Helmond werd op 25 september 1944 bevrijd door Britse troepen. Al heel snel veranderde de stad in een rest centre, een legerplaats met onderhoudstroepen waar man en materieel konden uitrusten en opknappen. Hiervoor was ruimte nodig, veel ruimte. Scholen en andere openbare gebouwen werden gevorderd, maar ook particulieren kregen met inkwartiering te maken. De stad keerde vergoedingen uit. Dat kon oplopen tot 1,25 gulden als er een officier in een bed bleef slapen. Gewone soldaten die niet in een bed terecht konden leverden slecht 20 cent per nacht op.1
Steenweg 48 is het laatste lage huis, vlak voor de boom. Foto uit de jaren '70. Foto: Archief Jeroen Koppes.
Mevrouw Van Beeck woonde na de bevrijding aan de Steenweg op nummer 48; ook zij kreeg te maken met inkwartierders. In een interview gegeven in 1993 vertelde ze:
"Wij hebben ook inkwartiering gehad van Engelse soldaten. Maar daar hadden we in huis geen contact mee, praktisch. Die kwamen binnen en die gingen meteen naar hun kamer. Daar kreeg je dan ook nog voor betaald. Wij woonden midden in de stad en je moest soldaten inkwartieren als je de ruimte had. Ik had er maar eentje hoor. En die bleef op een gegeven moment weg. Toen zei ik: 'Zou hij nou gesneuveld zijn?'"
"En daar komt weer op een gegeven moment iemand en die zegt: 'Mag ik de kamer zien waar soldaat die en die op geslapen heeft?' Ik zeg, die mag u zien en ik ging naar boven en zeg: Hier sliep die jongen. En toen zegt ie: 'Ik kom al zijn spullen halen, want hij komt never back.' Ik zeg, 'Is hij dood?' en toen zei hij ja. Ik zei oooh, wat jammer, zo'n jonge jongen. En die man nam alles mee. Er stond een foto van zijn meisje en een klokje enfin, alle snuisterijen nam die man mee."
"Toen die weg was heb ik die kamer een goede beurt gegeven. Ik had het bed buiten het raam hangen en ik schrok me rot! Ik denk daar ligt me hier toch een soldaat onder het bed! Lag daar helemaal zijn buitenmodel kostuum. Weet je wel, een chic. Dat had hij zo mooi onder op het spiraal liggen en daar lag het bed boven op. En daar heb ik kinderkleertjes van gemaakt. Want het was aparte stof. Het was geen legerstof, het was wel de leger kleur, maar ik heb van dat jackje voor mijn zoontje een pakje gemaakt en van de broek voor mijn dochter een jurkje, want de Engelsen waren er niet meer, en waar moest ik het laten, ik wilde dat soldatenpak echt niet in mijn kast." 2
Op 12 februari 1945 schreef de familie Van Beeck aan de gemeente. Ze schreven daarin dat ze in de periode oktober t/m december 1944
"enkele malen" inkwartiering hadden gehad van Engelse soldaten en dat ze van 20 januari tot 3 februari 1945 onderdak boden aan vier soldaten. Ze gaf wel netjes aan dat ze het huis met een andere bewoner deelde; hij woonde aan de voorkant. De gemeente tekende dan ook aan dat er onderzocht moest worden of hij toevallig de vergoeding had ontvangen.
3
Helaas is niet bekend wie de gesneuvelde Britse soldaat was.
Notes
1 Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, 11004 Gemeentebestuur Helmond, 1942-1967, 598 Inkwartiering geallieerde strijdkrachten - Declaraties.
2 Helmonds Heem, Doos 29.54, Interview Van Beeck.
3 Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, 11004 Gemeentebestuur Helmond, 1942-1967, 598 Inkwartiering geallieerde strijdkrachten - Declaraties.
Meer over inkwartiering in Helmond