Maxwell Taylor

Inleiding
Major General Taylor doorliep een lange carrière in het leger. Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam hij deel aan de gevechten op Sicilië, in Italie, Normandië, Nederland, de Ardennen en Duitsland. Tijdens de campagne in Noord-Europa voerde Taylor het bevel over de 101st Airborne Division, maar op het moment dat deze divisie zijn hoogtepunt in het gevecht beleefde, tijdens de verdediging van Bastogne, was Taylor op verlof. Wanneer de rol van Major General Taylor tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt besproken, gaat het vaak over zijn afwezigheid tijdens dit gevecht.

Taylor droeg de bijnaam “Mr. Attack”. Deze bijnaam is waarschijnlijk tijdens het laatste gedeelte van de Slag om de Ardennen door Colonel Robert F. Sink, regimentscommandant van het 506th Parachute Infantry Regiment, 101st Airborne Division, de wereld in gebracht.

Voor de oorlog
Maxwell Davenport Taylor werd op 26 augustus 1901 geboren in Keytesville in de staat Missouri. Hij werd protestants opgevoed. Zijn vader was advocaat en hij zag Taylor ook graag advocaat worden. Taylor wilde echter het leger in, zijn vader was hier niet erg verheugd over. Desondanks nam Taylor toch dienst. In 1922 studeerde Taylor op 21-jarige leeftijd af aan de United States Military Academy als 2nd Lieutenant. Na het afstuderen bekleedde Taylor een rol bij de genie. Met het 3rd Engineers Regiment diende hij van 1923 tot 1926 in Hawaï. In 1925 trouwde hij met Lydia Gardner Happer. In 1926 werd Taylor overgeplaatst naar de artillerie. Hij deed de volgende twee jaar dienst bij de 10th Field Artillery Battery. Tijdens zijn periode bij deze eenheid werd hij in februari 1927 gepromoveerd tot 1st Lieutenant. Tussen 1927 en 1932 was Taylor werkzaam aan de militaire academie van West Point. Hier doceerde hij Frans en Spaans. Daarna ging Taylor naar de Field Artillery School, waar hij in 1933 afstudeerde om vervolgens in 1935 af te studeren aan de Command and General Staff School in Fort Leavenworth in de staat Kansas. In augustus van dat jaar werd Taylor gepromoveerd tot Captain. Na het afstuderen aan het Army War College in 1940 werd Taylor gepromoveerd tot Major.

Tijdens de oorlog
Inmiddels was de Tweede Wereldoorlog begonnen, maar Taylor kwam nog niet in actie. Hij diende in de War Plans Division. Hier was Taylor betrokken bij de planning van de geallieerde landingen op Sicilië en in Italië. Ook voerde hij in de periode 1940-1941 het commando over het 12th Field Artillery Battalion. Taylor werd tijdelijk gepromoveerd tot Lieutenant Colonel in december 1941, tot Colonel in februari 1942 en tot Brigadier General in december 1942. In datzelfde jaar was Taylor bevelhebber van de artillerie van de 82nd Airborne Division op Sicilië en in Italië. Op 9 juli 1943 sprong de 82nd Airborne Division af tijdens de invasie van Sicilië. De luchtlanding verliep echter zeer chaotisch. De parachutisten voorkwamen dat de Hermann-Göring Panzer Division contact maakte met de Amerikanen die aan land waren gekomen bij Gela en Licata en zo konden de grondtroepen verder oprukken.

Halverwege augustus was Sicilië in geallieerde handen. Sicilië was voor de geallieerden de springplank naar het Italiaanse vasteland. De koning van Italië had ondertussen Mussolini ontslagen en het Italiaanse bewind polste de geallieerden over vrede. Voorafgaand aan de landingen in Italië sprong Taylor in het geheim boven Rome af, voordat de echte landingen in Italië zouden plaatsvinden. In Rome onderhandelde Taylor met de Italiaanse regering. Nadat de geallieerden aan land waren gekomen in Italië en een bruggenhoofd hadden gevestigd bij Salerno deden de Duitsers een tegenaanval. De 82nd Airborne Division werd gedropt om het bruggenhoofd te versterken. De artillerie speelde een belangrijke rol bij de redding van het bruggenhoofd. De artillerie van de divisie was van cruciaal belang in het heroveren van Altavilla op 16 september.

Taylor bleef tot 1944 bij de 82nd Airborne Division. Hij werd tijdelijk gepromoveerd tot Major General in mei 1944 en kreeg het commando over de 101st Airborne Division, waar Major General Bill Lee het commando moest neerleggen als gevolg van een hartaanval. Met deze divisie sprong hij op 6 juni 1944 af boven Normandië tijdens Operatie Overlord. Taylors divisie moest de wegen die vanaf Utah Beach het binnenland in leidden vrij zien te krijgen voor de troepen die aan land kwamen vanuit zee. Na D-Day was de 101st Airborne Division betrokken in de strijd om Carentan.

