Peggy O’Neill kreeg in augustus 1939 zijn aanstelling bij de RAF en werd bij 224 Squadron geplaatst, een eenheid van Coastal Command. Tijdens zijn dienst bij 224 vloog hij verkennings en escortmissies waaronder de aanvallen op het vliegveld van Stavanger en de Scharnhorst.
In de herfst van 1940 werd hij instructeur op Oxfords en paratraining op Whitleys. Na nog enkele plaatsingen kwam O’Neill bij 238 Squadron dat met de Hurricane vloog. Het squadron werd naar Egypte overgeplaatst waar hij diverse overwinningen op Bf 109s en He 111s opeiste.
Medio januari 1943 werd hij op Malta gestationneerd en toegevoegd aan 1435 Fighter Squadron. Het squadron vloog met speciaal aangepaste Spitfires die twee bommen van 125 kilo in rekken onder de vleugels konden meevoeren. O’Neill nam aam diverse aanvallen deel waaronder een bombardement op Syracuse op 4 april 1943. In juni 1943 hielden de missies nog meer bombardementen boven Sicilië in voorafgaand aan de invasie van het eiland.
O’Neill werd in oktober 1943 voor een jaar in Engeland bij Air Staff Headquarters 9 Group, Fighter Command gedetacheerd hoewel hij in augustus en september 1943 enkele operationele vluchten maakte naar doelen in Nederland.
Hij werd in november 1944 benoemd tot commandant van 322 Fighter (Dutch) Squadron dat eerst vanaf Bigging Hill vloog maar later vanaf Woensdrecht in Nederland.
Peggy O’Neill bleef na de oorlog bij de RAF en verliet in maart 1966 de dienst.
Bevorderingen:
29 augustus 1939: Pilot Officer
3 september 1940: Flying Officer
3 september 1941: Flight Lieutenant (war sub)
1 juli 1944: Squadron Leader (temporary)
1 juli 1945: Squadron Leader (war sub)
Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!