Amerikaanse Begraafplaats en Monument Normandië

Algemeen:
Eén van de grootste Amerikaanse begraafplaatsen in het buitenland. Wereldwijd bekend vanwege de scène in Steven Spielbergs 'Saving Private Ryan', waarin veteraan Ryan de graven komt bezoeken van Kapitein Miller en de andere soldaten die hem destijds kwamen halen omdat zijn drie broers gesneuveld waren.

Beschrijving:
Uitkijkend over het strand van Omaha Beach ligt het 70 hectare grote American Cemetery van Colleville-sur-Mer. Oneindig en kaarsrecht lopen de rijen met witte, marmeren kruisen over het gazon. Duizenden Latijnse kruisen met hier en daar een davidsster. In totaal 9.387 gedenktekens.

Sommige kruisen met naam en toenaam;
'Theodore Roosevelt JR, Brigade General US Army, New York, July 12, 1944 Medal of Honor'.
Naast dit graf ligt het graf van zijn broer Quintin Roosevelt, gesneuveld op 14 juli 1918. Het is het enige graf van de Eerste Wereldoorlog op de begraafplaats.

Andere kruisen hebben een opschrift;
'Here rests in honoured glory, a Comrade in Arms, known but to God'.

Belevenis:
Omaha Beach, 06.30 u, 6 Juni 1944. Vanuit zee nadert de invasievloot. In landingsvaartuigen worden de eerste soldaten van de 29ste en 1ste divisie naar de kust gestuurd. Geen vlakke kust, geen zachte glooiing van zand, maar een steil oplopende, begroeide duinwand waar de bunkers, loopgraven en geschutsstukken van de soldaten van 'Wiederstands Nester' 60 tot en met 72 wachten. Fanatieke verdedigers met een vrij schootsveld. Stranden bezaaid met allerlei soorten mijnen, landmijnen, aan landmijnen gekoppelde vliegtuigbommen, Belgische hekken, anti-landingsboot obstakels, ijzeren staven die onder de waterlijn opgesteld waren om door de bodem van een landingsboot te scheuren.

Omaha Beach, 12.00 u, 2 juni 2000. Vanaf de rand van het kerkhof kijken we naar de zee. Het strand ligt beneden voor ons, met mijn fototoestel kan ik van links naar rechts kilometers ver plaatjes van het strand schieten. Er is geen dekking voor de wandelaars die langs de vloedlijn lopen. Er was geen dekking voor de duizenden soldaten die destijds het strand op gestuurd werden. Er worden nog steeds 1553 soldaten vermist. 'Missing in Action', is de Amerikaanse term voor hen die verdwenen op of in het slagveld.

We lopen zwijgend tussen de graven door.
Er staan twee hoge vlaggemasten waaraan de Stars and Stripes langzaam in het middagbriesje wapperen, een gouden adelaar op de top van de mast.
Er zijn veel mensen op het kerkhof. Maar het kerkhof is zo groot dat we minutenlang niemand tegenkomen. Veel vogels, de geur van de zee. Op een trompet worden de klanken van 'The Last Post' geblazen. Het maakt een diepe indruk op ons.

De gegraveerde namen van hen die de 'Medal of Honor' verworven zijn op hun kruizen met gouden letters ingekleurd. Ik heb veel gelezen over D-Day, en als ik voor een graf kom te staan waar Jimmy Monteith rust, dan ken ik het verhaal. Luitenant J. Monteith, 1ste Infanterie Divisie. Hij kwam aan land met de eerste troepen en zonder aan zijn eigen veiligheid te denken organiseerde hij een aanval die er in resulteerde dat de troepen in de relatieve dekking van de eerste duinen op krachten kon komen. Hij liep op en neer over het strand om meer troepen te verzamelen en leidde de aanval op een belangrijke stelling van de vijand. Te voet leidde hij twee tanks door het mijnenveld van het strand. Hij stierf op dezelfde dag toen de vijand een hevige tegenaanval inzette op een stelling die onder leiding van Jimmy Monteith werd veroverd.

In het midden van de begraafplaats is een kleine kapel. Op de muur staat de tekst; 'I Give unto Them Eternal Life and they shall Never Perish'. De mozaïek op het plafond symboliseert Amerika die haar zonen zegent als zij over de zee en door de lucht vertrekken om voor de vrijheid te vechten.

Het grote monument aan het begin van de begraafplaats bestaat uit een halve cirkel van zuilen met twee wanden die verhalen over die bewogen maand Juni in 1944.
Het grote bronzen standbeeld, in het midden van de halve cirkel is genaamd 'The Spirit of American Youth Rising from the Waves'.
Er zijn veel kransen gelegd.

Een Amerikaanse veteraan van de 1ste divisie staat voor een graf stil. Er ligt een klein bloemstuk aan zijn voeten, voor het kruis.
Ik zou hem duizend vragen willen stellen, maar als ik naast hem sta kijkt hij mij even aan. Ik schud zijn hand en zeg niets, hij zegt niets.

Onder een grote granieten plaat, bij de ingang ligt een tijdcapsule die een boodschap bevat van Dwight D. Eisenhower, de supreme commander van de Geallieerde en latere president van de Verenigde Staten.
Deze boodschap zal pas op 6 Juni 2044 worden geopend, gelezen en bekend gemaakt.

Ik begrijp de boodschap nu al.
Zoals op de linten van kransen vermeld staat; 'We shall remember them'.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: American Battle Monuments Commission & Don van den Bogert
• Foto's: Wim Hilderson (1), Jeroen Koppes (2, 3, 4, 5)

• Overige locaties

< >