Inleiding

Tijdens de Tweede Wereldoorlog produceerde het Japanse Keizerrijk verschillende tanks en andere pantservoertuigen. De meest bekende Japanse tanks zijn de lichte Type 95 Ha-Go en de middelzware Type 97 Chi-Ha. Niet alleen tanks werden door Japan gebouwd maar ook gemechaniseerde artillerie. De Type 4 Ho-Ro was een krachtig Japans gemechaniseerd geschut bewapend met een 150mm houwitser. Het voertuig was een van de weinige soorten gemechaniseerd geschut die het Japanse leger in de Tweede Wereldoorlog gebruikte.

Omschrijving

De in grote getale ingezette middelzware Type 97 Chi-Ha tank werd door de Japanse legertop geschikt geacht als basis voor het ontwerp van een gemechaniseerd geschut. Het onderstel van de Type 97 werd in 1944 gekozen met daarop een licht gepantserde opbouw waarin een 150mm houwitser werd gemonteerd. De Type 4 Ho-Ro leek op de Duitse 'Grille' series: licht gepantserde artillerie. De Type 4 Ho-Ro had een maximale bepantsering van 12 tot 25mm staal aan de voorkant van de romp en 25mm staal aan de voorkant van het pantserschild (opbouw). De achterkant en de bovenkant van het pantserschild waren open gelaten. Vliegtuigen, bazooka's en handgranaten vormden zodoende een grote bedreiging voor de bemanning omdat de open cabine voor weinig bescherming zorgde. Daarnaast was de stalen bepantsering van het voertuig vastgeklonken met bouten of klinknagels. Een groot nadeel daarvan was dat die los konden komen, en na treffers van vijandelijke pantsergranaten, als projectielen werden gelanceerd met alle dodelijke gevolgen van dien.

Bewapening

De bewapening van de Type 4 Ho-Ro bestond uit een 150mm Type 38 houwitser (Type 38 15 cm houwitser). De 150mm houwitser was in 1905 ontworpen door de Duitse fabrikant Krupp en had een gewicht van 2250 kilogram en een looplengte van 1.64 meter. De Japanners hadden dat wapen in Duitsland gekocht en vanaf 1911 in licentie laten produceren door het Legerarsenaal van Osaka. Het wapen had een bereik van zes kilometer en kon brisant munitie (Type 92, 'HE' High Explosive) en pantsergranaten met explosieve inhoud (Type 95, 'APHE' Armor-Piercing High Explosive) afvuren. De explosieve lading van de brisant granaat bestond grotendeels uit TNT. Het wapen was in staat een 35.9 (36) kilogram zware brisant granaat af te vuren met een mondingssnelheid van 290 meter per seconde tot op een afstand van 5900 meter. De pantsergranaat woog 36 (36.1) kilogram en was gevuld met plusminus 2.6 kilogram TNT. Het vergde veel tijd om de munitie te laden en de vuursnelheid van de Type 4 Ho-Ro was minimaal (ongeveer 5 schoten per minuut). De houwitser was vooral bedoeld om bunkers en vijandelijke posities te vernietigen. Om tanks te vernietigen was het wapen niet zo geschikt. Daarvoor gebruikten de Japanners 37 en 47mm kanonnen. De 150mm Type 38 houwitser werd in 1942 door het Japans Keizerlijk Leger verouderd verklaard en deels vervangen door de Type 4 15 cm houwitser.

Inzet

De Type 4 Ho-Ro voertuigen werden ingezet in vier houwitser batterijen. De meeste voertuigen werden in 1944 en 1945 door Amerikaanse troepen vernietigd of veroverd. Vaak werd de Type 4 Ho-Ro ingezet als defensief artilleriewapen om de door Japan veroverde eilanden in de Pacific te verdedigen tegen Amerikaanse grondaanvallen. Sommige Type 4 Ho-Ro voertuigen werden door de Japanse Tweede Tankdivisie ingezet in de Filipijnen. Door de lage productieaantallen en de zwakke bepantsering waren de voertuigen over het algemeen niet opgewassen tegen Amerikaanse wapens zoals de M4 Sherman tanks en modernere artillerie.

Technische gegevens: