Drs. Guus de Vries, militair historicus, is gespecialiseerd in de historie van vuurwapens. In 2017 verscheen zijn boek 'Captured Arms (Beutewaffen)'. De publicatie behandelt alle vuurwapens (pistolen, geweren, karabijnen, machinegeweren en machinepistolen) die het Duitse leger tijdens haar veldtochten tegen vijandelijke mogendheden zoals de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk en de Sovjet-Unie veroverde. Ook door de Duitsers gebruikte wapens van landen als Oostenrijk, Tsjecho-Slowakije, België, Denemarken, Griekenland, Nederland, Noorwegen en Joegoslavië komen aan bod.

Het boek begint met een introductie en geeft antwoord op de vraag waarom die veroverde wapens een waardevolle aanvulling waren op het wapenarsenaal van het Heer, de Luftwaffe, de Kriegsmarine en de Waffen-SS. Sommige geweren werden in zeer grote aantallen buitgemaakt (bijvoorbeeld de Russische Mosin-Nagant 1891 en Mosin-Nagant 91/30). Duitse troepen noemden die veroverde wapens 'Beutewaffen' (buitgemaakte of veroverde vuurwapens). Problematisch was het gegeven dat die vijandelijke wapens specifieke munitie gebruikten (bijvoorbeeld 6.5mm of 7.62mm). Het Duitse standaardkaliber (van het geweer Mauser K98k) was 7.92 bij 57mm (7.92x57 Mauser). Sommige vijandelijke wapens werden gemodificeerd om Duitse munitie af te kunnen vuren.

Soms lieten vijandelijke soldaten honderden patronen achter. Die werden vervolgens gretig door Wehrmacht of andere Duitse eenheden gebruikt. Op pagina vijf is Russische munitie te zien voor machinegeweren. Sommige wapens en bijbehorende munitie stamden nog uit de Eerste Wereldoorlog. In totaal veroverden Duitse troepen ongeveer 18 miljoen vijandelijke vuurwapens (18.135.000), exclusief pistolen. Verschillende Duitse pamfletten en informatiebladen werden uitgegeven om die vijandelijke wapens te herkennen (Kenblätter fremden Geräts & Merkblätter über ausländisches Gerät). Al die wapens kregen een nummer. Het boek geeft een goed overzicht van die wapens met mooie afbeeldingen. Vaak werden de beste Wehrmacht eenheden uitgerust met het beste materiaal (Mauser K98k, MP 'Maschinenpistole' 40, StG 'Sturmgewehr' 44, MG 34 'Maschinengewehr', MG 42). Geregeld gingen veroverde wapens naar 'tweederangs' eenheden zoals die van de Volkssturm of van de RAD ('Reichsarbeitdienst'). Ondanks het feit dat Duitse wapenfabrieken miljoenen vuurwapens produceerden (alleen al 12 miljoen Mauser K98k geweren), vormden Beutewaffen een essentieel onderdeel van het Duitse leger.

De zwart-wit afbeeldingen in het boek zijn erg interessant om te zien. Op pagina 133 zien we bijvoorbeeld Duitse troepen te Arnhem met een Stengun (Mk V). Ook Amerikaanse wapens werden soms buitgemaakt, denk aan het M1919A4 (Browning M1919) machinegeweer (pagina 142). Ook de M1 Bazooka (Rocket Launcher, M1 'Bazooka') was gewild bij Duitse troepen. Met dat wapen konden gepantserde doelen zoals voertuigen of tanks worden uitgeschakeld. Al met al is het boek een zeer interessante aanvulling op de collectie oorlogsboeken. Het eenvoudige taalgebruik zorgt ervoor dat de publicatie toegankelijk is voor een brede doelgroep: van amateurhistorici tot 'leken'. Voor iedereen die interesse heeft in de vuurwapens van het Duitse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog is de publicatie het aanschaffen waard!