 Duitse militairen van soldaten tot Generalfeldmarschall, die zijn vermeld in het Werhmachtbericht, waren ongeveer 832 leden van het leger (Heer) en 47 leden van de Waffen-SS, ongeveer een totaal van 54% van alle verleningen.