Manteuffel, von, Hasso Eccard

Geboortedatum:: 14 januari 1897 (Potsdam/Brandenburg, Duitsland)
Overlijdensdatum:: 24 september 1978 (Reith im Alpbachtal/Tirol, Oostenrijk)
Nationaliteit:: Duitse

Biografie

Hasso von Manteuffel werd geboren op 14 januari 1897 in Potsdam. Hij kwam uit een aristocratische Pruisische familie. Al op jonge leeftijd koos Von Manteuffel voor een loopbaan in het leger. Nadat hij met succes de cadettenschool had doorlopen, voegde hij zich in 1908 bij een Huzarenregiment. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte Von Manteuffel zich verdienstelijk aan het Westfront en verwierf het IJzeren Kruis 2e klasse en ook het IJzeren Kruis 1e klasse.

Na de Eerste Wereldoorlog bleef hij bij de 100.000 man tellende Reichswehr. Na de machtsovername door Hitler werd hij commandant van een gemotoriseerd infanteriebataljon. Hierna werd Von Manteuffel docent aan diverse scholen waar hij rekruten vertrouwd maakte met het tankwapen. Eveneens hield Von Manteuffel zich bezig met de motorisering van de Wehrmacht. Tot aan operatie Barbarossa was Von Manteuffel niet actief betrokken bij de militaire campagnes.

Net voordat de Duitsers Rusland binnen vielen, kreeg Von Manteuffel het bevel over een gemechaniseerd infanteriebataljon van de 7.Panzer-Division. Na de aanvang van operatie Barbarossa, trok de 7.Panzer-Division door tot in Rusland en was betrokken bij gevechten in Smolensk en Vjazma. Wegens zijn prestaties aan het front werd Von Manteuffel bevorderd tot kolonel. Nadat het was gaan vriezen werd de opmars naar Moskou hervat. Von Manteuffel's regiment veroverde een belangrijke brug over het Moskou-Wolgakanaal. Na deze actie werd Von Manteuffel onderscheiden met het Ritterkreuz. Von Manteuffel wist nog 50 kilometer verder op te rukken. Tijdens het Russische winteroffensief moesten ze terugtrekken, maar de 7.Panzer-Division wist een doorbraak te voorkomen. Von Manteuffel kreeg vanaf juli 1942 het bevel over een gemotoriseerde infanteriebrigade van de 7.Panzer-Division.

In de winter van 1942 werd Von Manteuffel heel verrassend overgeplaatst naar Tunesië in Noord-Afrika. In Tunesië was hij zeer succesvol als bevelhebber over een gemotoriseerde infanteriedivisie. Von Manteuffel heeft de overgave van het Afrika-Korps niet meegemaakt. Hij werd ziek en moest naar Duitsland om te herstellen, zodoende kon hij actief aan de oorlog blijven deelnemen

Hierna keerde hij terug naar het Oostfront. Aan het Oostfront was Von Manteuffel zeer geliefd bij zijn mannen. Bij Zjitomir in Oekraïne bracht hij de Russen door op briljante wijze te manoeuvreren ernstige verliezen toe.

Op 1 september 1944 werd Von Manteuffel naar het Westfront overgeplaatst toen hij tot General der Panzer werd benoemd en hij bevel kreeg over het 5.Panzer-Armee.
Tijdens het Ardennenoffensief, moest hij de linkerflank vormen naast het 6.SS-Panzer-Armee. Von Manteuffel kwam met zijn mannen het dichtst bij zijn doel, maar werd uiteindelijk teruggedrongen. Na het mislukken van het Ardennenoffensief werd von Manteuffel overgeplaatst naar het Oostfront. Daar kwam hij met zijn Derde Pantserleger onder Generaloberst Heinrici, die commandant was van Heeresgruppe Weichsel. Deze Legergroep moest de Russische opmars naar Berlijn stoppen. Heinrici zag dat het zinloos was en weigerde bevelen van het OKW op te volgen. Vervolgens vroeg men Von Manteuffel om het bevel over te nemen van deze Legergroep, maar hij weigerde dat. Om te voorkomen dat hij en zijn manschappen in handen van de Sovjets zouden vallen, organiseerde Von Manteuffel een grootscheepse terugtocht naar de Elbe. Daar gaf hij zich met nog 300.000 manschappen over aan de Britten.

In 1948 werd hij vrijgelaten uit krijgsgevangenschap. Na zijn vrijlating was hij actief betrokken bij de politiek in Duitsland. Van 1953 tot 1957 was hij lid van de Bondsdag voor de FDP (liberalen). In 1959 werd hij plotseling aangeklaagd wegens een oorlogsmisdaad. Hij had een deserteur voor een krijgstribunaal laten verschijnen en vervolgens laten executeren. Hoewel dit niet in strijd was met enig oorlogsrecht, werd hij toch veroordeeld tot 2 jaar gevangenisstraf. Vier maanden later werd hij weer vrijgelaten met behulp van Bondspresident Heuss.

Von Manteuffel stierf op 24 september 1978 tijdens een rondreis door Oostenrijk op 81 jarige leeftijd.

Bevorderingen:
22 februari 1916: Fähnrich;
28 april 1916: Leutnant (Patent 28 januari 1915);
1 april 1925: Oberleutnant;
1 april 1934: Rittmeister;
1 oktober 1936: Major;
1 april 1939: Oberstleutnant;
1 oktober 1941: Oberst;
1 mei 1943: Generalmajor;
1 februari 1944: Generalleutnant;
1 september 1944: General der Panzertruppen (RDA 1 januari 1944).

Loopbaan:
22 februari 1916: Husaren-Regiment „von Zieten" (Brandenburgisches) Nr. 3, Rathenow;
januari 1919: Adjutant, Freikorps von Burghard von Oven, Berlin;
mei 1919: Reichswehr-Kavallerie-Regiment 18;
?: 2. Eskadron / 3. (Preußischen) Reiter-Regiment;
1924: Adjutant;
1936: Taktiklehrer, Panzertruppenschule I, Wünsdorf;
1 mei 1941: Kommandeur, I. Bataillon, Schützen-Regiment 7;
25 augustus 1941: Kommandeur, Schützen-Regiment 6;
1941: Führer Kampfgruppe Manteuffel;
15 juli 1942 - november 1942: Kommandeur, 7. Panzergrenadier-Brigade;
5 februari 1943 - 31 maart 1943: Kommandeur Division „von Manteuffel";
22 augustus 1943 - 20 januari 1944: Kommandeur, 7. Panzer-Division;
1 februari 1944- 1 september 1944: Kommandeur, Panzergrenadier-Division "Großdeutschland";
10 september 1944: mit den Führung beauftragd, 5. Panzerarmee;
30 januari 1945 - 9 maart 1945: Oberbefehlshaber, 5. Panzerarmee;
10 maart 1945: Oberbefehlshaber, 3. Panzerarmee;
3 mei 1945 - december 1946: Krijgsgevangene;
1953 - 1957: Mitglied Bundestag.