Wanneer we kijken naar de zware bommenwerper-operaties van het Britse Bomber Command, wordt over het algemeen in één adem de Avro Lancaster genoemd. We mogen echter niet vergeten dat ook andere, viermotorige bommenwerpers dienst deden bij de zware bommenwerper-eenheden van de RAF. Een type dat, wellicht onterecht, in de schaduw van de Lancaster opereerde, is de Handley Page Halifax. Nadat de eerste kinderziekten waren overwonnen, werd de Halifax langzaam maar zeker een uitstekende en betrouwbare bommenwerper. Hoewel zeker de latere versies van de Halifax sneller waren dan de Lancaster en ongeveer dezelfde bommenlading konden dragen, heeft het toestel nooit het succes van de Lancaster kunnen evenaren.
De Messerschmitt Bf 110 of soms wel aangeduid als Messerschmitt Me 110 werd veel bekritiseerd vanwege haar ontwerp en haar optreden tijdens de Slag om Engeland. Haar ontwerp zou al achterhaald zijn geweest voordat het toestel in gebruik werd genomen en tijdens de Slag om Engeland was de Bf 110 geen partij voor de betere en wendbaarder Supermarine Spitfire en de Hawker Hurricane toestellen van de Royal Air Force. In de praktijk bleek het echter een manusje van alles en hoewel het niet voldeed aan de verwachtingen van de Luftwaffe, verleende het toestel aan diezelfde Luftwaffe gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog onmisbare diensten als langeafstand escortejager, jachtbommenwerper, verkenner, grondaanvalsvliegtuig en nachtjager.
De vier motorige Avro Lancaster werd waarschijnlijk wel de meest succesvolle zware bommenwerper van alle welke door Bomber Command van de RAF zijn gebruikt. Aanvankelijk ontworpen als de 2 motorige Avro Manchester, werd het verbeterde ontwerp voor de vier motorige Avro Lancaster een succes. De ongeveer 7300 gebouwde exemplaren vlogen maar liefst bij 59 squadrons en wierpen in de ruim 156.000 uitgevoerde vluchten meer dan 608.000 ton bommen af.