Concentratiekamp Gurs

Het kamp bij Gurs is in 1939 opgericht door de Franse regering met het doel om Spaanse vluchtelingen na de val van Catalonië op te vangen en te controleren. Vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog tot aan de capitulatie van Frankrijk werden er ook burgers van vijandelijke landen en nationalistische Fransen in het kamp Gurs vastgehouden.

Na de capitulatie van Frankrijk in 1940 werd Gurs een concentratiekamp voor Joden en politieke vijanden.
De leefomstandigheden in het kamp waren zeer slecht en meer dan 1.000 geïnterneerden zijn dan ook tussen 1940 en 1944 bezweken aan tyfus en/of diarree. Wel waren de leefomstandigheden beter dan in een gemiddelde concentratiekamp. Het kamp had geen wachttorens, de hekken met prikkeldraad stonden niet onder stroom en bovendien waren deze hekken slechts 2 meter hoog. Hierdoor konden honderden gevangenen ontsnappen richting Spanje. Ook was er nauwelijks spraken van executies of andere sadistische handelingen.

Na de bevrijding van Frankrijk in 1944 werd Gurs een kamp voor Duitse krijgsgevangenen en collaborateurs. Vlak voor de sluiting van kamp Gurs in 1946 werden er ook Spaanse Republikeinse militairen in het kamp vastgehouden. Dat laatste had te maken met het ten alle kosten behouden van de vrede in West-Europa.

Het kamp tegenwoordig:
Het is mogelijk voor toeristen om het voormalige kamp terrein met de bijbehorende begraafplaats en monumenten te bezichtigen.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Kaj Metz
• Foto's: Jean Michel Etchecolonea

< >