Klooster Pidkamin

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het klooster van Pidkamin een toevluchtsoord voor honderden Polen (bij elkaar 2.000 in het stadje) die op de vlucht waren voor de Oekrainsche nationalistische UPA die een zekere entnische zuivering voor ogen had. Op 12 maart 1944 werd het klooster bestormd door de UPA en elementen van de 14. Galizische SS-Freiwilligen-Division. De aanval werd afgeslagen en die nacht konden enkele Polen ontsnappen. De volgende dag werd er door de UPA een belofte gemaakt om het leven van de inwoners te sparen in ruil voor de overgave van het klooster. Tijdens de evacuatie van het klooster openden de UPA-soldaten het vuur en drongen het klooster binnen om vervolgens iedereen binnen dood te schieten, inclusief de aanwezige geestelijken. De daaropvolgende dagen bleven de soldaten in het stadje en meer moorden vonden plaats. Op 16 maart 1944 trokken de SS en UPA-soldaten zich terug om uit handen te blijven van het naderende Rode Leger. Het dodenaantal aan Poolse kant in het klooster en het stadje wordt geschat op 600, maar het aantal ligt bij onofficiële bronnen hoger (ongeveer 1000). In het naburige dorpje Palikrowy werden nog eens 365 Polen vermoord.

Het klooster tegenwoordig:
Het klooster van Pidkamin draagt tot op de dag van vandaag nog steeds de sporen van de bestorming, zoals goed te zien is op de kerktoren (foto 2).

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!