Amerikaanse Mijnenveger USS Robin (AM-3)

De in 1918 in dienst genomen USS Robin was te laat om te worden ingezet tijdens de eerste Wereldoorlog maar werd volop ingezet om de mijnenvelden in het noorden van de Noordzee te helpen weghalen die daar na de Eerste Wereldoorlog waren achtergebleven. Na deze inzet werd het schip in Amerikaanse kustwateren ingezet. Tijdens de Tweede Wereldoorlog opereerde de mijnenveger in de Pacific tot het schip in juni 1942 werd geherclassificeerd als sleepboot USS Robin (AT-140). In deze hoedanigheid opereerde het schip in de Pacific, waarbij het in 1944 nog eens werd geherclassificeerd als USS Robin (ATO-140)^[1]. Eind 1945 werd het schip uit de vaart genomen.

De kiel van de Lapwing-klasse mijnenveger Robin werd gelegd op 4 maart 1918^[2] aan de Todd Shipyard in New York. Op 17 juni 1918^[3] werd het schip te water gelaten. Als USS Robin (Minesweeper No. 3) werd ze op 29 augustus 1918^[4] in dienst gesteld onder bevel van Lieutenant (jg) Lewis H. Cutting.

Norfolk Navy Yard, Portsmouth, Virginia, 16 maart 1921 Bron: Naval History and Heritage Command, NH 105196

Na een korte inzet vanuit Hampton Roads, Virginia vertrok de USS Robin op 23 februari 1919 naar Newport, Rhode Island om mijnenveeg technieken uit te testen die men wilde inzetten bij het vegen van de mijnenvelden uit de Eerste Wereldoorlog. Op 6 april 1919^[5] vertrok de Robin vanuit Boston, Massachusetts naar Schotland, waarbij het schip op 20 april in Inverness aankwam. Hier maakte het schip deel uit van het North Sea Mining Detachment, gestationeerd in Kirkwall. Deze eenheid had tot taak het vegen van de grote mijnenvelden in het noorden van de Noordzee tussen de Orkney Eilanden en Noorwegen. Op 1 oktober 1919 kon het schip vertrekken uit Schotland en kwam op 19 november 1919^[6] aan in New York.

Op 17 juli 1920^[7] werd de aanduiding voor het schip gewijzigd in USS Robin (AM-3) omdat alle mijnenvegers weden aangeduid als Auxiliary Minesweeper (AM). Het schip werd vanaf dat moment ingezet langs de Amerikaanse westkust en in de wintermaanden het Caraïbische gebied^[8]. Toen op 7 december 1941 de Japanse aanval op Pearl Harbor plaatsvond, was de USS Robin onderweg van Johnston Island naar Hawaii. Op 10 december arriveerde het schip in Pearl Harbor. Tot eind februari opereerde het schip als bergingsvaartuig en mijnenveger vanuit Pearl Harbor. Het schip werd in die tijd al enige keren ingezet voor sleepwerkzaamheden en op 1 juni 1942 werd het officieel geherclassificeerd tot Ocean Tug USS Robin (AT-140)^[9] een sleepboot in de Bobolink-klasse.

USS Robin (AT-140) Bron: S1/c Theodore Kemp Hickory Ridge, Arkansas Crew member 1944/1945

Vanaf juni 1943 was het schip gereed gekomen na een volledige herinrichting en vertrok de sleepboot met een konvooi naar Samoa. Hier arriveerde het schip op 10 juni 1943 waarna het werd ingezet vanuit Naval Station Tutuila. Op 13 april 1944^[11] ontving het schip een nieuwe aanduiding omdat men de oudere sleepboten van nieuwer wilde onderscheiden en werd een 'O' van 'Old' toegevoegd. de Robin werd toen USS Robin (ATO-140)^[12]. Tot januari 1945 verbleef het schip op Samoa tot het van januari tot maart 1945 werd ingezet tussen de Marshall en Gilbert Eilanden.

Noten

1. Inglis, 1945, pag 241
2. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
3. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
4. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
5. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
6. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
7. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
8. Williams, 2002, pag. 227
9. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
10. White, 2006, pag. 30
11. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
12. Inglis, 1945, pag 241
13. USS Robin (AM-3) / Wikipedia
14. USS Robin (AM-3) / Wikipedia