Richard D. „Dick" Winters (21 januari 1918 in Lancaster, Pennsylvania – 2 januari 2011 in Campbelltown, Lebanon Country, Pennsylvania) was een majoor van het Amerikaanse leger. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gaf hij o.a. het bevel aan Easy Company, 2nd Batallion, 506th Parachute Infantry Regiment van de 101st Airborne Division. In de serie Band of Brothers werd Winters door Damian Lewis gespeeld.
Tweede Wereldoorlog
Winters werd in 1941 lid van het Amerikaanse leger en werd na een opleiding van de Officer Candidate School (OCS) in Fort Benning uitgekozen. Gedurende deze tijd leerde hij Lewix Nixon kennen. Met hem diende hij later in het 506th Parachute Infantry Regiment. Na de officiersopleiding werkte hij als machinist van een platoon van E-compagnie (Easy Compagnie), waarmee hij aan een parachuteopleiding in Camp Toccoa deelnam. Gedurende deze opleiding werd Winters tot vervangend compagnie chef onder Captain Herbert Sobel benoemd en tot First Lieutenant gepromoveerd.
Na het verplaatsen van de 101st Airborne Division naar Groot-Brittannië ontstond een strijd tussen compagnie chef Sobel en enkele onderofficiers van de de compagnie. Dit noemde Winters later "mutiny" (muiterij). De onderofficiers weigerden met Sobel verplaatst te worden en probeerden dit te bereiken door te vragen of ze naar andere regimenten verplaatst konden worden. Dit had als gevolg dat Sobel kort voor het binnenvallen van Normandië door regimentscommandant kolonel Robert F. Sink vervangen werd met First Lieutenant Thomas Meehan III. Op 6 juni 1944, rond 1:15, werd C-47 waarmee Meehan en de staf van Easy Company vlogen door Duits flankvuur afgeschoten. Niemand overleefde deze aanslag. Daarom nam Winters het commando van Easy Compagnie over en behield hij dit tot het einde van de invasie. Na de invasie werd hij tot vertegenwoordigend commandant van het bataljon benoemd.
Tijdens operatie Market Garden in Nederland in september 1944 diende Winters als vertegenwoordigend commandant van het tweede bataljon, 506th Parachute Infantry Regiment. Hoewel deze positie hem over het algemeen de rang van majoor verlangde, nam Winters, die inmiddels tot Captain gepromoveerd was, deze taak op zich. Tijdens deze operatie leidde Winters met 20 soldaten van Easy Compagnie een succesvolle aanval op 200 Duitse soldaten.
Op 16 december 1944 startte de Wehrmacht het Ardennenoffensief in België. Nadat de 101st Airborne Division tot 18 december naar Bastogne doorgestoten was, hield het tweede bataljon onder leiding van Winters tijdens het Duitse offensief de frontlinie bij de kleine stad Foy. De divisie en delen van de 10th Armored Division hielden de linie tegen verschillende Duitse divisies bijna een week lang tot delen van het derde Amerikaanse leger onder Generaal George S. Patton doorbraken en de Duitse krachten in Bastogne omsingelden. Na het Ardennenoffensief werd Winters gepromoveerd tot Majoor.
Na de oorlog
Na de oorlog werkte Winters kort voor zijn vriend Lewis Nixon in zijn familiebedrijf voordat hij opgeroepen werd om infanterie-soldaten en Amerikaanse Rangers op te leiden.
Na deze tweede diensttijd bij het Amerikaanse leger verkocht Winters diervoedingsproducten aan boeren in Pennsylvania. Hij en zijn vrouw Ethel kochten een kleine boerderij en kregen twee kinderen.
Richard D. „Dick" Winters stierf op 2 januari 2011 op een leeftijd van 92 jaar en hij werd op 8 januari begraven. In zijn laatste levensjaren leed hij aan Parkinson.
Naast zijn onderscheidingen voor de Tweede Wereldoorlog ontving hij ook de National Defence Service Medal en de Army of Occupation Medal en was hij gerechtigd tot het dragen van de Presidential Unit Citation ribbon met bronzen eikenloof, het Oranje Erekoord en de fourrageres voor de Belgische en Franse Croix de Guerres vanwege zijn deelname aan de 101st Airborne Division.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!