Monument Henk Henriët

Henk Henriët
1903-1945
Volksvrouw

Dit monument op het Marnixplein is een gedenkteken voor de Nederlandse kunstenaar Henk Henriët. Het is een bronzen afgietsel van zijn sculptuur van een volksvrouw uit de jaren dertig. Zijn vrouw was het model.

Hendricus Antonius (Henk) Henriët werd geboren in Amsterdam in juli 1903. Zijn tekentalent werd ontdekt door een werkgever – een boekhandelaar. Hij studeerde aan verschillende scholen, waaronder in Parijs. Gedurende zijn leven omvatte zijn kunst schilderijen en tekeningen van portretten, figuren en stillevens, grafische kunst en beeldhouwen.

In 1923 ging hij samenwonen met Gerarda Antonia Maria (Tonia), de getrouwde zus van een jeugdvriendin. Ze scheidde in 1930 van haar man. Toen Henk en Tonia in 1939 definitief trouwden, zetten ze hun open relatie voort.

In de jaren dertig werd hij communist en lid van de antifascistische Bond van Kunstenaars ter Verdediging van de Kulturele Rechten. Als verzetsman vervalste hij documenten en zorgde hij voor onderduikadressen. In december 1944 werd hij gearresteerd, afgevoerd naar Amersfoort en vervolgens in februari 1945 naar concentratiekamp Neuengamme.

Henk Henriët was een van de duizenden gevangenen die in april 1945 vanuit Neuengamme naar het schip Cap Arcona, een drijvend concentratiekamp, werden overgebracht. Dat schip en verschillende andere met gevangenen in onmenselijke omstandigheden benedendeks werden opzettelijk vermengd met Duitse militaire schepen in de baai van Lübeck bij Neustadt. Op 3 mei 1945 bombardeerden de Britten de schepen in de baai om te voorkomen dat Duitsers zouden ontsnappen naar Denemarken en Noorwegen. Meer dan 7.000 concentratiekampgevangenen, waaronder Henk Henriët, stierven door het inademen van rook, brand of verdrinking. Vijf dagen later tekende nazi-Duitsland zijn onvoorwaardelijke overgave aan de geallieerden.

Zie voor meer informatie het artikel "Floating concentratiekampen in de baai van Lübeck."

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Anne Palmer
• Foto's: Mischa Rus
• Wikiwand: Henk Henriët