EINDHOVEN - Op Landgoed De Grote Beek in Eindhoven zijn sporen terug te vinden van de Tweede Wereldoorlog. Er liggen drie grote bomkraters. Een van de drie was een zwembad. Oude klokken zijn gered van de vuilnishoop en krijgen weer een plek.
EINDHOVEN - Een nepkerkje, ooit onderdeel van een nepdorpje dat in de Tweede Wereldoorlog gebouwd werd door de Duitse bezetter. Veel fietsers die het Beatrixkanaal tussen Best en Eindhoven passeren, weten niet dat verscholen in het groen bijzonder historisch erfgoed ligt.
De gemeente Eindhoven past het oorlogsmonument in de stad aan, nadat uit onderzoek was gebleken dat niet alle namen die op het monument staan daar thuishoren. Zo stonden er ook namen van NSB'ers en SS'ers op. Die worden nu verwijderd.
Frank van Dijk van de Stichting 18 September viel van de ene verbazing in de andere toen hij alle namen onderzocht die op het oorlogsmonument op het Stadhuisplein in Eindhoven staan. Er staan 22 namen op van Eindhovenaren met een fout oorlogsverleden. Bijna de helft daarvan had ik zonder al te veel moeite gevonden als SS'er of NSB'er. Ik heb me zo vaak afgevraagd hoe dit kan.
Op het oorlogsmonument in Eindhoven blijken al jaren namen te staan van mensen met een fout verleden. Het gaat in totaal om 22 mensen, onder wie SS'ers, NSB'ers en leden van de Duitse Wehrmacht. Dat blijkt uit onderzoek van de Stichting 18 September, waar het Eindhovens Dagblad over schrijft.
Terwijl het in de Tweede Wereldoorlog bommen regent op Berlijn, bloeit de liefde op tussen dwangarbeider Kees Maas uit Eindhoven en de Duitse Martha. De geschiedenis begint op 4 maart 1943. De dan twintigjarige Kees wacht op station Eindhoven samen met tientallen jonge mannen op de trein. Ze werken bij Philips en moeten dwangarbeid verrichten in Duitsland. Kees wordt tewerkgesteld in Berlijn, bij Telefunken. Daar heeft hij het nog niet zo slecht. Hij krijgt een kantoorbaan, een loon en mag zelfs in zijn vrije tijd het werkkamp uit. Bovendien leert hij er de Duitse Martha Kopka kennen.
De Waarheid was een van de bekendste verzetskranten die gedurende de Duitse bezetting van Nederland illegaal verscheen. Het eerst nummer werd gepubliceerd in november 1940. In de jaren daarna groeide de krant uit tot een belangrijke informatiebron voor het Nederlandse volk in bezettingstijd, met name onder linksgeoriënteerde lezers. De krant had een communistische signatuur en was het nieuwsorgaan van de ondergrondse Communistische Partij Nederland (CPN). Redactieleden, drukkers en verspreiders van De Waarheid werden door de bezetter actief vervolgd. Verschillenden van hen werden geëxecuteerd. De landelijke editie van de krant werd lokaal aangevuld met eigen bijdragen. De hieronder weergegeven uitgave van 9 oktober 1944 werd verspreid in Eindhoven en omgeving.
Bernard van Lieshout werd op 18 augustus 1906 geboren in Gestel, Eindhoven. Zijn doopnaam was Leonardus, maar hij ging als Bernard door het leven. Op 22 mei 1931 trouwde hij met Hendrika van Summeren. Hij was toen al in militaire dienst geweest: van 22 maart 1926 tot 1 september 1926 diende hij bij het Regiment Wielrijders. Hij zou nog enkele keren op herhaling moeten alvorens op 29 augustus 1939 gemobiliseerd te worden. Hij kwam toen terecht bij het 1e Regiment Wielrijders. Lees zijn verhaal en help ons overtikken.
Geen grote herdenking, maar een bescheiden bijeenkomst, 75 jaar na de moord op de Joodse broertjes Lex en Edo Hornemann. De jongetjes woonden in Eindhoven en vonden hun gruwelijke einde in een kelder van een schoolgebouw aan de rand van het Duitse Hamburg. Journalist en schrijver Lout Donders raakte dertig jaar geleden al gefascineerd door het verhaal en het liet hem nooit meer los. Hij schreef er daarom nu een boek over: De meedogenloze moord op Edo en Lexje Hornemann.
Het gezin Derks in Geldrop telt zestien kinderen: acht jongens en acht meisjes. De hele familie is tijdens de oorlog fel tegen de Duitse bezetter, op de jongste dochter Riek (18) na. Zij wordt verliefd op een getrouwde Feldwebel (sergeant) met twee kinderen. In een dronken bui steekt haar broer Gerard met en broodmes de sergeant dood. Het is het begin van een familiedrama dat, vooral bij broer Christ, diepe wonden achterlaat. Zelfs de tijd kan deze wonden niet helen.
