Japanse Vrachtschepen van de Kinai Maru-klasse (1930)

De in het begin van de jaren 1930 gebouwde schepen (zes stuks) van de Kinai Maru-klasse, waren op dat moment zeer moderne, diesel aangedreven schepen. Zij zouden de maatstaf vormen voor meer dan vijftig schepen die hierna met steun van de Japanse overheid werden gebouwd. Van de zes schepen in deze klasse, werden er in 1941 vijf gevorderd door de Japanse Keizerlijke Marine om ingezet te worden als transportschip en werd de Sanyo Maru verbouwd tot vliegtuigmoederschip voor watervliegtuigen. Alle zes de schepen gingen tijdens of vlak na de Tweede Wereldoorlog verloren.

Nankai Maru Bron: Mitsubishi Shipbuilding & Engineering Co

De m.v. Kinai Maru (1930) werd in 1930 als eerste van zes nieuwe vrachtschepen met passagiersaccommodatie, afgeleverd. Deze Kinai Maru-klasse schepen werden gebouwd door de Mitsubishi Zoshenso in Nagasaki. In 1930 werden de m.v. Kinai Maru (1930), m.v. Tokai Maru (1930), m.v. Hokuroku Mar (1930) en de m.v. Sanyo Maru (1930) afgeleverd. De m.v. Nankai Maru (1933) en m.v. Hokkai Maru volgden in 1933. De eerste vier schepen ontvingen een standaard waterverplaatsing van 8.360 BRT, terwijl de laatste twee een waterverplaatsing van 8.416 BRT kregen. Als voornaamste verschil ontvingen de eerste vier schepen twee Sulzer dieselmotoren met een vermogen van 8.262 pk, terwijl de laatste twee schepen twee nieuwere Mitsubishi motoren ontvingen met een vermogen van 8.453 pk. De schepen hadden een lengte van 136 meter bij een breedte van 18,40 meter. Alle zes de schepen werden gebouwd door de scheepswerf van Mitsubishi in Nagasaki voor de Osaka Shosen Kaisha (OSK) uit Osaka. Deze schepen hadden een voor die tijd hoge snelheid. Zo vestigde de Kinai Maru een record door de vaartijd tussen Yokohama en New York terug te brengen van 35 naar 26 dagen.^[1][2][3]

algemeen plan Kinai Maru Bron: ONI 208-J Japanese Merchant Ship Recognition Manual

De schepen werden in 1941 gevorderd door de Japanse Keizerlijke Marine om als militair transportschip te fungeren. Hiertoe werden de schepen bewapend met twee stuks 120 mm geschut, twee stuks dubbelloops 25 mm luchtafweergeschut en twee stuks enkelvoudig 25 mm geschut. Alleen de Sanyo Maru kreeg een andere rol. Dit schip werd verbouwd tot vliegtuigmoederschip voor watervliegtuigen.

Alle zes de schepen gingen voor het einde van 1945 verloren. De Kinai Maru (mei 1943), Tokai Maru (augustus 1943), Hokuroku Maru (maart 1944), Sanyo Maru (mei 1944) en Nankai Maru (september 1944) werden allen getorpedeerd. Hoewel de Hokkai Maru, beschadigd en in reparatie de oorlog overleefde, zonk het na een brand in november 1945.^[4]

Noten

1. Greenway, 2012, pag. 74
2. Stein, 2017, pag. 659
3. Mowbray Tate, 1986, pag. 99
4. Greenway, 2012, pag. 74