De Tweede Wereldoorlog was een oorlog die gekenmerkt werd door tankgevechten. De grootste tankslag aller tijden vond plaats tussen juli en augustus 1943 te Koersk in Rusland. Tijdens die slag werden nieuwe tanks ingezet. De Duitse inval op 22 juni 1941 in de Sovjet-Unie had duidelijk gemaakt dat de Sovjets (door de Duitsers beschouwd als 'Untermenschen') in staat waren sterke tanks te produceren zoals de middelzware T-34 tank en de zware KV tank. Om die Sovjettanks te vernietigen waren nieuwe Duitse tanks nodig (de bestaande Duitse Panzerkampfwagen I, II, III en IV waren te zwak bewapend en gepantserd). Het Duitse antwoord op de uitstekende middelzware Sovjettank T-34 was de Panzerkampfwagen V Panther-tank (PzKpfw V Panther, Sonderkraftfahrzeug 171).

Het boek 'Panther-Panzer' geeft een goed beeld van de ontwikkelingsgeschiedenis, de productie en de inzet van de Panther-tank. De informatieve tekst vormt een goede achtergrond om de ontwikkelingsgeschiedenis van de Panther-tank te begrijpen. Verschillende zwart-wit foto's zijn voorzien van commentaar. Op bladzijde 21 is een gedetailleerde doorsnede te zien van een Panther Ausf. G (G versie). Alle technische onderdelen zijn met behulp van nummers aangegeven (bijvoorbeeld het kanon en de 7.92mm MG 34 machinegeweren). Duidelijk wordt dat de fabrikanten Daimler-Benz en MAN een grote concurrentiestrijd streden om de Panther-tank te ontwikkelen. De eerste Panther-tank die gebouwd werd was de Panther Ausf. D. De Panther-tank kreeg het inventarisatienummer Sonderkraftfahrzeug 171.

'Panther-Panzer' gaat in op de verschillende technische aspecten van de Panther-tank. Zo word ingegaan op de overlappende wielen en de rupsbanden, op de bepantsering (80mm staal voorkant en 40 tot 50mm zijkant) en op de motor (aanvankelijk Maybach HL 210 van 650pk later Maybach HL 230 P30 van 700pk). Ook de bemanningsleden komen uitgebreid aan bod. De bemanning bestond uit een chauffeur (Fahrer), een radioman/machinegeweerschutter (Funker/MG-Schütze), een commandant (Panzerkommandant), een lader (Ladeschütze) en een schutter (Richtschütze). Het onderdeel 'Die Bordkanone' gaat in op de hoofdbewapening van de Panther-tank, het 75mm KwK 42 L/70 kanon. Met dit kanon kon de Panther-tank de meeste vijandelijke geallieerde tanks (M4 Sherman, T-34, T-34-85, Churchill) vernietigen tot op twee of drie kilometer afstand.

De productiegeschiedenis van de Panther wordt uiteengezet. Geconcludeerd kan worden dat er 5500 tot 6000 Panther-tanks (van alle versies) tussen 1943 en 1945 zijn gebouwd. Afgezien van geallieerde inspanningen om de Panther-productie te verhinderen was de productie van de Panther-tank complex en (relatief) duur vergeleken met de productie van eerdere Duitse tanks zoals de Panzerkampfwagen III of IV. Omdat de Panther technisch gezien een complexe tank was om te bouwen ging relatief veel tijd verloren door aandacht te besteden aan alle interne en externe onderdelen. Dat had uiteraard zijn uitwerking op hoge productieaantallen. Kwaliteit vóór kwantiteit heeft in een productieoorlog grote nadelen. Afgezien van die grote nadruk op kwaliteit waren technische fouten bij de eerste Panther-tanks nog aanwezig wat resulteerde in motorbranden (door het krappe motorcompartiment) en uitval van aandrijfsystemen.

Verder gaat het boek in op de inzet van de Panther-tank. Daarbij wordt duidelijk dat de Panther een uitstekende combinatie was van vuurkracht, snelheid/beweeglijkheid en bepantsering. De Panther kon, indien de tank zich op een (relatief) grote afstand (500-1000 meter) van vijandelijke tanks bevond, grote schade aanrichten. Het penetratievermogen was voldoende om de Sovjettank T-34 tot op een kilometer of drie uit te schakelen. Uitgebreid komt de Slag bij Koersk aan bod. Ondanks kinderziektes waren Panther-tanks op 8 juli 1943 in staat Sovjet T-34 tanks tot op een afstand van 2500 meter uit te schakelen. Tijdens gevechten nabij Prokhorovka op 12 juli 1943 stonden 850 Sovjet en 600 Duitse tanks tegenover elkaar. Sovjet T-34 tanks kwamen op hoge snelheid op Panther-tanks afrijden. Omdat de Panther niet geschikt is voor gevechten op korte afstand (vanwege de relatief zwakke 40 tot 50mm bepantsering aan de zijkanten van romp en koepel), was de T-34 tank met zijn grote rupsbanden, kleine koepel en kleine silhouet in het voordeel. De gevechten die ontstonden waren vuurgevechten op korte afstand. Ook de zwaardere Duitse Panzerkampfwagen PzKpfw VI Tiger was toentertijd in het nadeel (die tank had een zeer trage koepeldraaisnelheid). Sovjet T-34 tanks reden langs de Duitse tanks en schoten op de zij- en achterkant. Als de munitie op was ramden Sovjettanks de Duitse tanks.

De verschillende productieversies van de Panther-tank (D, A, G) worden besproken. Ook komen commandovoertuigen en sleepvoertuigen aan bod. De appendix geeft een technisch overzicht van de Panzerkampfwagen V Panther Ausf. G. Verderop komen geallieerde tanks aan bod ('Die Rivalen des Panther'). Geconcludeerd kan worden dat de publicatie een goed en gedetailleerd overzicht geeft van de ontwikkelingsmotieven, de productie en de inzet van de Panther-tank. Vooral de technische gegevens zijn erg gedetailleerd. De tekst is goed geschreven (ondanks de herhalingen die af en toe opduiken zoals de zin dat de Panther een zeer goede tank was ('Siegertyp') en tegenstanders tot op lange afstand kon vernietigen). Ook zijn de afbeeldingen interessant. Klein minpuntje is het feit dat op pagina 38 een Tiger II (Panzerkampfwagen VI Ausf. B Tiger II/PzKpfw VIb Königstiger) is afgebeeld en geen Panther-tank. Kortom: het boek presenteert gedetailleerde informatie met boeiende afbeeldingen. In combinatie met de lage prijs (10-20 euro) is het boek het aanschaffen meer dan waard!