Wilhelmina Helena Pauline Maria van Oranje-Nassau (koosnaam: Wilhelmientje) was van 1890 tot 1948 koningin van Nederland. Van 1890 tot 1898 nam haar moeder Emma Wilhelmina Theresia van Waldeck en Pyrmont het regentschap over. In 1898 werd Wilhelmina voljarig verklaard, op 6 september 1898 werd ze koningin. Op 4 september 1948 nam ze afstand van de troon en werd haar dochter Juliana op 6 september van dit jaar tot koningin gekroond. Zij is de overgrootmoeder van koning Willem-Alexander. Bovendien richtte zij in 1944 de onderscheiding "bronzen leeuw" op.
Wilhelmina was de eerste koningin op de Nederlandse troon. Ze had te toespraak voor haar kroning zelf geschreven. Dit was in die tijd en aangezien zij vrouw was hoogst onwaarschijnlijk. Ze regeerde tijdens de Eerste Wereldoorlog waar ze succesvol de neutraliteit van Nederland handhaafde. Bovendien liet ze Keizer Wilhelm II na een twijfelperiode van twee dagen asiel krijgen en weigerde ze zijn uitlevering als "oorlogsmisdadiger". Ook in de Tweede Wereldoorlog, toen Nederland ondanks haar neutraliteit door het Duitse Rijk werd aangevallen, was zij regerend koningin. De vredesonderhandelingen in november 1939 die zij samen met Leopold III, koning van de Belgen naar de staatshoofden van Engeland, Frankrijk en Duitsland stuurde, werden door Engeland en Frankrijk afgewezen. Kort voor de nederlaag van het Nederlandse leger tegen de Duitse Wehrmacht en de Duitse bezetting van Nederland in mei 1940 (West-campagne) vluchtte Wilhelmina en de regering naar Londen, waar ze een ballingschapsregering vormde en symbool werd van het Nederlandse verzet.
Op 13 maart 1945 keerde ze terug naar Nederland, door vanuit België bij Eede bewust te voet de grens te overschrijden.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!