Theodore 'Ted' H. Bachenheimer werd op 23 April 1923 geboren als een Duitse Jood in Braunschweig. Ted had een jongere broer genaamd Klaus, zijn vader was een componist en dirigent terwijl zijn moeder in verschillende theaters optrad.
Het gezin Bachenheimer verliet Duitsland in 1933 onder druk van het Nazistische bewind. Via Praag, Wenen en Cherbourg bereikten zij in 1934 de Verenigde Staten alwaar zij Amerikaans staatsburger werden.
Ted Bachenheimer melde zich na de aanval op Pearl Harbour vrijwillig aan bij de parachutisten van het Amerikaanse leger. Nadat zijn training afgerond was werd hij bij het 504th Parachute Infantry Regiment geplaatst, dat in augustus 1942 bij de 82nd Airborne Division gevoegd werd. Ted Bachenheimer trouwde vlak voordat de divisie naar Europa afreisde met Ethel Murfield.
Bachenheimer nam deel aan operatie Husky, de geallieerde invasie van Sicilië. Nadat deze operatie ten einde gekomen was werd het 504th PIR naar het vasteland van Italië getransporteerd waar Bachenheimer deelnam aan de gevechten om Salerno en Anzio. Bachenheimer ontving een Silver Star voor zijn acties als verkenner bij Anzio en zijn regelmatige missies achter de vijandelijke linies maakten hem tot een legende binnen de 82nd Airborne Division.
In het kader van operatie Market Garden landde Ted Bachenheimer op 17 september 1944 nabij Grave. Na een verkenning in het door de Duitsers bezette Nijmegen nam hij de leiding over van de plaatselijke verzetsgroep en om deze reden werd hij "the GI General" genoemd.
Op 16 oktober 1944 werd Ted Bachenheimer samen met Peter Baker van IS-9 door de Duitsers gevangengenomen op de boerderij van Fekko Ebbens. Zij verbleven daar in het kader van operatie Windmill. Het doel van deze operatie was het organiseren van een ontsnappingsroute voor soldaten van het Britse 1st Airborne die op de noordelijke oever van de Rijn waren achtergebleven na het einde van operatie Market Garden.
De volgende ochtend werden Bachenheimer en Baker urenlang verhoord in een dorp nabij ’s-Hertogenbosch. Op 18 oktober werd het tweetal overgebracht naar het krijgsgevangenkamp in Culemborg, waarna ze lopend de weg richting het krijgsgevangenkamp te Amersfoort voortzetten.
Tijdens het transport naar een kamp in Fallingsbostel op 22 oktober gaat het mis. Bachenheimer en drie andere gevangenen weten de trein te ontvluchten. Wat daarna gebeurd is niet helemaal duidelijk. Wat zeker is: In de nacht van 22 op 23 oktober werden er om 4 uur 's ochtends twee schoten aan de Eperweg gehoord. De Commandant Luchtbescherming (Huurman) werd op 23 oktober om 9.15 gebeld, vanaf de Truppen Übungsplatz Oldebroek, om aldaar een de omgekomen Bachenheimer op te halen. Volgens de rapportage van de Commandant Luchtbescherming (Huurman) was Bachenheimer door een schot in het achterhoofd van dichtbij omgekomen. Hetzelfde rapport spreekt ook van een nekschot.
Bachenheimer werd in de middag van 23 oktober op de Eekelenburg in Oldebroek begraven (graf 14), waarna zijn herbegrafenis op Neuville-en-Condroz American Cemetery (Plot J, Row 11, Graf 275) in april 1946 plaatsvond. Drie jaar later kreeg Bachenheimer zijn laatste rustplaats op het Beth Olam Jewish Cemetery in Hollywood, USA.
Onderzoeker Dick Breedijk haalt ook nog het volgende aan:
De afstand tussen de plaats van arrestatie en de plek waar het lichaam is opgehaald is 3 kilometer. Het is zeer ongebruikelijk dat het lichaam na een liquidatie zover werd verplaatst. De Duitsers hielden namelijk streng de regel aan dat een slachtoffer in de gemeente waar hij gevallen was, ook begraven moest worden. De plaats van het monumentje, lag in de Gemeente Doornspijk. De "Ugergansplatz Oldebroek" (nu ASK Oldebroek) lag in de Gemeente Oldebroek! Ik kan geen enkele plaats noemen (ik doe onderzoek vanaf 1980) waar een 'aangeschoten' of vermoord slachtoffer door de Duitsers 3 kilometer is verplaatst.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!