Slotverklaring Walter Funk

De PRESIDENT: Ik roep Beklaagde Walter Funk op.
WALTER FUNK: (Beklaagde): In de dagen van grootste nood van mijn land voegde ik mij bij een politieke beweging die tot doel had, te strijden voor de vrijheid en eer van mijn vaderland en voor een werkelijk sociale gemeenschap van het volk.
Deze beweging verkreeg op legale wijze de leiding over de Staat. Ik heb deze staat gediend op grond van mijn plicht als openbaar ambtenaar die betrokken was bij de uitvoering van de Duitse wetten. Ik voelde mijzelf in hoge mate gebonden, mijn plicht te vervullen in een tijd waarin er oorlog dreigde en tijdens de oorlog zelf, toen het voortbestaan van het vaderland ernstig werd bedreigd. Maar in oorlog is de staat volledig afhankelijk van de loyaliteit en trouw van zijn ambtenaren.
Nu zijn er hier afschuwelijke misdaden bekend geworden waarbij de onder mijn leiding staande diensten voor een deel waren betrokken. Ik hoorde er voor het eerst over in deze rechtszaal. Ik wist niets af van deze misdaden en ik kon er niet van hebben geweten.
Deze misdadige acties vervullen mij, net als alle Duitsers, met grote schaamte. Ik heb mijn geweten en mijn geheugen met de grootste zorg geraadpleegd en ik heb het Hof open en eerlijk alles verteld wat ik wist en heb niets achtergehouden. Zover het de stortingen door de SS bij de Reichsbank betreft, heb ik slechts de officiële plichten vervuld die mij als Reichsbankpräsident zijn opgelegd. Volgens de wet was het innemen van goud en vreemde valuta een van de zakelijke taken van de Reichsbank. Het feit dat de inbeslagname van deze goederen gebeurde door aan Himmler ondergeschikte diensten van de SS, kon bij mij geen enkele verdenking opwekken. Het gehele politieapparaat, de grensbewaking en in het bijzonder de speurtocht naar vreemde valuta in het Reich en in de bezette gebieden stonden allemaal onder Himmler, maar ook ik werd evenzeer door Himmler misleid en bedrogen.
Tot aan dit Proces wist ik niet en vermoedde ik niet dat zich onder de baten die bij de Reichsbank werden ingeleverd, grote hoeveelheden parels, edelstenen, juwelen, gouden voorwerpen, zelfs brilmonturen en -afschuwelijk om te zeggen- gouden tanden bevonden. Dat werd nooit aan mij gerapporteerd en ik heb dat ook nooit opgemerkt. Ik heb deze zaken nooit gezien. Maar tot aan dit Tribunaal wist ik ook niets over het feit dat er miljoenen Joden werden vermoord -in concentratiekampen of door Einsatzkommandos in het Oosten. Niemand heeft ooit met één woord over deze dingen tegen mij gesproken. Het bestaan van dat soort vernietigingskampen was mij volledig onbekend. Ik kende geen enkele van die namen. Ik heb ook nog nooit een voet in een concentratiekamp gezet.
Ik nam ook aan dat een deel van het goud en de vreemde valuta dat bij de Reichsbank werd gestort afkomstig was uit concentratiekampen en ik heb dit feit vanaf het begin van mijn ondervragingen openlijk toegegeven. Maar volgens de Duitse wet was iedereen verplicht dit soort zaken in te leveren. Behalve dat werd ik nooit van het soort en de omvang van de zendingen van de SS op de hoogte gesteld. Maar hoe moest zelfs ik vermoeden dat de SS deze goederen had verkregen door het ontheiligen van lichamen? Als ik van deze afschuwelijke omstandigheden had geweten, had mijn Reichsbank deze goederen nooit aangenomen voor opslag en omzetting in geld. Ik zou dat hebben geweigerd, zelfs al zou het misschien mijn hoofd gekost hebben. Als ik van deze misdaden had geweten, Heren Rechters, zou ik vandaag hier niet in de beklaagdenbank zitten, weest u darvan overtuigd. In dat geval zou het graf veel beter voor mij zijn geweest dan dit gekwelde leven, dit leven vol van verdenkingen, laster en vulgaire beschuldigingen.
Geen enkel mens heeft ooit zijn leven verloren vanwege een door mij uitgevaardigde maatregel. Ik heb het eigendom van anderen altijd gerespecteerd. Ik heb altijd geprobeerd mensen in nood te helpen en voor zover dat binnen mijn vermogen lag, geluk en blijdschap in hun levens te brengen. Daarvoor zullen velen mij dankbaar zijn en dankbaar blijven.
Het leven bestaat uit fouten en schulden. Ook ik heb vele fouten gemaakt, ook ik heb mij in vele dingen laten misleiden en ik erken openlijk dat ik mijzelf al te gemakkelijk heb laten misleiden en in vele gevallen te onverschillig en te goedgelovig ben geweest. Daarin zie ik mijn schuld maar ik beschouw mijzelf vrij van alle misdaden die ik mij bij de uitoefening van mijn officiële plichten op de hals gehaald zou hebben. In dat opzicht is mijn geweten vandaag nog net zo zuiver als op de dag toen ik, tien maanden geleden voor het eerst deze rechtszaal betrad.

Zie ook: Vonnis Funk