Aspirant Reserve Officier Vlieger Wouter De Wolff is de zoon van ir. Wilhelmus de Wolff en Jacoba Maria Helena Eggink. Wouters ouders zijn met 6 van hun 7 kinderen tijdens het grote Duitse bombardement van 14 mei 1940 op Rotterdam allemaal omgekomen. Wouter wist op 10 mei (tijdens de Duitse inval in Nederland) als 22-jarige aspirant reserve-officier-vlieger vanaf vliegschool Haamstede naar Engeland te ontsnappen, alwaar hij zijn opleiding voltooide als adjudant-vlieger. Daarna werd hij bij de Marine Luchtvaart Dienst geplaatst op konvooibeschermingspatrouilles. Wouter kwam echter niet vaak in actie, omdat er in Engeland te weinig instructeurs beschikbaar waren om de Nederlanders te trainen voor de Britse vliegtuigen. Daarom werd hij in de tweede helft van 1941 op eigen verzoek Spitfire-vlieger. In 1942 werd hij instructeur, waarna hij als reserve-kapitein-vlieger werd geplaatst bij het op 12 juni 1943 op vliegveld Woodvale opgerichte no. 322 ‘Dutch’ Squadron RAF (het oudste operationele squadron van de Nederlandse Koninklijke Luchtmacht). Deze met Spitfire-jachtvliegtuigen uitgeruste eenheid nam vanaf begin 1944 actief deel aan de luchtstrijd boven West-Europa. Het squadron patrouilleerde boven vijandelijk gebied, beschoot gronddoelen, escorteerde bommenwerpers en bewaakte het Britse luchtruim. Verder speelde 322 een belangrijke rol bij de bestrijding van V-1-vliegende bommen, die de Duitsers tussen juni en september 1944 in grote aantallen op vooral Londen afvuurden. Het squadron wist er ruim 100 neer te halen. Tijdens operatie Market Garden escorteerde het squadron dagenlang transport- en zweefvliegtuigen naar de landingszones tussen Eindhoven en Arnhem. Begin 1945 werden de Nederlandse Spitfires naar vliegbasis Woensdrecht overgeplaatst, zodat ze zich dichter bij het front bevonden. In de laatste oorlogsweken voerden zij nog tientallen beschietingen en bombardementen uit. In een kleine 2 jaar tijd voltooide het 322 Squadron bijna 4900 gevechtsmissies. Daarbij verloren 18 jachtvliegers het leven.
Op 8 mei 1945 werd Wouter onderscheiden met het Vliegerkruis, op 5 april 1946 met het Distinguished Flying Cross en later ontving hij ook het Oorlogsherinneringskruis met 3 gespen. Wouter bleef na de oorlog bij de luchtmacht en was als kolonel-vlieger de commandant van resp. vliegbasis Twente, Soesterberg en Volkel. Per 1 juli 1968 werd hij overgeplaatst naar het hoofdkwartier van de geallieerde strijdkrachten in centraal Europa.
Volgens de Engelse krant ‘Plymouth Herald’ is Wilhelmus de Wolff op 26 juni 2005 op 87-jarige leeftijd overleden en werd hij begraven op Drake Memorial Park te Plymouth.
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!