TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

O'Hare, Edward Henry "Butch"

    Geboortedatum:
    13 maart 1914 (St.Louis/Minnesota, Verenigde Staten)
    Overlijdensdatum:
    26 november 1943 (Tarawa, Pacifische Oceaan)
    Dienstnummer:
    0-078672
    Nationaliteit:
    Amerikaanse (1776 - heden, Republiek)

    Biografie

    Bevorderingen:
    juni 1937: Ensign;
    1941: Lieutenant (junior grade);
    ?: Lieutenant;
    april 1942: Lieutenant Commander

    Loopbaan:
    juni 1937: U.S.S. New Mexico (BB-40);
    mei 1940: Fighter Squadron 3 (VF-3), U.S.S. Saratoga (CV-3);
    1942: Fighter Squadron 3 (VF-3), U.S.S. Lexington (CV-2);
    juni 1942: Commanding Officer Fighting Squadron 3 (VF-3);
    1943: Commanding Officer Fighting Squadron 6 (VF-6), U.S.S. Independence (CVL-22);
    november 1943: Commannding Officer Air Group 6, U.S.S. Enterprise (CV-6)

    Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

    Periode:
    Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
    Rang:
    Lieutenant (Luitenant-ter-Zee 2e Klasse)
    Eenheid:
    Navy Fighting Squadron 3 (VF-3), U.S.S. Lexington (CV-2), U.S. Navy
    Toegekend op:
    1942
    "Wegens opvallende moed en onverschrokkenheid in luchtgevechten en meer dan buitengewone plichtsbetrachting met groot gevaar voor eigen leven als sectieleider en piloot van Fighting Squadron 3 op 20 februari 1942. Nadat hij de hulp van zijn sectiegenoten had verloren, plaatste Lt. O'Hare zijn toestel tussen zijn schip en een naderende vijandelijke formatie van negen twee-motorige zware bommenwerpers. Zonder aarzelen, alleen en zonder hulp viel hij regelmatig deze vijandelijke formatie van korte afstand aan tegen intens gecombineerd mitrailleur- en kanonvuur. Ondanks deze sterke tegenstand schoot Lt. O'Hare met zijn moedige acties, zijn uitzonderlijke vaardigheid als scherpschutter door het beste uit ieder schot van zijn beperkte munitievoorraad te halen, vijf vijandelijke bommenwerpers neer en beschadigde een zesde voordat zij het afwerppunt bereikten.

    Als gevolg van deze moedige actie, een van de meest gedurfde, zo niet de meest gedurfde een-mansactie in de geschiedenis van het luchtgevecht, behoedde hij ongetwijfeld zijn carrier voor ernstige averij."
    Medal of Honor - Navy/Marine Corps (MoH)
    Periode:
    Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
    Rang:
    Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)
    Eenheid:
    Fighting Squadron 2 (VF-2), U.S.S. Enterprise (CV-6), U.S. Navy
    Toegekend op:
    augustus 1944
    Navy Cross
    "Wegens uitzonderlijke heldenmoed in operaties tegen de vijand dienend als piloot van een Marinejager van Fighting Squadron Two (VF-2) aan boord van de U.S.S. Enterprise (CV-6), ingezet boven Tarawa op de Gilberteilanden, in actie tegen vijandelijke Japanse troepen op 26 november 1943. Toen er gewaarschuwd werd voor de nadering van een groot aantal Japanse torpedobommenwerpers, meldde Lieutenant Commander O’Hare zich vrijwillig om een sectie jagers van zijn carrier aan te voeren, de eerste keer dat een dergelijke missie ’s nachts werd geprobeerd, om de aanvallers te onderscheppen. Hij leidde onbevreesd zijn sectie van drie toestellen tegen een grote formatie vijandelijke vliegtuigen en hielp bij het neerschieten van twee Japanse vliegtuigen en het uiteen jagen van het restant. Lt.-Cmdr O’Hare’s opmerkelijke moed, zijn gedurfde vliegkunst en zijn plichtsbesef pasten binnen de hoogste tradities van de Amerikaanse Marine. Hij offerde dapper zijn leven voor zijn land."

    Posthuum verleend.
    Bureau of Naval Personnel Information Bulletin No. 329 (August 1944).
    Periode:
    Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
    Rang:
    Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)
    Aanbeveling:
    Wegens uitzonderlijke prestaties in de lucht als commandant van een jagersquadron tijdens de aanval op het eiland Marcus op 31 augustus 1943. Hij leidde zijn squadron in geslaagde en effectieve beschietingen van de vijand onder vijandelijk luchtafweervuur en droeg daarmee bij aan de vernietiging van alle op de grond staande vliegtuigen en ongeveer 80% van de installaties op het eiland. Zijn uitzonderlijk organisatievermogen en het leiderschap, inzicht en de moed die hij toonde droegen aanzienlijk bij aan het succes van de aanval. Zijn optreden paste voortdurend binnen de hoogste tradities van de Amerikaanse Marine.
    Distinguished Flying Cross (DFC)
    Periode:
    Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
    Rang:
    Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)
    Eenheid:
    Fighting Squadron 6 (VF-6), U.S. Navy
    Aanbeveling:
    Wegens buitengewone prestaties in de lucht in het kader van zijn beroep van Squadroncommandant, Fighting Squadron 6 (VF-6) tijdens operaties door de Amerikaanse Marine tegen het eiland Wake op 5 oktober 1943. Nadat hij 3 vijandelijke jagers ten zuiden van Wake had ontdekt haalde hij een van de vijandelijke toestellen in en schoot het zelf neer terwijl zijn eenheid de rest voor zijn rekening nam. Daarbij leidde hij zijn eenheid in de achtervolging van een vluchtende en beschadigde vijand tot op de startbaan op Wake waar hij en zijn 3 volgers, nadat het toestel was uitgeschakeld onder geconcentreerd vuur van een luchdoelbatterij 2 tweemotorige bommenwerpers en een vierde jager op de grond vernietigden. Na deze actie, toen hij een derde tweemotorige bommenwerper onderschepte op 32 kilometer ten zuiden van Wake lanceerde hij zo’n succesvolle aanval dat het toestel al ten dode opgeschreven was voor hij en een ander toestel van zijn eenheid de fatale klap uitdeelden. Zijn agressiviteit en leiderschap pasten binnen de hoogste tradities van de Amerikaanse Marine.

    Tweede DFC ontvangen in de vorm van een oguden ster te dragen op hetlint van de eerste DFC.
    Distinguished Flying Cross (DFC)
    Periode:
    Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
    Rang:
    Lieutenant Commander (Luitenant-ter-Zee 1e Klasse)

    Posthuum verleen.
    Purple Heart

    Bronnen

    Foto

    Achtergrondartikelen