Britse Torpedobootjagers van de G-klasse (II)

De Britse Torpedobootjagers van de G-klasse (II) waren negen torpedobootjagers uit een groep van drie en dertig nagenoeg gelijke torpedobootjagers. De schepen waren volgens het bouwprogramma van 1933 besteld en werden in 1934 gevolgd door de nagenoeg gelijke H-klasse. De schepen waren gebaseerd op de voorgaande F-klasse (II), zonder gebruik te maken van de kruisvaart turbines en na ontwikkeling van een compactere machinepark. Hierdoor konden de formaten en de waterverplaatsing enigszins worden gereduceerd.

HMS Grafton (H89), 1936 Bron: Imperial War Museum FL 22287

De G-klasse (II) torpedobootjagers was een klasse van het zogenaamde Amazon-klasse, eigenlijk Amazon type, waarvan HMS Amazon (D39) het gezamenlijke prototype was. Totaal werden 77 torpedobootjagers volgens deze basis gebouwd in de A-klasse (II) tot en met de I-klasse (II). Met de constructie van de Tribal-klasse werd pas voor een nieuwe constructie gekozen. Het waren negen torpedobootjagers uit een groep van drie en dertig nagenoeg gelijke torpedobootjagers, te verdelen in een G-klasse (II), H-klasse (II) en Havant-klasse (aanvankelijk voor Brazilië bestemd)), Buenos Aires-klasse (zeven schepen voor de Argentijnse Marine) en twee schepen voor de Griekse Marine als Vasilefs Georgios-klasse.^[1]

De G-klasse (II) torpedobootjagers werd door de Britse Admiralty besteld volgens het constructieprogramma uit 1933. Het ontwerp was gebaseerd op de F-klasse torpedobootjagers, waarbij door toepassing van een andere turbine de afmetingen iets geringer waren. Twee Parsons geschakelde stoomturbines dreven elk een schroef aan en de stoom werd geleverd door drie Admiralty boilers. De waterverplaatsing lag rond de 1.360 ton bij een lengte van 98,50 meter. De bewapening was hetzelfde als de F-klasse, opgebouwd rondom de vier stuks 120 mm QF MK IX geschut. De jagers kregen de beproefde uit vier torpedobuizen bestaande Mk VIII torpedolanceerinstallatie, alleen HMS Glowworm (H92) ontving een vijfloops installatie, de PR Mk I. HMS Grenville (H03) was als flottieljeleider iets groter en had een extra stuk geschut geplaatst tussen de schoorstenen.^[2][3][4]

Flottieljeleider HMS Grenville Bron: Wilco Vermeer collection

De schepen werden intensief tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt. Slechts twee schepen uit de G-klasse overleefden de Tweede Wereldoorlog. HMS Gipsy (H63) liep op 21 november 1939 bij Harwich op een mijn en zonk. HMS Grenville (H03) zonk nadat het op 19 januari 1940 op een mijn was gelopen. HMS Glowworm (H92) zonk nadat het op 8 april 1940 de Duitse kruiser Admiral Hipper had geramd. HMS Grafton (H89) werd op 29 mei 1940 getorpedeerd door U 62. HMS Grenade (H86) zonk op 29 mei 1940 bij Duinkerken na een Duits bombardement. HMS Gallant (H59) liep op 22 januari 1941 op een mijn bij Malta en moest worden afgeschreven. HMS Greyhound (H05) werd op 22 mei 1941 door Duitse duikbommenwerpers bij Kreta tot zinken gebracht. HMS Garland (H37), diende vanaf 1940 tot 1946 bij de Poolse marine als ORP Garland en werd later verkocht aan de Nederlandse Marine als Hr. Ms. Marnix. HMS Griffin (H31) werd in 1943 overgedragen aan de Canadese Marine, waarna het als HMCS Ottawa dienst deed.^[5]

Hr. Ms. Marnix (F 801) Bron: Wilco Vermeer collection

Noten

1. Lenton, 1998, pag. 159-160
2. English, 1993, pag. 75, 88-90, 102
3. Lenton, 1998, pag. 159-160
4. Whitley, 1988, pag. 109-110
5. English, 1993