De DVD behandelt aan de hand van interviews van overlevenden en documentaire beelden de weinig bekende strijd in Birma, het huidige Nyanmar. De oorlog werd gevoerd door het Britse 14th Army tegen de Japanse invasie van het schiereiland van Singapore, Malakka en Thailand die gericht was op de verovering van de Britse koloniën met hun schier onuitputtelijke bronnen.

De inval van het Japanse leger verraste de Britten in het Verre Oosten, evenals dat het geval was met de overval op Pearl Harbor. Tegelijkertijd met de aanval op die Amerikaanse marinebasis vielen de Japanners het schiereiland binnen, hetgeen bekroond werd met de val van Singapore en een razendsnelle opmars naar Birma. Het Britse leger, dat bestond uit eenheden van Ghurka’s, Indiërs en Britten, trok zich terug. De Britse terugtocht vond plaats door Birma en men moest door gebrek aan materiaal terrein prijsgeven aan de Japanse invallers die te voet en met fietsen in een ongekend tempo oprukten.

De DVD beschikt over kwalitatief goed beeldmateriaal over de strijd van de terugtrekkende troepen en ook van de oprukkende Japanse eenheden die door een zware overmacht in de lucht werden ondersteund. Ooggetuigen komen aan het woord met hun aangrijpende verhaal en worden vakkundig geïnterviewd door de veelvuldig bekroonde journalist Sir Charles Wheeler, die samen met een aantal van hen het vroegere strijdtoneel bezoekt.

Niet alleen Britten, een Indiër en een Anglo Birmees die aan de strijd deelnamen komen aan het woord, maar ook overlevenden van het Japanse leger. Deze geven hun visie op de strijd die geleverd werd onder het motto ‘bushido’, de opdracht door te vechten tot het letterlijke einde. Sneuvelen voor de Keizer was eervoller dan overgave. Terecht wordt er veel aandacht geschonken aan de grote culturele verschillen tussen de twee partijen en de angst die er heerste onder de Britse troepen voor die onbekende tegenstander die snel een ongekend wrede reputatie wist op te bouwen en niet terugschrok voor gevreesde zelfmoordacties. De Japanners van hun kant waren ervan overtuigd, dat ze na gevangenneming zwaar gemarteld en eerloos vermoord zouden worden.

De beelden van de ploeterende soldaten gedurende de natte moesson zijn zeer illustratief voor de moeilijkheden die een leger te voet moet doorstaan in tropische hitte en in een oerwoud dat vrijwel ondoordringbaar is terwijl malaria en dysenterie bijna 80% van de eenheden verzwakten. Tijdens de droge moesson was er een nijpend gebrek aan drinkwater. Bij de Britse legerleiding heerste de opvatting dat de Aziaten veel beter getraind waren voor de ‘jungle warfare’ dan zij zelf. Maar de documentaire laat zien, dat veel van de 35.000 gesneuvelde Japanners omkwamen door verhongering door een gebrek aan aanvoer van voedsel. (De beruchte Birma spoorweg werd aangelegd met het doel dit leger logistiek te ondersteunen.) Ook de Britten ondervonden dezelfde problemen met de (voedsel)bevoorrading en moesten bijvoorbeeld menigmaal hun lastdieren als rantsoen gebruiken.

Uiteindelijk werd de Japanse opmars gestopt bij de garnizoensplaatsen Kohima en Imphal in het huidige India waar een belegering door de Japanners in bittere man-tegen-man gevechten werd beslist in het voordeel van ‘het vergeten leger’ waarbij gestreden werd met “boot, bat and bajonet”. Lord Mountbatten, Viceroy of British India, overigens, ontkende dat dit 14th Army het vergeten leger was: “Dat is niet zo, want niemand heeft ooit van jullie gehoord”.

De DVD werpt een interessant licht op het verloop van de strijd aan de hand van de genoemde ooggetuigenverslagen, geïllustreerd op de juiste momenten met duidelijke kaarten en recente opnamen terplekke. De Japanse terugtocht uit India werd voltooid met de slag om Mandalay en de achtervolging van de tegenstanders naar Rangoon waarmee eindelijk een havenstad voor een ongestoorde aanvoer van Brits materieel kon zorgen. Tot dan moest alles door de lucht middels zweefvliegtuigen en droppings door Dakota’s worden geregeld. Ook het tweede front van het Nippon leger in het noorden waar de Chinezen, gesteund door de Amerikanen hun grens trachten te beschermen, wordt genoemd.

“Burma, The Forgotten War” is de moeite waard om bekeken te worden; het geeft een beeld van een strijd die veel mensenlevens heeft gekost en slechts door volharding en luchtsteun gewonnen kon worden. Het is een vrijwel onbekende campagne van vele lange en moeilijke maanden die duurde van december 1941 tot en met maart 1945, die veel ontberingen kende maar waarvan weinig nota is genomen. Hij werd overschaduwd aan de ene kant door de dramatische verhalen over de bouw van de Birma spoorweg en aan de andere kant door andere grote militaire ondernemingen zoals bijvoorbeeld de invasie in Italië , later Normandië en operatie Market Garden of de wapenfeiten van de Amerikanen in de Pacific. Bovendien speelde de voortdurende strijd zich grotendeels af in een gebied dat door het huidige militaire regime voor toeristen vrijwel ontoegankelijk is geworden, hetgeen ook niet bijdraagt aan publiciteit over oorlogs graven of bezoek aan overblijfselen van bekende strijdtonelen.

Enig minpuntje is misschien dat de vertaling t.b.v. de Nederlandse ondertiteling niet altijd even nauwkeurig is gebeurd.