Vliegveld Merville (Flugplatz Merville - ALG B 53)

D 23C, 62136 Lestrem

Frankrijk Hauts-de-France Lestrem

Vliegveld Merville (Flugplatz Merville - ALG B 53) #1

Vliegveld Merville (Flugplatz Merville - ALG B 53) #2

Vliegveld Merville (Flugplatz Merville - ALG B 53) #3

Vliegveld Merville (Flugplatz Merville - ALG B 53) #4

Vliegveld Merville (Flugplatz Merville - ALG B 53) #5

In het departement Pas-de-Calais ligt in de gemeente Lestrem het vergeten vliegveld Merville. Oorspronkelijk in 1936/37 aangelegd voor militaire doeleinden, is dit civiele vliegveld thans nog steeds in gebruik en bevat nog overblijfselen van de Tweede Wereldoorlog. Na achtereenvolgens gebruikt te zijn door de Britse Royal Air Force en de Duitse Luftwaffe, werd bij de bevrijding van het gebied dit vliegveld weer in gebruik genomen door de R.A.F. als B-53 Advanced Landing Ground.

Na de oorlog werd het vliegveld aangepast aan de NAVO-normen als operationele vliegbasis. Na de terugtrekking van Frankrijk uit de militaire organen van de NAVO in 1966 is het een civiele luchthaven geworden. In de loop van de tijd heeft de luchthaven diverse namen gehad afhankelijk van de gemeentelijke herindelingen van het gebied. De huidige naam is Merville-Calonne Airport.

Tijdens de Schemeroorlog (Phoney War), welke duurde van 1 september1939 tot 10 mei 1940, betrok de RAF dit vliegveld tot aan de verovering door het Duitse leger tijdens de Slag om Frankrijk. Van juni 1940 tot november 1940 waren de volgende Duitse bombardementseenheden gestationeerd op de flugplatz:
II./KG4. (2e Gruppe van Kampfgeschwader 4)
I./KG27. (1e Gruppe van Kampfgeschwader 27)

Vanaf 17 november 1940 werd de flugplatz gebruikt door II./KG2 (2e Gruppe van Kampfgeschwader 2) met haar Dornier Do-17 (Flying Pencil/Vliegend Potlood) welke eenheid betrokken was bij de Slag om Engeland. Op 8 maart 1941 voegde I. Gruppe KG 2 zich bij de II. Gruppe. Voor de twee Gruppen eindigde de inzet boven Engeland toen zij zich moesten gaan voorbereiden op de Balkanoorlog.

Na het vertrek van beide Gruppen van KG2, werd de Flugplatz uitgebreid tot een echt Fliegerhorst met drie betonnen start- en landingsbanen. Vermoedelijk werd eind januari 1942 een Ergänzungsstaffel (aanvullend squadron) van een onbekend gebleven eenheid op de Fliegerhorst gestationeerd met zowel Messerschmitt Bf-109s als Bf-110s in het kader van de vliegeropleiding.

In oktober en november 1942 werd de Fliegerhorst in gebruik genomen door II. Gruppe van Jagdgeschwader 2 (JG2) met haar Staffeln 4, 5 en 6. Op 17 november 1942 werden deze eenheden overgeplaatst naar Silezië, thans gelegen in het huidige zuidwesten van Polen. Eén of meerdere eenheden van Jagdgeschwader 26 zouden tot eind 1942 op de Fliegerhorst zijn achtergebleven.

Van januari tot april 1943 zou de 11. /JG54 (11e Staffel van (Höhe) Jagdgeschwader 54 (JG54) vanaf hier gevlogen hebben met de Messerschmitt BF-109 G-1 en G-3. Het hoofdvliegveld van deze eenheid was gelegen bij Lille-Vendeville.

Tot augustus 1943 werd de Fliegerhorst nog nauwelijks gebruikt totdat III./JG2 (3e Gruppe van Jagdgeschwader 2) met haar Fw-190 A-4 JABO op de flugplatz werd gestationeerd voor voornamelijk trainingsvluchten met het Lorentz nachtvliegsysteem.
In oktober 1943 werd de Fliegerhorst beveiligd door zeven lichte luchtafweer (FLAK) posities.

In september 1944 werd het Fliegerhorst veroverd door de Geallieerde strijdkrachten die het veld, na de nodige reparaties, vervolgens in gebruik namen als Advanced Landing Ground B-53. Deze A.L.G. werd vervolgens gebruikt door 135 Wing van de 2nd Allied Tactical Air Force (2nd. ATAF).

Eén van de bekendste Nederlandse Mei-vliegers die van deze A.L.G. heeft gevlogen is Jan Linzel. Na zijn ontsnapping uit bezet Europa wordt hij toegelaten tot de vliegeropleiding van de R.A.F. Tijdens zijn vliegeropleiding in 1943/1944 wordt Linzel bij diverse eenheden geplaatst en op verschillende vliegbases. Op 4 augustus 1944 wordt hij geplaatst bij het operationele 33 Squadron, gestationeerd op RAF Selsey-Bill en gelegen ca. 20 km ten oosten van Portsmouth, Engeland. Dit squadron behoorde tot de eerdergenoemde 135 Wing. Deze Wing hield zich bezig met lucht- en grondaanvallen ter ondersteuning vanuit de lucht voor het landleger.

Terwijl de frontlijn dagelijks opschuift, bewegen de Advanced Landing Grounds mee. Met dit squadron komt hij in september 1944 uiteindelijk, via B.17 Carpiquet nabij Caen, Frankrijk, aan op A.L.G. B.35 (Le Treport) van waaruit hij op 10 september 1944 met twee andere vliegers een gewapende verkenning vliegt naar twee schepen nabij Vlissingen. Echter bleek enorm zwaar afweervuur aanwezig over de Westerschelde waarbij de drie vliegers er ternauwernood in slagen te ontsnappen. Zij kwamen allen met de schrik vrij.

De volgende dag werd alweer doorgevlogen naar hun nieuwe tijdelijke basis, A.L.G. B.53 Merville. Vanuit hier voerde Linzel meerdere operationele vluchten uit totdat het squadron op 1 november 1944 opnieuw werd verplaatst. Dit keer naar B.65, een basis bij het Belgische Maldeghem.