Fort Eben-Emael werd op 10 mei 1940 effectief uitgeschakeld door een commando actie van Duitse Fallschirmjäger. Hoewel het formeel een fort is, is Fort Eben-Emael opgebouwd uit een aantal verdedigingswerken gegroepeerd in een fort dat geheel werd uitgehouwen in een mergelberg. Alle onderdelen van het fort zijn door een gangenstelsel met elkaar verbonden. Centraal in het fort bevind zich een kazerne, van waaruit het gangenstelsel naar alle onderdelen leid.
De hoofdbewapening van het fort bestond uit een geschutskoepel met twee stuks 120 mm geschut met een draaicirkel van 360 graden en een bereik van 17,5 km. Daarnaast twee intrekbare koepels met elk twee 75 mm snelvuurkanonnen, eveneens met een draaicirkel van 360 graden en een bereik van 11 km. Voorts bevonden er zich vier kazematten met elk drie stuks 75 mm geschut met een draaicirkel van 70 graden en een bereik van 11 km. Ter afleiding waren nog drie valse koepels van het formaat van de koepel voor het 120 mm geschut aangebracht.
Rondom het fort was een verdedigingsgordel aanwezig met zes zogenaamde Block's, kazematten met een anti-tank kanon, zoeklichten en machinegeweren. Twee Block's met mitrailleurs waren op het bovenplateau aangebracht evenals een luchtdoelbatterij met vier Vickers luchtafweermitrailleurs. Tot slot lag er buiten het fort nog een Block ter verdediging van het zogenaamde Maasplateau (Block 01). Deze laatste drie Block's waren bewapend met twee stuks 60 mm anti-tankgeschut, zoeklichten en mitrailleurs.
Overzicht Fort Eben-Emael