Orden Otechestvennoi voiny

De Orde van de Vaderlandse Oorlog was de eerste Sovjetonderscheiding ingesteld tijdens de Grote Vaderlandse Oorlog, de oorlog tussen de As-mogendheden en de Sovjet-Unie aan het Oostfront van 1941 tot 1945. De orde werd ingesteld in twee klassen per verordening van het Presidium van de Opperste Sovjet op 20 mei 1942. De 1e Klasse werd voor het eerst uitgereikt op 2 juli 1942 aan drie artilleristen voor acties nabij Charkov. Zes andere artilleristen kregen op die datum de eerste exemplaren van de 2e Klasse.

De orde werd ontworpen door A.I. Koeznetsov. De onderscheiding bestaat uit een vijfpuntige, rood geëmailleerde ster met een vijfpuntige ster met stralen erop op de achtergrond. Bij de 1e Klasse is deze van 24-karaats goud en bij de 2e Klasse van zilver. Op deze ster zijn een kruislings geplaatste sabel en geweer afgebeeld. Op de rode ster is een rood geëmailleerd rond vlak zichtbaar met een wit geëmailleerde rand met de tekst "Otetsjestvennaja Voina" wat ‘Vaderlandse Oorlog’ betekent. In het midden van de orde is een hamer en sikkel-teken van 14-karaats goud bevestigd. Alle ordes meten ongeveer 23 mm van het midden tot het eind van een van de sterpunten. De afstand tussen twee sterpunten is ongeveer 27 mm.

Het statuut van de Orde van de Vaderlandse Oorlog zijn vrij uitgebreid. De orde kon worden verleend aan militairen, grenstroepen, NKVD-troepen en partizanen van alle rangen, burgers, buitenlanders, eenheden en instellingen voor acties tegen de vijand. Voorbeelden van daden waarvoor men met de 1e Klasse werd onderscheiden waren het vernietigen van drie vijandelijke vliegtuigen als jagerpiloot, het voltooien van 30 succesvolle missies als bemanningslid van een korte-afstandsbommenwerper of het persoonlijk vernietigen van twee zware tanks. Voor de 2e Klasse waren respectievelijk twee vijandelijke vliegtuigen, 25 succesvolle missies en één zware tank voldoende. Ook konden bijvoorbeeld succesvolle artilleriewaarnemers, stafofficieren, technici en kwartiermeesters worden onderscheiden. Vanaf 1947 konden burgers, eenheden en instellingen niet meer met de orde worden onderscheiden en vanaf 1980 buitenlanders ook niet meer. De Orde van de Vaderlandse Oorlog was een van de weinige ordes die, tot 1977, niet hoefde worden ingeleverd bij de staat nadat de ontvanger overleed, maar door de nabestaanden mocht worden gehouden. Vele exemplaren van de orde werden posthuum verleend.

In 1984 begon de staat opnieuw Ordes van de Vaderlandse Oorlog 1e en 2e Klasse te produceren. Iedere nog levende veteraan van de oorlog kreeg een exemplaar. Voor deze ‘1985-versie’ werden nieuwe statuten opgesteld. De 1e Klasse van de 1985-versie werd verleend aan alle Helden van de Sovjet-Unie, ontvangers van alle drie de Roemsordes, maarschalken, generaals, admiraals, invaliden die in de oorlog gewond waren geraakt en alle veteranen die gewond waren geraakt en onderscheiden waren met een orde of een Medaille voor Moed, Medaille voor Militaire Verdienste, Medaille van Oesjakov, Medaille van Nachimov of een Partizanenmedaille. Alle andere veteranen kregen de 2e Klasse.

De types 1 van beide klassen worden veelvuldig nagemaakt. Van de types 2 en 3 zijn nog geen fakes waargenomen. Het komt ook regelmatig voor dat de gouden ster van het type 2 van de 1e Klasse wordt vervangen door een vergulde namaakster. Ook worden vele originele sterren van de types 1 van de 2e Klasse verguld om zo voor een 1e Klasse door te gaan.