Brabant ontwaakte op nieuwjaarsdag 1945 met het geluid van honderden vliegtuigen. En ontploffingen. Het waren niet de bevrijders. Nee, tot ieders afschuw was het de Luftwaffe die begon aan een immense luchtaanval. Bij Operatie Bodenplatte gooiden de Duitsers alles in de strijd wat nog kon vliegen.
Sinterklaasochtend, 6 december 1942. In de huiskamer van de bakkersfamilie Coppen in de Nieuwstraat in Eindhoven staan de cadeaus voor de 6-jarige Jos en zijn zusje uitgestald. Het pronkstuk tussen de cadeaus van Jos is een mini-biljart met drie ivoren ballen. Jos is in zijn nopjes. Kort daarna volgt er in de omgeving een fel bombardement. Jos en zijn ouders worden geëvacueerd naar Aalst, waar ze drie jaar zullen verblijven. Een dag na de de bevrijding in 1944 veranderen brandbommen de bakkerij in een rokende puinhoop. Tussen de smeulende resten vindt vader Coppen nog drie ivoren biljartballen, meer is er niet over.
EINDHOVEN - De makers van een film over het Sinterklaasbombardement in 1942 op Eindhoven, zien hun plan steeds vastere vorm krijgen. Vrijdag 4 januari praten ze met Philips over de inhoud en eventueel sponsoring van de film.
De bommen die de geallieerden op Eindhoven gooiden tijdens de Tweede Wereldoorlog, lijkt een oorlogsdaad die vrijwel vergeten is. Een speelfilm over het 'sinterklaasbombardement' op 6 december 1942 moet hierin verandering brengen.
EINDHOVEN - De NS gaat schadevergoedingen uitkeren aan overlevenden en nabestaanden van slachtoffers van de Jodenvervolging. En nu klinkt ook: Philips, is het voor jullie ook geen tijd?
EINDHOVEN - Eindhoven en Limburg vormen het decor van een oorlogsfilm die regisseur Arjen Senden uit Den Bosch in de maak heeft.
We komen vaker in Eindhoven in 2003, 2004 en 2005 waren we er al onder burgemeester Sakkers. In 2013, 2014 en 2015 waren we er weer, toen onder burgemeester Van Gijzel. Dit jaar was het eerste jaar dat het bevrijdingsdefilé in Eindhoven werd afgenomen door de nieuwe burgemeester Jorritsma. Ook dit jaar bestond het defilé weer uit veteranen, militairen, re-enactors, muziekkorpsen en scoutingverenigingen. Na het defilé hield de nieuwe burgemeester een toespraak, gevolgd door het ontsteken van het bevrijdingsvuur en het leggen van kransen.
Na gisteren vreesden we een beetje voor het weer, het regende de hele middag maar het was gelukkig op tijd droog voor het bevrijdingsdefilé in Eindhoven. We waren er al eens in 2003, 2004 en 2005 bij. Toen nog met burgemeester Sakkers, ondertussen zit Van Gijzel er. Tijd voor een nieuw bezoek van uw reporter.
Maandag 18 september 1944, de Britten in Arnhem proberen meer troepen naar de brug te krijgen. Ze raken echter verwikkeld in gevechten in de stad. Eindhoven wordt ondertussen bevrijd door eenheden van de 101st Airborne Division, de amerikanen hebben in de ochtend radio contact met de oprukkende Britse eenheden uit België. Even na de middag ontmoeten ze elkaar in Woensel, nu een wijk van Eindhoven.
4 mei 2005, Gemeentelijke Begraafplaats Woensel te Eindhoven, zoals overal in Nederland wordt ook hierstil gestaan bij allen die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties of bij vredesoperaties.
"Het valt mij vandaag zwaar. Riek, ik had gedacht met u en de kinderen thuis kerstfeest te vieren. Maar vrouwtje niet getreurd de dag komt wel als dat ik weer bij julie mag zijn en god weet hoe gauw dat zal zijn. Over juli zit ik wel in Riek, waarschijnlijk niet veel te eten en niet te veel koolen. Ik heb nog geen post van u ontvangen sinds 6 sept. Nu lieve vrouw en kinderen, hartelijke groeten en allen een zoen in gedachte." Dit schreef Bernard van Lieshout in december 1944 aan Riek, zijn vrouw, in Eindhoven. Hij zat toen al anderhalf jaar in een Duits krijgsgevangenkamp.