Inleiding
Tijdens het debacle in Stalingrad kwam er in het Duitse leger de vraag naar een speciaal voertuig dat grote projectielen kon afvuren ter ondersteuning van de infanterie in straatgevechten. Er was al een dergelijk voertuig in gebruik, namelijk het Sturminfanteriegeschütz 33 (SIG 33), die was gebaseerd op de PzKpfw III. Er waren er hiervan 24 geproduceerd en die waren ook tijdens de Slag om Stalingrad gebruikt. Men was ook bezig met de ontwikkeling van de Brumbär eind 1942, maar die was ook nog niet in produktie.

Ontwerp en produktie
De Duitse ingenieurs ontwierpen een voertuig met als basis het chassis van de PzKpfw VI Tiger en zou een 380mm raketwerper/mortier gebruikt bij de Kriegsmarine als belangrijkste bewapening krijgen. Het nieuwe voertuig kreeg de benaming 38cm RW61 auf Sturm(panzer)mörser Tiger, maar werd bekend onder de naam Sturmtiger. De Sturmtiger had dezelfde rol als de Brumbär maar gebruikte een zwaarder onderstel en bewapening. Alkett kreeg de order een prototype te vervaardigen begin oktober 1943. Op 20 oktober 1943 werd het eerste prototype gepresenteerd aan Hitler. Het werd goedgekeurd en het werd daarna uitvoerig getest en in april 1944 werd besloten dat de Sturmtiger in produktie zou worden genomen. Tussen augustus en september van datzelfde jaar werden 18 Sturmtigers geproduceerd. Hierna werden alleen nog maar afgeschreven en beschadigde Tiger-tanks gebruikt voor de vervaardiging. Er werden dus geen nieuwe Sturmtigers meer geproduceerd.

Technische gegevens:
Dezelfde motor, versnellingsbak en ophanging als de Tiger werden gebruikt voor de Sturmtiger. Het voertuig had een bereik van 120 km en had een maximumsnelheid van 37 km/u. De benzinetank had een inhoud van 540 liter.

Vergeleken met de standaard-Tiger was de Sturmtiger een stuk minder lang, namelijk maar 6,28m. De breedte was hetzelfde, 3,70m. De hoogte was 2,85m zonder kraan en 3,46m met kraan. De Tiger was 2,93m hoog. Met 65 ton was de Sturmtiger 8 ton zwaarder dan de reguliere PzKpfw VI Tiger. De behuizing van de Sturmtiger was immens en had een maximale pantserdikte van 150mm.

De Sturmtiger had zoals eerder al vermeld een kortloops 38cm raketwerper. Dit wapen kon twee soorten munitie afvuren tot een afstand van maximaal 6000 meter. Er werd een 125kg explosief gebruikt en een hoogladingsgranaat tegen versterkte stellingen. Deze granaat kon doordringen door 2,5m dik gewapend beton. De terugslagkracht van de raketwerper kon oplopen tot 40 ton. De uitlaatgassen van de afgevuurde raket werden weggevoerd door ventilatiekanalen naar een 40-tal gaten die om de loop van de raketwerper gemonteerd waren. De raketwerper kon in de behuizing 10 graden horizontaal verdraaid worden. Verticaal kon de raketwerper 85 graden verdraaid worden. Er konden maar 14 projectielen in de Sturmtiger vervoerd worden. Door het grote gewicht van de projectielen was er bij de Sturmtiger een kraan geleverd die de projectielen in de behuizing kon laden. De kraan kon gedemonteerd en opgeborgen worden.
Op de Sturmtiger was verder nog een 7,92mm MG34 machinegeweer gemonteerd en een 90mm NbK granaatwerper voor het afvuren van granaten en rookgranaten. Dit was voor de verdediging op korte opstand.
De bemanning bestond uit een lader, bestuurder, radiobediener, schutter en commandant.

Technische gegevens:

Sturmtiger in actie
De Sturmtiger kwam voor het eerst actie tijdens de Poolse opstand in Warschau op 13 augustus 1944. Daar presteerde hij "naar behoren" en vernielde daar honderden gebouwen waarin partizanen zich verschuilden. Het bleek een formidabel wapen te zijn en het neerslaan van de opstand was waarschijnlijk niet mogelijk geweest zonder de Sturmtiger.

De Sturmtigers werden gestationeerd in drie Panzer Sturmmörser compagnieën (PzStuMrKp 1000, 1001 en 1002) die voornamelijk aan het Westfront werden ingezet. Er waren vier Sturmtigers per compagnie. PzStuMrKp 1000 en 1001 met in totaal zeven Sturmtigers werden ingezet tijdens het Ardennenoffensief. Daarna werd nog een aantal Sturmtigers ingezet in de laatste maanden van de strijd aan het Westfront. Er is een rapport bekend van een Sturmtiger die in één klap drie Amerikaanse Sherman-tanks uitschakelde die opgesteld stonden in een dorp waarop de 38cm granaat viel.

Er werden slechts 18 Sturmtigers gefabriceerd en ze hadden maar een beperkte inzet. Het was een formidabel defensief wapen, maar het was langzaam en er waren veel mechanische mankementen. De meeste Sturmtigers werden overigens uitgeschakeld door geallieerde jachtbommenwerpers.