Monument Joe's Bridge Lommel

Op 3 september 1944 werd Brussel bevrijd. De Guards Armoured Division, onderdeel van XXX Corps, richtte haar pijlen op het noord-oosten, richting de Nederlandse grens. Er diende hiervoor twee verdedigde kanalen overgestoken te worden, eerst het Albertkanaal en daarna de Maas-Scheldekanaal (ook wel Meuse-Escaut). Op 10 september, toen Montgomery groen licht kreeg voor operatie Market Garden, kregen de Guards de opdracht een bruggehoofd te slaan over het Maas-Scheldekanaal.

Op dat moment vochten de Welsh Guards nog om Hechtel. De Grenadier Guards en de Irish Guards maakten hiervoor een omtrekkende beweging om vervolgens respectievelijk richting Grote Barreel en Overpelt op te rukken. De 2nd Household Cavalry verkende de weg. Enkel de opmars via Overpelt bereikte het kanaal. Lieutenant J.N. Creswell van de Household Cavalry vond hier al snel een van de grote gebouwen van de plaatselijke zinkfabriek. Hier had hij een perfect uitzicht op de brug bij Groote Barrier. De brug, in de huidige N715, was in 1940 door het Belgische leger opgeblazen, hiervoor in de plaats was een houten brug gekomen. Het was een hoge brug, om het scheepvaartverkeer niet te belemmeren. Het was al geprepareerd om opgeblazen te worden. Creswell zag ook al twee 88mm kanonnen staan. Een goed verdedigbare positie, maar één die het cruciale startpunt van operatie Market Garden moest worden.

Lieutenant-Colonel J.O.E. Vandeleur, commandant van de 3rd Battalion, Irish Guards, wilde de brug snel innemen, anders zouden de Duitsers deze opblazen. Naast zijn tanks had hij ondersteuning van de infanterie van het 2nd Battalion, Irish Guards, maar verder geen artillerie. Hij had slechts drie genisten tot zijn beschikking om de ontstekingen onklaar te maken. Hij zou ze aanvullen met vier van zijn infanteristen. De aanval begon tijdens het schemeren op de avond van de 10de. Uitgevoerd door de tanks van Lieutenant D. Lampard en de infanterie van Lieutenant Stanley-Clarke, veroverde zij snel de brug. De Duitse verdediging werd zo overdonderd dat zij niet de kans kregen de brug op te blazen of de kanonnen effectief in te zetten. Er vielen aan Britse zijde slechts drie gewonden.

De genisten wisten vervolgens de brug te ontdoen van de explosieven. Later zouden ze een Baileybrug naast de hoge brug leggen om meer verkeer over het kanaal te krijgen. "I was so impressed with Vandeleur’s brilliant and inspiring leadership that I gave orders for the De Groot Bridge to be called, ‘Joe’s Bridge’."
– Lieutenant-General Horrocks.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Jeroen Koppes
• Foto's: Joris Nieuwint, The Battlefield Explorer (1, 2), Jeroen Koppes (3)
• WO 171/1256 War Diary 2 Irish Guards
• WO 171/1257 War Diary 3 Irish Guards
• HORROCKS, B., Corps Commander, Magnum Books, 1979.
• MARGRY, K., Operation Market-Garden, 2002.
• SLIZ, J., Bridging the Club Route.

< >