Op 23 december 1944 werden in Henri-Chapelle drie Duitse militairen geëxecuteerd door een Amerikaans vuurpeloton. Günter Billing, Manfred Pernass en Wilhelm Schmidt waren enkele dagen eerder opgepakt, gekleed in Amerikaanse uniformen en rijdend in een jeep. Het drietal maakte deel uit van Einheit Stielau, in totaal bestaande uit 44 man en uitgerust met veertien jeeps. Het was hun taak om tijdens het Ardennenoffensief chaos en verwarring te zaaien achter de geallieerde linies. Dat lukte, want toen de Amerikanen hoogte kregen van de infiltratie-operatie van Engelsprekende Duitse commando’s in Amerikaanse uniformen ontstond er grote paniek. Het gerucht dat deze Duitse infiltranten erop uit waren om de geallieerde opperbevelhebber Dwight Eisenhower te vermoorden, leidde er zelfs toe dat de Amerikaanse generaal van 17 tot 27 december 1944 zijn hoofdkwartier niet mocht verlaten.

De gevreesde aanslag op Eisenhower vormt de rode draad in de historische thriller "Hitlers Geheime Ardennencommando" van Michiel Janzen. SS-Obersturmbannführer Otto Skorzeny was de aanvoerder van de Panzer Brigade 150 die tijdens het Duitse offensief in de Ardennen de Maasbruggen moest veroveren. De codenaam van de operatie was Greif en de missie van Einheit Stielau maakte hier onderdeel van uit. De drie eerder genoemde Duitsers uit deze eenheid hadden de pech dat ze het wachtwoord niet kenden, toen ze op 17 december werden aangehouden door Amerikaanse militairen. Bij door de Amerikaanse militaire politie opgeworpen wegblokkades werden controles ook uitgevoerd door vragen te stellen die alleen echte Amerikanen juist konden beantwoorden, bijvoorbeeld over de naam van de hond van president Roosevelt of over feiten aangaande typisch Amerikaanse sporten. Van de 44 eropuit gestuurde commando’s keerden er achttien terug, vermoedelijk ruim tien werden door de Amerikanen terechtgesteld.

Janzen beschrijft zijn verhaal zowel vanuit Amerikaans als Duits perspectief. Aan de Duitse kant is de hoofdfiguur de fictieve militair Günther Schmidhuber. Hij is een ervaren strijder die onder andere gevochten heeft op Kreta en bij El-Alamein en Monte Cassino. Samen met een strijdmakker heeft hij de opdracht gekregen om Eisenhower te vermoorden. Die bevindt zich echter ver achter het front, in Hôtel Trianon Palace in Versailles, het hoofdkwartier van het geallieerde opperbevel (SHAEF). Achterin het boek merkt de schrijver op dat de generaal zich in werkelijkheid ophield in een streng bewaakte villa bij het hotel, maar dat hij de vrijheid heeft genomen om dit ten gunste van het verhaal te veranderen. Hoe dan ook, de weg naar het einddoel van Günther is ver en tijdens de beschrijving van deze riskante reis leren we deze figuur beter kennen. Ook al weet je als lezer natuurlijk dat de missie zal falen – Eisenhower overleefde immers de oorlog en werd de 34e president van de VS – toch weet de schrijver de spanning op te voeren en tot het einde vast te houden.

Aan de Amerikaanse kant spelen luitenant-kolonel Gordon Moore en zijn assistent kapitein Darren Cameron de hoofdrol. Eerstgenoemde is gebaseerd op Gordon Sheen, de chef van het Counter Intelligence Corps in Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog, de ander is een fictieve persoon. Het is dit tweetal dat de opdracht heeft om de veiligheid van Eisenhower te garanderen en de aanslagpleger(s) op te sporen. Moore is een typische stoere Amerikaanse militair, maar het is sympathiek dat de auteur ervoor gekozen heeft om diens assistent Cameron enkele van de norm afwijkende eigenschappen te geven. Evenals in veel detectiveverhalen – denk aan Sherlock Holmes en Watson – ontstaat een mooie rolverdeling tussen twee mannen die sterk van elkaar verschillen maar wel hetzelfde doel voor ogen hebben.

In het verhaal komen ook enkele prominente Duitsers en Amerikanen voorbij, waaronder Skorzeny en Eisenhower. Het is Janzen gelukt deze historische figuren een geloofwaardige rol te laten spelen, daarbij rekening houdend met de feiten. In zijn boek weet hij over het geheel de historie eer te bewijzen. Zo komen we veel te weten over Skorzeny’s eerdere missies, waaronder de bevrijding van de Italiaanse dictator Benito Mussolini in september 1943. Feiten en fictie worden ongeforceerd samengebracht. De verantwoording achterin is onmisbaar in een boek als dit. Het is duidelijk dat de auteur bij zijn research niet over één nacht ijs is gegaan. Zijn prettig leesbare en afwisselende verhaal is fijn leesvoer voor iedereen die houdt van avontuurlijke romans met een spannend plot en een historische invalshoek. Het boek is een aanrader om mee te nemen in je weekendtas of rugzak tijdens een uitstapje naar de Ardennen, maar geeft uiteraard ook thuis op de bank genoeg leesplezier.