"The Nazi Titanic" gaat over de Duitse oceaanstomer Cap Arcona, het schip dat in 1942 werd gebruikt in de Duitse propagandafilm "Titanic", die in 1943 uitgebracht werd door Universum Film AG te Berlijn. De Cap Arcona is bij het grotere publiek echter niet bekend als filmster, maar als drijvend concentratiekamp. Het schip werd als zodanig in de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog door Britse gevechtsvliegtuigen tot zinken gebracht, waarbij 4.500 gevangenen van concentratiekamp Neuengamme om het leven kwamen. De enigszins bombastische titel van het boek lijkt op die van een programma van Discovery Channel of National Geographic, maar is een weloverwogen keuze geweest van auteur Robert P. Watson. Ook de ondertitel van het boek doet wat schreeuwerig aan, maar in de Verenigde Staten, waar het boek geschreven en uitgebracht is, is dat heel gewoon.

De geschiedenis van de Cap Arcona wordt op deze site uitvoerig verteld in het artikel "Drijvende concentratiekampen in de Lübecker Bocht". Het enige wapenfeit van het schip, dat niet in het artikel vernoemd wordt, is de rol die het schip toebedeeld kreeg in een film over de beroemdste oceaanstomer allertijden: Royal Mail Ship Titanic. Joseph Goebbels, de minister van propaganda van het Derde Rijk, wilde een film over RMS Titanic maken waarin de nadruk gelegd moest worden op het feit dat de kapitalistische Britten debet waren aan de ondergang van het oceaanlijnschip. De eigenaren van de Titanic zouden volgens de film alleen uit zijn geweest op winstbejag waardoor het schip, in een poging het snelheidsrecord te verbreken, met te grote snelheid tussen de ijsbergen voer.

De regisseur die Goebbels aangetrokken had, Herbert Selpin, was echter veeleisend en één van zijn aanvragen betrof het gebruik van de Cap Arcona als stand-in voor de Titanic. De oceaanstomer werd met goedkeuring van Goebbels gereed gemaakt voor de opnamen die daardoor veel duurder uitvielen dan gepland en tevens veel meer tijd in beslag namen dan vooraf vastgesteld was. Vlak nadat de opnamen beëindigd waren, werd Selpin, na openlijke kritiek op de nazi`s en de Wehrmacht, beschuldigd van verraad en gearresteerd. Hij kwam later onder verdachte omstandigheden om in zijn cel. Tegenwoordig wordt de film gezien als één van de weinige cinematografische hoogstandjes onder de nazipropagandafilms.

Het volledige verhaal van de Cap Arcona wordt door auteur Robert P. Watson echter niet gedomineerd door de filmrol van het schip, wat de titel misschien wel zou doen vermoeden. Watson is een zeer ervaren schrijver en editor van historische boeken en artikelen waarvan hij er respectievelijk 36 en honderden heeft geschreven. Hij is tegenwoordig hoofdzakelijk werkzaam als politiek en historisch analist voor televisiezender WPTV 5 (NBC) te Florida. Voor één van zijn meest recente boeken, "America`s First Crisis", mocht Watson de 2014 Gold Medal in History van de Independent Publishers` Association ontvangen. De auteur woont in Boca Raton, Florida.

Als auteur is Robert Watson dus niet de eerste de beste en dat is terug te lezen in "The Nazi Titanic". De schrijver heeft duidelijk heel veel research gedaan en weet op alle vragen die uit de tekst voortkomen een antwoord te geven. Vaak is hij de lezer, die zich iets afvraagt, voor door vrijwel alle personen, schepen, gevechtsvliegtuigen, concentratiekampen en gebeurtenissen, die in het boek voorkomen, kort of soms zelfs uitgebreid toe te lichten. Hierdoor is de verhaallijn van het boek opgebouwd als een kerstboom met vele kortere en langere zijtakken. De lezer die niet door deze wat complexere boekopbouw geremd wordt, wacht in de top een mooie, glimmende piek.

Die piek, deze climax van het boek, wordt niet gevormd door een wel uitgesproken eindconclusie of een opsomming van het aantal doden en gewonden die uiteindelijk op de Cap Arcona vielen op die noodlottige 3e mei in 1945. Het hoogtepunt van het boek wordt gevormd door iets wat bijna geen enkele schrijver van historische boeken of artikelen aandurft: Robert Watson durft een uitspraak te doen over de schuldvraag betreffende de ondergang van de drijvende concentratiekampen in de Lübecker Bocht. Deze beantwoorde schuldvraag geeft "The Nazi Titanic" meerwaarde omdat daaruit blijkt dat de auteur vrijwel alle feiten, of misschien zelfs wel alle feiten, over deze tragedie boven water heeft gehaald en op de juiste wijze heeft geïnterpreteerd.