De Tweede Wereldoorlog wordt vaak beschreven, zo ook in Helmond. De verzetsmannen, onderduikers, slachtoffers en geallieerde acties komen vaak aan bod. Wat minder vaak voorkomt is het verhaal van de andere kant. De Helmondse bevolking die de verkeerde keuze maakte. Zij die met de Duitsers heulden. Soms een beetje fout, soms heel erg fout. We zullen proberen in dit artikel een aantal van deze verhalen te behandelen. Meestal geanonimiseerd, dat wel.
"Het proces dat aanstonds zal beginnen, is uniek in de geschiedenis van de rechtspraak over de gehele wereld en het is van het grootste belang voor miljoenen mensen op de gehele aardbodem. Om deze reden komt tot iedereen die op een of andere wijze aan dit proces deelneemt, de plechtige verantwoordelijkheid te rusten om zijn plicht te doen zonder iemand naar de ogen te zien overeenkomstig de heilige beginselen van wet en gerechtigheid."
Gedurende de oorlog was er al wel een en ander bekend geworden over de toestanden in de concentratiekampen en de behandeling van voornamelijk Joden, maar toen de kampen eenmaal waren bevrijd en Duitsland gecapituleerd had kwam steeds meer van de gruwelijke waarheid aan het licht. Mede hierdoor besloten de geallieerden dat deze misdaden niet onbestraft konden blijven en dus besloten Winston Churchill en Joseph V. Stalin tijdens de Jalta-conferentie in februari 1945 dat de nazi-leiders vervolgd zouden worden. Op 26 juni begon in Londen een conferentie waar de handelwijze van het te vormen tribunaal werd besproken en tevens de aanklachten tegen de diverse personen werden geformuleerd.