Concentratiekamp Le Vernet

Het kamp Le Vernet (ook wel simpelweg kamp Vernet genoemd) kent verschillende functies tussen juni 1918 en 1948:

Juni 1918:
Oprichting van het kamp, bedoeld voor huisvesting van koloniale troepen, maar vrij snel werden hier Duitse en Oostenrijkse krijgsgevangenen ondergebracht.
Gedurende het interbellum:
Militair depot.
1939:
Opvangkamp voor vluchtelingen Spaanse burgeroorlog.
1940:
Interneringskamp voor nationalisten en 'ongewenste' buitenlanders.
Vanaf 1940 t/m 1944:
Interneringskamp voor politieke vijanden en 'ongewenste' buitenlanders.
1942 t/m juni 1944:
Concentratie- en doorvoerkamp van Joden.
15 juni 1944 t/m ?:
Krijgsgevangenenkamp van de Deutsche Wehrmacht.
1944 t/m 1948:
Krijgsgevangenenkamp voor Duitse soldaten en collaborateurs.

De leefomstandigheden in het kamp waren slecht, vooral in de winters. In juni 1944 werden er ongeveer 40.000 mensen in het concentratiekamp geïnterneerd. Diezelfde maand in 1944 werden de laatste Joden naar het concentratiekamp Dachau gedeporteerd. In 1948 werden de laatste Duitse krijgsgevangenen vrijgelaten.

Tegenwoordig is er niet veel meer over van kamp Le Vernet. Alleen het stationsgebouw staat nog overeind. Bij het stationsgebouw staat een wagon, met binnenin een plaquette, ter nagedachtenis van de omgekomen Joden. Ook kan men de kamp begraafplaats bezichtigen ten noorden van het kamp. In het buurdorp Le Vernet is een museum gevestigd over dit kamp.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Kaj Metz
• Foto's: Wikimedia Commons

< >