De naam van Rutger Hauer valt ons Nederlanders natuurlijk direct op.
Hij speelde immers ook de titelrol in de film Soldaat van Oranje.
Ten tijde van deze film was Hauer al enige jaren actief in Amerika en scoorde behoorlijk met films als 'Blade Runner' en 'Night Hawks'.

Deze film vertelt het waargebeurde verhaal over de ontsnappingspoging van honderden joden uit vernietigingskamp Sobibor op 14 oktober 1943.
In dit nazi-vernietigingskamp in het Oosten van Polen arriveerden 1 tot 3 treinen per dag. Op het perron werden de nieuwe gasten begroet alsof er niets aan de hand was.
De gevangenen die hen begroeten hadden instructies te doen alsof er niets aan de hand was om massale paniek te voorkomen. Via een mooi begroeid laantje, de struiken hoog genoeg om er niet over heen te kunnen kijken, werden ze verder geleid. Naar het schijnt gingen de meeste van hen rechtstreeks naar de gaskamers.

Van elke lading mensen werden slechts enkelen (tijdelijk) gespaard. In Sobibor kwamen meer dan 250.000 Joden om het leven. Het is misschien geen 'feel good' film, maar het verhaal is zeer indrukwekkend.

Rutger Hauer vertolkt de rol van de Russische Luitenant Alexander 'Sasha' Pechersky.
Hij is de leider van wat Russische gevangenen die samen met de Joodse gevangenen willen ontsnappen. Alan Arkin speelt Leon Feldhendler, de leider van de Joden.
Als een ontsnappingspoging mislukt worden de opnieuw gevangen genomen Joden allemaal gedwongen om iemand uit te kiezen die samen met hen moet sterven.
Feldhendler, die samen met wat bekenden bezig is een nieuwe ontsnapping voor te bereiden, beseft dat iedereen zal moeten ontsnappen om een nieuw hartverscheurende represaille maatregel van de Duitsers voor te zijn.

Na de ontsnapping ontstak Heinrich Himmler in blinde woede en liet het kamp met de grond gelijk maken. Alle sporen, dossiers en resten moesten verdwijnen. De wereld zou immers nooit mogen weten dat een grote groep gevangenen in staat was geweest om een ontsnappingspoging te wagen.

De film won een Golden Globe voor Beste Film en ook Rutger Hauer mocht voor zijn aandeel in deze film een dergelijke onderscheiding in ontvangst nemen.

Het script voor een vervolg op deze film lag al op tafel met de werktitel 'The Aftermath' toen een Oekraïense Commissie dreigde om de filmmakers een proces aan te doen. Ze bleken het niet eens te zijn met de manier waarop de Oekraïner in de eerste film werden afgeschilderd. Het vervolg is tot op heden nog niet verfilmd.
Jammer in een tijd dat vrijheid van meningsuiting een verworven feit is waar onder andere een wereldoorlog voor nodig was.