Japanse Lichte-kruiser Kinu (1922) - 鬼怒

De Kinu werd als naam gegeven aan het schip dat oorspronkelijk de Otonase zou gaan heten. Het werd op stapel gezet volgens het 8-8 plan uit 1920. Het schip werd vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog in december 1941 tot aan het einde van de oorlog ingezet in de omgeving van Malakka en Nederlands-Indië. Tijdens de invasie van Malakka en Singapore werd het beschadigd door Britse en Nederlandse luchtaanvallen. Op 26 oktober 1944 werd ze tijdens de Slag om Samar in de buurt van Masbate door Amerikaanse vliegtuigen tot zinken gebracht.

De Lichte-kruiser Kinu werd op 17 januari 1921 op stapel gezet bij de werf van Kawasaki in Kobe. Het schip was vernoemd naar de rivier Kinu in de prefectuur Tochigi, Japan. Op 29 mei 1922 werd het schip te water gelaten en op 10 november 1922 afgeleverd. Het schip was het tweede van de tweede reeks binnen de Nagara-klasse (1921), welke eind 1920 waren besteld.^[1][2]

De Kinu had een lengte van bijna 163 meter en een standaard waterverplaatsing van 5.088 ton. Met haar Gihon geschakelde turbines kon een snelheid gegenereerd worden van 36 knopen (67 km/u). Bij een maximale hoeveelheid brandstof en een kruissnelheid van 10 knopen (19 km/u) had het schip een bereik van 17.000 km. Zoals alle Nagara-klasse schepen had de Kinu bij de bouw een brug met ingebouwde vliegtuighangar waarvan de opening naar voren was gericht. Boven de geschutstoren voor de brug was een platform aangebracht waarop het vliegtuig kon worden geplaatst voordat het in het water werd gelaten.^[3]

Al op 20 december 1923 moest het schip weer het dok in vanwege problemen met al haar vier turbines. Deze werden dan ook vervangen. In mei 1924 was het schip weer gereed. In oktober 1930 ontving de Kinu als test een Type No. 2 Model 2 katapult.^[4]

Kinu in 1931 te Kyushu Bron: Wilco Vermeer collection

In de jaren 1934 en 1935 opereerde de Kinu voornamelijk als trainingsschip. In april 1934 kreeg het schip een Type No. 2 Model 3 katapult tussen de geschutskoepels No. 5 en No. 6. Tijdens de Tweede Chinees-Japanse oorlog werd de Kinu van 1937 tot 1938 ingezet langs de Centraal- en Zuid-Chinese kust.^[5]

Kinu op 20 januari 1937 Bron: Wilco Vermeer collection

Vanaf 20 november 1941 fungeerde de Kinu als vlaggenschip voor Kaigun-shosho (Schout-bij-nacht) Setsuzo Yoshitomi's 4e Onderzeeboot Eskader. Met als basis Hainan ondersteunde het schip de invasie van Brits Maleisië. Op 13 december 1941 voer het schip uit ter ondersteuning van de invasie bij Kuantan, Maleisië. Van 17 tot 24 december werd deelgenomen aan de landingen bij Brunei, Miri, Seria en Kuching in Sarawak. Na een onderbreking ter bevoorrading in Cam Ranh, Indochina, keerde het schip in maart 1942 terug richting de Nederlands-Indische archipel om deel te nemen aan landingen in Maleisië, Sarawak en op Java. Bij deze operaties werd Kinu licht beschadigd bij luchtaanvallen.^[6]

Vanaf 10 maart 1942 opereerde de Kinu bij Kruiser Divisie 16 vanuit Makassar en Ambon. Tussen 29 maart 1942 en 23 april 1942 was het schip betrokken bij de invasie van Nederlands Nieuw Guinea, waarna het schip naar Kure kwam voor onderhoud. Vanaf juni 1942 tot september 1942 werd het schip ingezet bij patrouilles in de Javazee. Dei maand bracht de Kinu troepen naar de Solomon eilanden en Bougainville. Tot in januari 1943 werden patrouilles uitgevoerd in de Timor zee.^[7]

Op 23 juni 1943 werd de Kinu samen met andere schepen, in Amboina gebombardeerd door een eenheid Consolidated B-24 bommenwerpers van 319th Squadron, 90th Bomb Group (H). De licht beschadigde Kinu werd naar Kure gestuurd voor reparatie en modernisering.^[8]

Bij de modernisering werden No. 5 en No. 7 geschutskoepels verwijderd, evenals de katapult. Ter vervanging kreeg het schip een dubbelloops 12,7 cm / 40 Type 89 geschut en twee drieloops Type 96 25mm luchtafweerkanonnen. Daarnaast ontving het schip een Type 21 radar en dieptebommenrails op haar achterschip. Op 14 oktober 1943 was het schip gereed en werd gelijk naar Singapore gezonden. Het schip verbleef in deze regio tot in mei 1944. Op 27 mei 1944 nam de Kinu deel aan acties tegen de Amerikaanse Operatie Horlicks, de herovering van Biak. Deze operatie werd echter afgeblazen toen B-24 bommenwerpers de Japanse vloot zagen aankomen. Vervolgens opereerde het schip wederom in de Nederlands-Indische archipel en rond de Filippijnen.^[9][10]

Op 25 oktober 1944 kwam de Kinu aan bij Cagayan voor het ophalen van Japanse troepen. De volgende dag, in de Visayanzee werd het smaldeel van Kinu aangevallen door bommenwerpers van Task Group 77.4. Een TBM Avenger bommenwerper van de USS Manila Bay (CVE-61) wist twee treffers op de Kinu te plaatsen. Om 11.30 uur vielen twee nieuwe golven de Kinu aan waarbij een derde treffer werd geplaatst. Dit maal brak aan boord van de Kinu brand uit. De meeste opvarenden die nog in leven waren, werden door toegesnelde escorteschepen gered. Om 17.30 uur zonk de Kinu op 71 km ten Zuidwesten van Masbate, Filippijnen. Op 20 december 1944 werd het schip van de marine lijst geschrapt.^[11]

Noten

1. Lacroix, 1997, pag. 794
2. Stille, 2012, pag. 22-26
3. Stille, 2012, pag. 22-26
4. Stille, 2012, pag. 22-26
5. Stille, 2012, pag. 22-26
6. Bertke, 2013
7. Bertke, 2015
8. Smith, 2016
9. Kindell, 2018
10. Bertke, 2009
11. Wilmott, 2015