Seyffardt, Hendrik Alexander

Geboortedatum:: 1 november 1872 (Breda, Nederland)
Overlijdensdatum:: 6 februari 1943 (Den Haag, Nederland)
Begraven op:: Nederlandse Oorlogsgraven Begraafplaats Westerveld Driehuis
Dienstnummer:: NSB sympathiserende nr. 'I'
Nationaliteit:: Nederlandse

Biografie

Woonde in 's-Gravenhage, Francois Maelsonstraat 27. Zoon van August Lodewijk Willem Seyffardt (minister van Oorlog in kabinet Van Tienhoven, 14 december 1840 Den Helder – 10 november 1909 's-Gravenhage) en Catharina Louisa de Hollander (23 juni 1844 Breda – 8 november 1874 Breda). Gehuwd op 28 juni 1898 in Teteringen met Alida Elisabeth Bervoets (29 april 1876 's-Gravenhage – 9 januari 1942 's-Gravenhage). Twee kinderen.

Luitenant-generaal b.d. Voormalig chef Nederlandse Generale Staf, oprichter en leider Vrijwilligers Legioen Nederland.

In 1935 trad Seyffardt toe tot de NSB. Een jaar daarvoor gaf hij toe sympathie te koesteren voor het fascisme. In het NSB-weekblad Volk en Vaderland schreef hij toen al artikelen die met dit onderwerp te maken hadden. Zijn (geheime) stamboeknummer luidde 01. Na zijn buitendienststelling als stafchef is Seyffardt begin juli 1941 door de Reichskommissar dr. Arthur Seyss-Inquart benaderd om vrijwilligers te zoeken voor de Waffen SS. Hij was daarin onvermoeibaar. Zijn hoofdkwartier was gevestigd in een pand aan de Koninginnegracht in Den Haag. Zijn opzet om een groot legioen te vormen voor deelname aan de strijd aan de diverse fronten (vooral in Rusland en de Baltische staten) slaagde niet.

Op vrijdagavond 5 februari 1943 belden twee bezoekers aan bij zijn woning. Op hun vraag of hij Seyffardt was, gaf hij een bevestigend antwoord. Vrijwel onmiddellijk volgden enkele pistoolschoten in zijn richting. Met zware verwondingen werd hij overgebracht naar het ziekenhuis, waar de volgende dag zijn overlijden werd vastgesteld. Daders van de aanslag waren de communistisch georiënteerde zenuwarts Gerrit Willem Kastein uit Den Haag en de student Johannes Adrianus Jozef Verleun uit Amsterdam. Beide daders zijn gepakt en betaalden hun daad met hun leven. Beiden behoorden tot de verzetsgroep CS6, de afkorting voor Corellistraat 6, waar de groep zetelde. Verleun, die Seyffardt neerschoot, voelde zich na zijn daad 'zo ziek als een hond'. Hij was geen keiharde killer en kon er psychisch niet tegen. Toen hem de grond te heet onder de voeten werd, verkleedde hij zich als meisje. Seyffardt is gecremeerd in het crematorium Driehuis-Westerveld. Zijn zoon Hendrik zei dat de achtergeblevenen geen wraakgevoelens koesterden, maar dat bleek niet waar. In verband met de uitschakeling van Seyffardt en enkele andere collaborateurs nam de bezetter namelijk bloedig wraak. Honderden Nederlanders, veelal studenten, werden gearresteerd en naar concentratiekampen overgebracht, en ook ontstond als gevolg van deze vergelding de Silbertanneactie. Vele tientallen Nederlanders, vooral notabelen, werden in hun woningen gedood door de in het leven geroepen Sonderkommando Feldmeijer, genoemd naar een Nederlandse SS-bevelhebber die zijn sporen had verdiend bij de opsporing van joden en verzetsstrijders. Het lichaam van de voormalige generaal werd opgebaard op een katafalk in de Ridderzaal op het Haagse Binnenhof. Alle hoge Duitse militaire vertegenwoordigers waren aanwezig bij het massale afscheid. Onder hen waren rijksminister en rijkscommissaris Dr. Arthur Seyss-Inquart, Wehrmachtbefehlhaber General der Flieger Friedrich Christiansen, de Höhere SS- und Polizeileiter Hanns Johann Albin Baptist Rauter en NSB-leider ir. Anton Adriaan Mussert. Enkele Duitse vliegtuigen vlogen een ereronde boven het Binnenhof. Een orkest speelde het Wilhelmus, het Deutschlandlied en het Horst Wessellied.

Als eerbewijs voor zijn diensten voor de SS is een eenheid van Nederlandse vrijwilligers aan het Oostfront naar Seyffardt genoemd. Het betrof de 48. SS-Freiwilligen Panzergrenadier Regiment General Seyffardt. Als represaille voor onder andere de liquidatie van Seyffardt zijn op 1 oktober 1943 in Overveen achttien personen gefusilleerd.

Bevorderingen
21 juli 1892: 2e Luitenant
19 november 1898: 1e Luitenant
1 mei 1911: Kapitein
1 november 1920: Majoor
2 mei 1924: Luitenant-kolonel
2 mei 1926: Kolonel
2 mei 1928: Generaalmajoor
2 mei 1930: Luitenant-generaal
1 mei 1934: Gepensioneerd

Mei 1929 - mei 1934: Chef van de generale staf
10 juli 1941: Opperbevelhebber van het Vrijwilligerslegioen Nederland