Duitse Mijnenvegers van de RA 1-klasse (1942)

De Kriegsmarine nam na de inval in Frankrijk in 1940 een achttal onderzeebootjager in gebruik die nog in aanbouw waren De schepen waren afkomstig van twee op elkaar gelijkende klassen Franse onderzeebootjagers, drie met een houten romp en vijf met een stalen romp. De schepen werden bij de Kriegsmarine als mijnenvegers ingezet. Vanwege de gelijkenis konden deze schepen onder één klasse, de RA 1-klasse geschaard worden.^[1]

RA 3 Bron: Gröner, E, 1982

Na de strijd in Frankrijk in 1940, waren een aantal Franse, in aanbouw zijnde onderzeebootjagers achtergebleven in diverse stadia van afbouw. Acht van deze schepen, drie uit de Chasseur 5-klasse (1939) en vijf de Chasseur 41-klasse (1939) werden door in opdracht van de Kriegsmarine verder afgebouwd en, vanwege de gelijkenis, ondergebracht in één groep, die we kunnen rangschikken als de RA 1-klasse. Het kenmerk RA stond hierbij voor Räumboot-Ausland.

De ex Chasseur 41-klasse (1939) schepen RA 1 (1940), RA 2 (1940), RA 6 (1942), RA 7 (1943) en RA 8 (1943) waren schepen met een houten romp van 37,40 meter lang en 5,53 meter breed. De waterverplaatsing bedroeg 125 ton en de twee 665 PSw MAN diesel motoren brachten de schepen een snelheid van 16,5 knopen (30,56 km/u). De bewapening bij de Kriegsmarine bestond uit een stuk 75 mm Schneider (Heeresmodel 1897) geschut, twee 8,8 mm machinegeweren en vier dieptebommen op een afwerprek. Van hun stalen voorgangers uit van de ex Chasseur 5-klasse (1939), werden door de Kriegsmarine de RA 3 (1941), RA 4 (1941) en RA 5 (1944) in gebruik genomen. Deze drie schepen hadden een lengte van 37,10 meter met een breedte van 5,66 meter. De waterverplaatsing bedroeg leeg 107 ton, normaal 114 ton en maximaal 137 ton. De bewapening en aandrijving waren aanvankelijk gelijk aan de houten schepen van de ex Chasseur 41-klasse.^[1]

Na verloop van tijd werden de schepen herbewapend. De RA 3 en RA 4 ontvingen een stuk 37 mm L/83 SK geschut, een stuk 20 mm luchtafweergeschut en twee machinegeweren. De RA 5 ontving eveneens een stuk 37 mm L/83 SK geschut en twee machinegeweren maar had als luchtafweer twee stuks dubbel 20 mm luchtafweer. De RA 1 en RA 2 ontvingen hetzelfde geschut als de RA 3 en RA 4, terwijl de Ra 6 tot en met RA 8 dezelfde bewapening kregen als de RA 5. Op alle schepen werd het aantal bemanningsleden 39. De schepen werden ingedeeld bij de 38. Minensuchflottille.

Van de acht schepen kwamen de RA 1, RA 3 en RA 5 na de Tweede Wereldoorlog weer in Franse dienst. De RA 2 ging door gevechtsomstandigheden verloren. De RA 4, RA 6, RA 7 en RA 8 werden op 16 augustus 1944 door de eigen bemanning tot zinken gebracht. Er waren plannen om de stalen romp van de RA 6 t/m RA 8 te vervangen door een romp van mahoniehout. Voor zover bekend werd dit niet meer uitgevoerd.^[2]

Noten

1. Gröner, 1982, pag. 208