Powers, John James

Geboortedatum:: 3 juli 1912 (New York City/New York, Verenigde Staten)
Overlijdensdatum:: 8 mei 1942 (Boven de Koraalzee)
Vermeld op:: Amerikaanse Begraafplaats en Monument Manila
Nationaliteit:: Amerikaanse

Biografie

John J. Powers nam op 7 mei 1942 deel aan de aanval op het Japanse vliegdekschip Shoho, waarbij het schip tot zinken werd gebracht. Op 8 mei nam hij deel aan de aanval op het Japanse vliegdekschip Shokaku, waarbij hij zelf een belangrijke voltreffer scoorde. Bij deze aanval werd zijn toestel door luchtafweer getroffen en stortte in zee.

Om zijn naam te eren, werd op 29 februari 1944 de Escortejager John J. Powers (DE-528) in dienst genomen. De kiellegging van het schip vond op 25 september 1943 plaats en de tewaterlating op 2 november 1943 in bijzijn van Mrs. John J. Powers, de moeder van John James Powers. Het schip werd op 16 oktober 1945 uit de vaart genomen en in februari 1946 gesloopt.

Loopbaan:
? - 1935: U.S. Naval Academy;
?: Flight Training;
21 januari 1941: Bombing Squadron 5, U.S.S. Yorktown (CV-5).

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Medal of Honor - Navy/Marine Corps (MoH)

Periode:: Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:: Lieutenant (Luitenant-ter-Zee 2e Klasse)
Eenheid:: Bombing Squadron 5 (VB-5), U.S.S. Yorktown (CV-5), U.S. Navy

"Wegens opmerkelijke en opvallende moed en onverschrokkenheid en meer dan buitengewone plichtsbetrachting met gevaar voor eigen leven als piloot van een toestel van Bombing Squadron 5. Lt. Powers nam in de periode tussen 4 en 8 mei 1942 met zijn squadron deel aan vijf acties tegen Japanse troepen in de Koraalzee en aangrenzende wateren. Op 4 mei werden drie aanvallen op vijandelijke doelen gedaan bij of in de omgeving van Tulagi. Bij deze aanvallen plaatste hij een voltreffer die onmiddellijk een grote vijandelijke kanonneerboot of destroyer vernietigde en hij kreeg twee near-misses op zijn naam, met een ervan richtte hij ernstige schade aan een grote carrier aan, met de andere beschadigde hij een transportschip van 20.000 ton. Hij beschoot onbevreesd een kanonneerboot, onder zware luchtafweer al zijn munitie erin schietend. Men zag hoe deze kanonneerboot een groot oliespoor in het water achterliet en later zag men dat die bij een naburig eiland aan de grond gelopen was. Op 7 mei werd een aanval gelanceerd tegen een vijandelijke carrier en andere eenheden van de vijandelijke invasiemacht. Onbevreesd leidde hij zijn sectie van drie Douglas Dauntless duikbommenwerpers ten aanval. Bij deze gelegenheid dook hij onder zwaar luchtafweervuur naar een hoogte ver onder de veilige, met gevaar voor eigen leven en zekere schade aan zijn eigen toestel, teneinde er zeker van te zijn, een treffer op een vitaal deel van het schip te plaatsen waardoor dat zeker volledig vernietigd zou worden. Vele piloten en waarnemers zagen hoe deze treffer een enorme explosie veroorzaakte die het schip in een zee van vlammen, rook en wrakstukken hulde. Het schip zonk spoedig daarna. Die avond, in zijn hoedanigheid van geschutsleider van het squadron, hield hij een lezing over mikpunten en duiktechnieken voor het squadron. Tijdens deze lezing bepleitte hij het afwerpen van lage hoogte om een grotere nauwkeurigheid te bereiken, toch benadrukte hij niet alleen de gevaren van vijandelijke vuur bij het lage optrekken maar ook van de explosie en scherven van de eigen bommen. Zo waren zijn bomaanvallen opzettelijk en met voorbedachte rade, omdat hij zich zeer bewust was van de gevaren van deze tactiek, maar dat ging ver uit boven het normale plichtsbesef teneinde de zaak te dienen waarvan hij wist dat die de juiste was. De volgende morgen, op 8 mei, toen de piloten van de aanvalsgroep de briefingroom verlieten om naar hun toestellen te gaan, werden zijn ontembare vechtlust en leiderschap zeer goed uitgedrukt in zijn eigen woorden: “Weet dat de mensen thuis op ons rekenen. Ik ga ze raken, zelfs al moet ik er een op hun vliegdek leggen.” Hij leidde zijn sectie duikbommenwerpers vanaf 18.000 voet omlaag naar het doel door een muur van ontploffende luchtafweergranaten en recht op vijandelijke jagers af. Alweer de veilige hoogte volledig negerend en zonder vrees of zorg voor zijn eigen veiligheid, zette Lt. Powers moedig zijn aanval door, bijna tot op het dek van een vijandelijke carrier en wierp zijn bom pas af toen hij zeker was van een voltreffer. Hij werd het laatst gezien terwijl hij op de uitzonderlijk lage hoogte van 200 voet uit een duik probeerde op te trekken, te midden van een enorme hoeveelheid granaten, bomscherven en vlammen, rook en wrakstukken van het geraakte schip."

Posthuum toegekend