Op 17 september 1944 sprong Taylor met zijn divisie af boven Nederland. De 101st Airborne Division was onderdeel van het 1st Allied Airborne Army en nam deel aan Operatie Market Garden. Field Marshal Bernard Montgomery had een plan bedacht om alle bruggen op de route naar Duitsland door Nederland te veroveren. Taylors divisie werd gedropt in de omgeving van Eindhoven om daar de bruggen te veroveren. Direct na de landing splitste Taylor zijn troepen op om de verschillende bruggen in de omgeving te veroveren. De brug bij Son werd echter door de Duitsers opgeblazen, waardoor Market Garden al vroeg vertraging opliep. Nadat de grondtroepen gepasseerd waren, moest de divisie de corridor openhouden. De Duitsers voerden enkele felle aanvallen uit op de corridor, maar Taylor had de verdediging dermate goed georganiseerd dat de divisie stand kon houden. Na Market Garden nam de divisie van Taylor defensieve posities over van de Britten totdat de divisie zelf werd afgelost.

Op zaterdag 16 december deden de Duitsers een aanval in de Ardennen. De 101st Airborne Division werd door General Dwight Eisenhower naar Bastogne gestuurd om de stad te verdedigen. Taylor was echter op verlof in de Verenigde Staten en had het bevel tijdelijk moeten overdragen aan Brigadier General Anthony McAuliffe. De 101st Airborne Division hield stand bij Bastogne en werd in één klap beroemd, net als de tijdelijke bevelhebber McAuliffe vanwege zijn beroemde antwoord – Nuts! – op de Duitse eis tot overgave. Toen General George Patton met zijn Third Army de omsingeling van Bastogne doorbrak, werd Taylor weer in staat gesteld om het bevel over zijn divisie op zich te nemen. Onder leiding van Taylor nam de 101st Airborne Division deel aan de geallieerde tegenaanval in de Ardennen. Hier kreeg Taylor zijn bijnaam “Mr. Attack”. Onder de troepen leefde namelijk het idee dat Taylor het missen van de verdediging van Bastogne goed wou maken door te laten zien dat zijn divisie de Duitsers wel zou terugdringen uit de Ardennen. Voor Taylor was het natuurlijk teleurstellend dat hij het beleg van Bastogne vanaf de zijlijn moest volgen. Maar hij zei hierover: “Ik troost mijzelf altijd met de gedachte dat het een groot militair en een hele goede vriend, Anthony McAuliffe, de kans gaf uit te groeien tot een belangrijk persoon in deze wereld.”

Na het terugdringen van de Duitsers uit de Ardennen leek het Duitse verzet voor het grootste deel gebroken. Taylor trok met zijn divisie Duitsland in en was daar op het moment van de Duitse overgave op 5 mei 1945.

Na de oorlog
Niet lang na de Duitse overgave werd Taylor definitief gepromoveerd tot Lieutenant Colonel. In januari 1948 werd hij Brigadier General. Taylor was bevelhebber over de Amerikaanse strijdkrachten in Berlijn in de periode 1949-1951. Aan het eind van deze periode werd hij gepromoveerd tot Major General.

In 1953 brak de Korea-oorlog uit. Taylor voerde het bevel over de troepen van het 8th Army tijdens de laatste operaties van de oorlog in Korea. Daarna coördineerde hij een programma ter ondersteuning van de Koreaanse strijdkrachten. Hij kreeg het bevel over de strijdkrachten van de Verenigde Staten in het Verre Oosten. In 1959 ging Taylor met pensioen, maar in 1961 haalde president Kennedy Taylor terug het leger in. Op voorspraak van Kennedy werd hij van 1962 tot 1964 voorzitter van de Joints Chiefs of Staff, in deze functie moest hij de verschillende onderdelen van het leger samensmeden tot een goed georganiseerd geheel. Taylor diende ook onder president Johnson in deze functie totdat hij in 1964 voor de tweede maal, dit maal definitief, met pensioen ging. In de periode 1964-1965 was Taylor ambassadeur in Zuid-Vietnam. Van 1966 tot 1969 was hij de voorzitter van een instituut dat analyses maakte voor Defensie.

Op 19 april 1987 overleed Taylor in Washighton D.C. Op dat moment was hij 85 jaar. Van deze 85 jaar had Taylor er 41 doorgebracht in het leger. Taylor ligt begraven op Arlington National Cemetery.