George Smith Patton jr. werd op 11 november 1885 in San Gabriël, Californië, geboren en was afkomstig uit een rijke familie. Zijn interesse voor oorlog werd gewekt door de verhalen van zijn grootouders die in diverse oorlogen hadden gevochten. Tijdens zijn schooljaren was Patton een geweldige atleet. In 1904 ging hij naar West Point, de militaire academie. In 1909 behaalde hij zijn diploma met de rang van 2e luitenant. Op 26 mei 1910 trouwde hij met Beatrice Ayer. In 1912 nam hij deel aan de Olympische Spelen in Stockholm. Hij deed zijn eerste oorlogservaring op in 1915 in Mexico. Hij werd daar tot 1e luitenant bevorderd, nadat hij met zijn Colt .45 revolver een generaal uit het rebellenleger had gedood. Toen de Verenigde Staten in 1917 bij de Eerste Wereldoorlog betrokken raakten, scheepte Patton zich in naar Frankrijk. In Frankrijk werd hij onderbevelhebber van een tankkorps en aan het einde van de oorlog was hij opgeklommen tot de rang van luitenant-kolonel. Nadat hij enkele malen gewond geraakt was en veel in de frontlinies gevochten had, werd hij bevorderd tot kolonel. Dit was echter een tijdelijke rang. Na de Eerste Wereldoorlog werd deze rang omgezet in de definitieve rang van majoor. Na de Eerste Wereldoorlog wilde Patton het tankwapen verder ontwikkelen, maar hij kreeg daarvoor geen toestemming. Hij vervulde in de jaren 20 diverse staffuncties. In 1935 werd hij definitief gepromoveerd tot de rang van luitenant-kolonel.
In 1939 werd hij gepromoveerd tot kolonel en op 1 oktober 1940 bevorderd tot brigadier-generaal en overgeplaatst naar Fort Benning, Georgia, waar hij op 11 april 1941 het bevel kreeg over de 2e Pantserbrigade en daarmee tegelijkertijd wordt gepromoveerd tot generaal-majoor. Na de laffe aanval van de Japanners op Pearl Harbor, de Amerikaanse marinebasis in de Stille Oceaan, raken de Verenigde Staten betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Generaal Patton zal hierin een duidelijke rol spelen. Op 8 november 1942 had Patton het commando over operatie Torch, de geallieerde invasie in Noord-Afrika. Nadat deze succesvolle operatie werd hij op 12 maart 1943 bevorderd tot luitenant-generaal en kreeg hij het bevel over het 7e Leger. Vanaf dit tijdstip is Pattons loopbaan nog steeds succesvol, maar niet vlekkeloos. Zo zijn naar aanleiding van een toespraak van Patton 37 Italiaanse krijgsgevangenen in koelen bloede vermoord. Omar N. Bradley startte een onderzoek, maar spaarde Patton en brak het onderzoek voortijdig af. Patton kwam weer in opspraak tijdens de invasie van Sicilië omdat hij een soldaat, die aan oorlogsneurose leed, in het gezicht had geslagen. Hij vond hem een lafaard en deed zelfs een memo uitgaan waarin hij stelde dat: 'zulke lafaards voor de krijgsraad moesten komen.' Op bevel van zijn meerdere, Generaal Dwight Eisenhower, bood Patton bood zijn excuses maar een week later deed hij het weer. Een woedende Eisenhower onthief hem daarop uit zijn functie en verving hem door Generaal Mark Clark als bevelhebber van het 7de Leger. Patton zat bijna een jaar lang op het hoofdkwartier niets te doen totdat hij in 1944 het bevel over het 3de Leger kreeg voor de invasie in Normandië.
Patton kwam op 1 augustus 1944 aan in Frankrijk en had met zijn leger op 13 december al de Belgisch-Luxemburgse grens bereikt. De Duitsers waren op dat moment voorbereidingen aan het treffen voor hun laatste stuiptrekking; het Ardennen offensief. Mede door de inzet van Patton werd dit offensief afgeslagen en wist hij zelfs de Duitsers terug te dringen. Nadat Pattons 3e Leger contact had gemaakt met het 7e Leger, trokken de beide legers op in de richting van Duitsland en op 22 maart 1945 trokken zijn troepen de Rijn over bij het plaatsje Oppenheim. In april van dit jaar werd hij tevens bevorderd tot de tijdelijke rang van 4-sterren generaal. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog had het Amerikaanse 3e Leger, onder leiding van George Patton, een gebied van ongeveer 100.000 vierkante km. bevrijd of veroverd. In september 1945 werd hem het bevel ontnomen over het 3e Leger. Dit gebeurde vanwege zijn inschikkelijkheid tegenover ex-nazis. Zijn verzoek om overgeplaatst te mogen worden naar de Pacific om daar de strijd aan te binden met de Japanners werd niet gehonoreerd. Na de Duitse overgave was hij korte tijd militaire gouverneur van Beieren, maar deze functie lag hem niet zo erg. Hoewel hem na de oorlog nog wel enkele andere politieke functies werden aangeboden, waaronder die van Minister van Oorlog, heeft hij deze nooit aanvaard. Op 9 december 1945 krijgt Patton een ernstig auto-ongeval en breekt zijn nek. Hij wordt overgebracht naar een Amerikaans ziekenhuis in Heidelberg en op 21 december 1945 overlijdt Generaal George Patton Jr. aan zijn verwondingen. Hij vindt zijn laatste rustplaats op de Amerikaanse Militaire Begraafplaats in Hamm, Luxemburg.
Bevorderingen:
1909: Cadet Adjutant;
1915: Lieutenant;
?: Captain;
?: Major;
?: Lieutenant Colonel;
?: temporary Colonel;
?: Colonel;
?: Brigadier General;
4 april 1941: Major General;
1943: Lieutenant General;
14 april 1945: General.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!
15 november 1944 WO 171/838 - 4/7 Royal Dragoon Guards
The Brigade Comd (Brig G.E. Prior Palmer) visited Sqns in turn and gave the men an informal talk outlining the plans for the moment 8 and 12 Corps offensive just started in VENLO sector, Americans under General Patton fighting for METZ, another big American push to start any day now south of 30 Corps sector, and 30 Corps with 84 US Div also u/c to start soon afterwards with our own show in GEILENKIRCHEN sector and then WALDENRATH (we making things nice and tidy for the Gds Armd Div to start!). He also spoke about the coming winter, warning us that it will be hard: leave was not on but all the Brigade would have had a go at the Bde Rest camp at LOUVAIN (near BRUSSELS) by 29 Nov 44.