Canadese Oorlogsbegraafplaats Groesbeek

De Canadese begraafplaats in Groesbeek is een van de drie officiële Canadese oorlogsbegraafplaatsen in Nederland. Op twee andere locaties in Nederland, zijn Canadese oorlogsbegraafplaatsen, dat is in Holten en in Bergen-op-Zoom. Bovendien rusten er Canadezen op vele kerkhoven en oorlogsbegraafplaatsen van het Gemenebest. Op de Canadese begraafplaatsen liggen ook niet alleen Canadezen, er liggen slachtoffers van vele nationaliteiten , veelal uit het Gemenebest maar ook van daarbuiten.

Het ontstaan van de begraafplaats
De begraafplaats in Groesbeek stamt uit 1945, toen de 2nd en 3th Canadian Infantry Divisions en de 4th Canadian Armoured Division deelnamen aan de Operatie Veritable. Er was behoefte aan een begraafplaats dicht bij Duits grondgebied om de Canadese slachtoffers die vielen tijdens de veldslagen te kunnen begraven. De militairen die sneuvelden in de regio, rusten veelal op deze begraafplaats maar het zijn vooral Canadese soldaten die sneuvelden tijdens Operatie Veritable, de Slag om het Reichswald maar ook bijvoorbeeld tijdens de Strijd om Kapelsche Veer. De slachtoffers van de eerst genoemde veldslagen lagen eerst veelal begraven in Duitsland en zijn vlak na de oorlog herbegraven in Groesbeek.

Na de oorlog
De begraafplaats werd opgericht in de zomer van 1945, een team onder leiding van zes Canadezen hadden twee jaar nodig om de gehele begraafplaats aan te leggen. Destijds zag de begraafplaats er nog niet uit zoals nu. Er waren enkel houten kruizen in gras te vinden, die in 1950 werden vervangen door ijzeren kruizen. Ook werd meteen de grond rondom de graven blootgelegd en werd deze grond voorzien van vaste beplanting, zoals we heden ten dage ook nog steeds zien op vrijwel alle Gemenebest oorlogsbegraafplaatsen in Europa. Pas in 1957 werden de witte Portlandstenen zerken geplaatst en werd de rest van de begraafplaats aangelegd volgens het ontwerp van de Britse architect Philip Dalton Hepworth. De begraafplaats is op 4 mei 1947 in aanwezigheid van koningin Wilhelmina en de Canadese ambassadeur in Nederland P. Dupuy en Prins Bernhard officieel geopend.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Amerikanen, zijn de Canadezen en andere Gemenebest slachtoffers na de oorlog niet gerepatrieerd. Wel zijn her en der Canadese slachtoffers opgegraven op lokale kerkhoven en zijn deze herbegraven op een van de drie oorlogsbegraafplaatsen. Na de oorlog liep er een adoptieprogramma. Nederlanders die zorgden voor de graven van de omgekomen Canadezen die contact onderhielden met de nabestaanden.

In totaal liggen er 2.619 graven op deze begraafplaats, vliegeniers, soldaten, officieren en veelal helden met allen een persoonlijk verhaal. Bovendien worden op het Groesbeek Memorial, wat zich op de begraafplaats bevindt, 1047 vermisten herdacht. Mogelijk worden hier in de toekomst nog oorlogsslachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog begraven, de begraafplaats heeft namelijk de status dat dit is toegestaan. Misschien van elders opgeheven begraafplaatsen of stoffelijke overschotten die bij opgravingen worden gevonden.

Aantal Gemenebest graven: 2.611
Canadezen: 2.331
Britten: 256
Australiërs: 3
Nieuw-Zeeland: 1

Ongeïdentificeerd: 20
Canadezen: 7
Britten: 13

Andere nationaliteit: 8
Nederlanders: 1
België: 3
Rusland: 1
Joegoslavië: 1
Polen: 2

Vermisten op Groesbeek Memorial: 1.047
Britten: 943
Canadezen: 102
Zuid-Afrikanen: 2

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: TracesOfWar
• Foto's: Jeroen Koppes (1), Arjan Vrieze (2, 3, 4), Lennard Bolijn (5)
• Groesbeek 1945 - 1950: Het dorp der verwoesting herrijst, G.G. Driessen
• Commonwealth War Graves Commission
• Mount Allison University
• Wikipedia
• Geschiedenis Groesbeek
• LUIJTEN, A.F.M., Canada en Noord-Brabant.

< >