Kokopo Oorlogsmuseum

Aan een weg bij de waterkant in Kokopo, vlakbij de golfbaan en het Gazelle Hotel, ligt het Kokopo War Museum, dat door lokale vrijwilligers het hele jaar door wordt onderhouden.

Op het terrein buiten het museum zijn de kolossale overblijfselen, veel Japanners, van roestende tanks, gevechtsvliegtuigen, kanonnen en andere oorlogsvoorwerpen.

Binnen zijn er foto's van de verschillende lucht-, land- en zeecampagnes die New Britain en Rabaul omhulden, vooral in de Tweede Wereldoorlog.

Op het terrein van het Kokopo War Museum bevindt zich een lokale krokodil die luistert naar de naam "Barney". Niet voeden of irriteren. Het symbolische belang van de krokodil in de cultuur van Papoea-Nieuw-Guinea is te zien in dit houtsnijwerk dat te zien is in het Nationaal Museum in Port Moresby, de hoofdstad van PNG.

Er is ook een kleine cadeauwinkel op het terrein.

De directeur (toen ik daar was) van het Kokopo War Museum was een lange tijd inwoner van Kokopo, een meneer Lussick, wiens vader, Walter , was een actieve ambtenaar en planter geweest tijdens de periode van Australisch bestuur in Nieuw-Guinea.

Papoea-Nieuw-Guinea in het Duitse koloniale tijdperk
Op het terrein van het Kokopo War Museum heeft de Duitse regering een aantal storyboards en foto's geschonken ter herinnering aan het Duitse koloniale tijdperk in Papoea-Nieuw-Guinea, tussen ongeveer 1884 en 1920 (echt 1914).

Officieel maakte Duits Nieuw-Guinea deel uit van wat Kaiser-Wilhelmsland werd genoemd, dat zich uitstrekte over de Stille Oceaan tot aan de Noordelijke Marianen (Guam en Saipan zijn daar).

Gedurende een deel van die periode was de Duitse gouverneur Albert Hahl, die op de museumfoto's een actief gezinsleven lijkt te hebben gehad.

Af en toe reist een cruiseschip van Nieuw-Zeeland of Australië naar Japan, met tussenstops op de vele eilanden, en dat zou de beste manier zijn om een idee te krijgen van het landschap van de Duitse koloniale bezittingen in de Stille Oceaan (hoewel deze reizen over het algemeen de topografie van de Tweede Wereldoorlog, behalve terloops).

De biografie van Edward Crankshaw, Bismarck, bevat enkele uitstekende passages over de houding van de Duitse kanselier ten opzichte van koloniale bezittingen.

Paris 1919 van Margaret Macmillan handelt over de politiek in Versailles die Duitsland beroofde van zijn koloniën in de Stille Oceaan en in Afrika.

Koningin Emma van Nieuw-Guinea
Aan de overkant van het Kokopo War Museum (hoewel het ooit allemaal deel uitmaakte van hetzelfde perceel) ligt de golfbaan van Kokopo, ook wel bekend als Ralum Golf Club, Kokopo.

Historisch gezien is het land van belang omdat het ooit toebehoorde aan "Koningin Emma van Nieuw-Guinea" die groot leefde van 1850 tot 1913.

Technisch gezien was ze nergens de koningin van, maar een aantrekkelijke en scherpe zakenvrouw, die minnaars, echtgenoten, deals, rijkdom, grote huizen, uitbundige feesten en af en toe een schandaal had.

Op de plaats van haar zogenaamde huisje (bekend als "Gunantambu", dat verloren ging door vulkaanuitbarstingen en de Japanse bezetting van 1942-1945, enz.) in Kokopo is er een resorthotel (gasten kunnen de golfbaan gebruiken) en naast de deur is het park waarop het Kokopo War Museum staat.

Het land heeft een prachtig uitzicht op de zee. Een nacht in het Gazelle International Hotel begint rond de $ 200.

Wat interessant was aan Emma's huis aan zee in Kokopo, is dat een deel van het meubilair erin afkomstig was uit het Samoa-huis van auteur Robert Louis Stevenson, die haar familie op Samoa kende. Blijkbaar erfde Emma het bureau waarop Stevenson "Treasure Island" en "The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr Hyde" schreef.

Australische televisiekijkers hebben misschien de miniserie gezien, in de jaren tachtig, gewijd aan haar pittige leven en tijden. En er zijn enkele boeken (de meeste uitverkocht) over haar bewind, waaronder een goed boek van Robert William Robson genaamd "Koningin Emma: het Samoaans-Amerikaanse meisje dat een imperium stichtte in het 19e-eeuwse Nieuw-Guinea."

Voor de actuele bezoekersinformatie, moet u contact opnemen met het museum.

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Matthew Stevenson
• Foto's: Matthew Stevenson