"Stalingrad" is de nieuwste productie van de historische documentairemaker en Emmy-Award-ontvanger Sebastian Dehnhardt. Onder begeleiding van Guido Knopp heeft hij samen met Manfred Oldenburg opnieuw een mooie historische documentaire gemaakt.

De documentaire beschrijft de slag om Stalingrad, die zich afspeelde in de herfst en winter van 1942‒1943. Het offensief van het Duitse 6. Armee op de industriestad Stalingrad lijkt aanvankelijk succesvol en de Duitsers verwachten een snelle, nabije overwinning. De Sovjettroepen bieden echter verrassend hardnekkig weerstand. De Wehrmacht komt terecht in straatgevechten in de ruïnes van Stalingrad, waarvoor ze niet voorbereid en geschikt is. De Sovjets houden de Duitsers bezig in de stad, terwijl het opperbevel troepen om Stalingrad begint te verzamelen. In november barst het grote tegenoffensief van de Sovjets los. De As-troepen worden omsingeld en de nabije overwinning blijkt een illusie te zijn.

Sterfte, kou en honger ondermijnen het moreel van de gedecimeerde eenheden van het 6. Armee. In januari - februari is de meedogenloze en gruwelijke strijd eindelijk voorbij. De laatste Duitse en Roemeense overlevenden worden krijgsgevangen gemaakt, maar de strijd om te overleven gaat door. Tienduizenden gevangenen overlijden op weg naar de kampen. Na vele jaren in krijgsgevangenschap komen de laatste Duitse 'oorlogsmisdadigers' vrij; een klein percentage van het eens zo grote 6. Armee dat in 1942 naar Stalingrad oprukte.

Helaas wordt de geschiedenis van de Slag om Stalingrad niet veel gedetailleerder beschreven, tegen de verwachtingen in. De 150 minuten documentairemateriaal worden hoofdzakelijk gevuld met de persoonlijke ervaringen van de vele veteranen die aan het woord komen. Daar komt nog bij dat de documentaire Nederlands ondertiteld is, maar de vertaling naar het Nederlands bijzonder slecht is. Ook kloppen de kaartjes niet altijd en zit er geen logische, chronologische volgorde in het verhaal. Als druppel die de emmer doet overlopen, worden personen ook nog eens consequent door elkaar gehaald, zoals generaal Georgy K. Zhukov en generaal Vasily I. Chuikov. De twee belangrijkste personen aan Sovjetzijde worden allebei consequent aangeduid als "Marshal Gregori Chuikov". Hieruit blijkt duidelijk dat de documentaire niet voor de release is bekeken door een kenner, of gemaakt door een kenner.

Iemand die dus nog niets weet over de Slag om Stalingrad kan deze documentaire beter overslaan, en ook degene die meer informatie over het verloop van de slag wenst. Ondanks het gebrek aan objectieve, historische informatie geeft de documentaire wel het leven van de gewone Landser duidelijk weer. Er komen erg veel veteranen en burgers aan het woord van beide zijden, wat trouwens vaker voorkomt in de documentaires van Guido Knopp en er worden vele brieven uit Stalingrad voorgelezen. Dit maakt de documentaire interessanter voor de personen die meer willen weten over het leven van de soldaat in de hel van Stalingrad of diegenen die niet geïnteresseerd zijn in de militaire, maar wel in de menselijke kant van een veldslag.

Men had echter beter de middenweg kunnen kiezen. Nu worden belangrijke historische gegevens gewoon weggelaten en laat de documentaire een hoop vragen onbeantwoord. Aan het begin van de documentaire zijn de Duitsers bijvoorbeeld al in Stalingrad. Maar hoe zijn ze daar gekomen? Ook wordt er onmiddellijk van een 'massagraf' gesproken. Maar hoe is dit zo gekomen? Zo zijn er nog meer voorbeelden te noemen; een aantal goede kansen zijn onbenut gebleven. Alleen de ervaringen van de veteranen kunnen het verhaal niet vertellen. De mooie, originele en goed bij het verhaal passende filmbeelden maken wel een hoop goed.