Alligator Creek

Deze foto's tonen de topografie van de Slag om de Tenaru-rivier, Guadalcanal, 20-21 augustus 1942, een van de eerste veldslagen van de Verenigde Staten in de Tweede Wereldoorlog en zeker de eerste Amerikaanse landoverwinning van de oorlog.

De eerste foto toont het uitzicht van het Ichiki Detachment tijdens haar aanval op de linies van het 2nd battalion, 1st Marine Regiment - behalve dan dat het Ichiki Detachment op 20 augustus een nachtelijke aanval uitvoerde en de gevechten de hele nacht woedden.

De miniserie The Pacific heeft een aflevering die de strijd beschrijft.

De tweede foto is van dichterbij waar de mariniers waren ingegraven, achter prikkeldraad. De Japanners voerden herhaaldelijk banzai-aanvallen uit op de Amerikaanse linies, en sommige aanvallers kwamen erdoor, hoewel niet veel.

De derde foto toont het uitzicht op de rivier de Ilu (marinekaartenmakers noemden het ten onrechte de Tenaru, vandaar de naam van de strijd) terwijl het Alligator Creek wordt genoemd (de monding van de rivier). De mariniers groeven zich langs de rechteroever in.

De vierde foto toont het uitzicht dat de Amerikaanse mariniers zouden hebben gehad bij zonsopgang, met het strand omzoomd met levende en dode Japanse soldaten.

In de laatste fase van de slag omhulden het 1st bataljon, 1st Marines de Japanners - op de vierde foto kwamen de Amerikanen aan de rechterkant uit die bomen - en bezegelden het lot van de Japanners op het strand. Tijdens de slag kwamen ongeveer 800 Japanse soldaten om het leven.

Het werkelijke lot van kolonel Ichiki is niet bekend, hoewel hij wel tijdens of net na de gevechten gestorven is. Volgens sommige Japanse verhalen pleegde hij rituele zelfmoord achter de linies, nadat duidelijk was dat zijn troepen hun poging om de marinelanding op Guadalcanal te vernietigen, hadden verloren. Volgens andere berichtgevingen stierf hij in de strijd.

Terwijl de mariniers over dit stuk strand liepen nadat de gevechten waren geëindigd, stond een Japanse soldaat, die dood speelde, op en gooide een handgranaat die tussen kapitein Nikolai Stevenson en korporaal Paul D'Errico, C Company, 1st Marines, landde.

De enige reden waarom beide mannen dit overleefden was omdat Cpl. D’Errico de granaat op hen af ​​zag komen en in die fractie van een seconde de mogelijkheid zag om zowel hem als Stevenson naar de grond te laten duiken, waardoor de granaat over hen heen kon exploderen.

Kapitein Stevenson doodde de granaatwerper die onder Ichiki een hoge officier, die de leiding had over de Japanse achterhoede, bleek te zijn. Meer recentelijk hebben vrienden en familieleden van Cpl. Paul d'Errico gelobbyd om hem het Navy Cross te laten toekennen voor zijn moed in deze actie en in de strijd. Later in zijn leven onderschreef kolonel Stevenson de aanbeveling en zei hij vaak tegen vrienden: "Paul d'Errico heeft mijn leven gered."

Lieutenant Perry Perine sneuvelde net voor de bajonetaanval, terwijl hij de vuurlinie aan het opbouwen was.

Voor meer informatie:
—William Bartsch's Victory Fever on Guadalcanal
—Nikolai Stevenson’s Four Months on the Front Lines (American Heritage)
—Herbert Merillat’s The Island
—Richard Tregaski's Guadalcanal Diary
—Matthew Stevenson’s Letters of Transit

Heeft u zelf meer informatie over deze locatie? Lever het aan!

Gebruikte bron(nen)

• Tekst: Matthew Stevenson
• Foto's: Matthew Stevenson
• Pacific Wrecks